مصاحبه با استاد | اگر تمرکز نصف شود، نتیجه نصف نمی شود بلکه تقریبا صفر می شود

سلام استاد خفن و عزیز یکی یک دونه ی خودم

سلام مریم گلم که کوهی از استواری و حمایت رو توی نگاهتون به استاد میشه دید تحسین میکنم

هروقت میخام کامنت بزارم به خودم میگم وایستا دوتا کامنت دیگه بخونم و هی تنبلی میکنم اما الان واااقعا باید بنویسم چون هم مثال های خوبی از خودم و عملکردم دارم و هم یک نکته استاد گفتن که منو بشدت تکون داد

اول نکته ی استاد رو میگم

استاد گفتن : به من گفته شد بیا اون تحقیقاتی که خودت راجب اینکه چیکار کنی سریعتر و راحت تر کتاب بخونی و خوابت نگیره و…. همه ی اونایی که چند سال قبل یادشون گرفتی رو بیا به بقیه هم بگو و نکته ش اینجا ست که استاد میگن من اصلا فکرشو نمیکردم این مهارته که من دارم به درد آموزش دادن بخوره! ولی انجامش دادم و این محصول که اسمشو گذاشتم تند خوانی شد باعث جهش مالی و ثروتمند شدن من شد

گرفتی مطلبو مریم

دیدی؟ استادهم اولش نمیدونسته اصلا اینی که بهش گفته شده اصلا میشه ازش پول ساخت و اصلا چیز به درد بخوریه یا نه اما انجامش داده

چقدرررر ماها همه مون بهمون ایده هایی گفته میشه اما چون فکرشو نمی‌کنیم که بشه ازش استفاده کرد یا بشه ازش پول ساخت یا ارزشش رو داره که امتحانش کنیم و روش وقت بزاریم، یا انجامش نمیدیم یا نصفه رهاش میکنیم ؟!!!!

خوده من اینقدررر همین الان از جاهای مختلف و از مهارت های مختلفی که دارم ایده های فضایی به ذهنم میرسه که هر کدوم میتونه به تنهایی میلیارد میلیارد پول بسازه اما من هزارویک دلیل دارم که نه بابا مثلا توی این زمینه اشباع شده ،جواب نمیده یا این ایده پول میخاد سرمایه گذار میخاد اووووه کی بره اینهمه راهو کسی نمیاد از من بخره ،کی به من گوش میده و هزاااارتا اما و اگر که درنهایت من دست به عمل نمی‌زنم و به همین کارمندی ای که هستم رضایت میدم

آی خدا دمت گرم چقدر قشنگ با هرکلام که از زبان استاد به من میگی دهن منو و مغز پرحرفمو می‌بندی

دمت گرم خدا چقدرررر منو دوست داری و تو بیشتر از من به من باور داری که من میتونم و راه رو هم بهم نشون میدی و چشم انداز انجام دادن اون ایده رو میاری جلوی چشمم که چقدر قشنگ میشه و جواب میده ولی من هنوزم شک دارم و میگم نههههه از کجا معلوم اینجوری پیش بره !!!

جلالخالق از دست این ذهن بهانه گیر ما

حالا مثال از عملکرد خودم

من حدودا دوسال پیش توی یک بیمارستان دولتی بعنوان مامای طرحی کار میکردم که با پروسه ی مهاجرت کاری به انگلیس آشنا شدم خداااا شاهده به محض دیدن اینکه منم میتونم مهاجرت کنم یک لحظه شک نکردم چون بشدت اینو میخاستم

متوجه شدم باید دوسه تا امتحان رو خارج از ایران برم بدم (چون توی ایران اون امتحانات برگزار نمی‌شد ) و با هزینه هایی که داشت فهمیدم باید خیلی تمرکزی شروع کنم به زبان خوندن تا بتونم با کمترین هزینه و رفت و آمد اینارو پاس کنم

و اینجا بود که دیدم همزمان با شیفت های فشرده ی بیمارستان این موضوع نشدنیه و توی مدت 4-5 ماه به خودم گفتم نه مریم نباید خودتو بیکار کنی اگه بیمارستان نری کی قسطارو بده ازکجا پول امتحانارو بیاری و… اما اینجا منم خداروشکر مثل استاد خوب عمل کردم و در عرض یک شب که شیفت بودم و هرکار کردم دیدم نمیشه توی شیفتام درس خوند و تمرکز لازمه همون شب تصمیم گرفتم فرداش به مسئول بخش بگم که من انصراف از طرح میدم و دیگ نمیام

خدا شاهده که خودش به دلم انداخت و قلبمو محکم کرد

البته اینم بگم گاهی عدو شود سبب خیر اگر خدا خواهد می‌پرسی چرا؟ چون من خودم انگار دلو جرئت انصراف رو نداشتم و همون شب با یک دوستی که مجازی باهم درس میخوندیم و مثلا مثثثلا خیلی باهام دوست بود بهم گفت : مریم بیا انصراف بدیم و

اینجوری نمیشه

هزینه ی امتحان زیاده

اگه خوب نخوانیم و بریم واسه امتحان انگار پولمون تو جوب ریخیتیم

و خلاصه حسسسابی اون شب به من این حرفارو زد و منم دیگه صد در صد بهش گفتم آره من همین فردا میرم به خانم فلانی میگم که من انصراف میدمو دیگه تمام !

اونم باشه منم میرم انصراف میدم .

عاقا فرداش من رفتم به مسئولمون گفتم انصراف

اونم گفت باشه ! بدون هیچ مقاومت (حالا این مسئولمون قبلاً هرچی میگفتم برخلافشو انجام میداد ها مثلا توی مرخصی هامو…)

من دهنم باز مونده بود و خلاصه همون روز بعد از شبکاری نامه ی انصرافو نوشتم و به دوستم گفتم پراش ریخت و گفت مریم چرا اینکارو کردی !! من دیشب جو گیر بودم ناراحت بودم از شیفتای سنگینم و اینا تو چرا خریت کردی ؟!!!

و خلاصه اون دوستم انصراف نداد وتا آخر رفت

این جاست که میگم گاهی عدو شود سبب خیر

و با اینکه فقط دوماه مونده بود به اتمام طرحم و عملا دوماه دیگه مدرک پایان طرحمو می‌گرفتم و همه حتی همون دوستم می‌گفت کار اشتباهیه و پل های پشت سرتو خراب نکن و…

اما من اینکارو پیگیری کردم و انجامش دادم و بعد از 4 ماه از اون روز من تمام امتحانامو پاس شده بودم چون تمرکزی زبان خوندم و اصلا پشیمون نشدم و تمام کارای مهاجرتم به سرعت پیش رفت .

حتی اون روزی که انصرافم قطعی شده بود به همسرم گفتم کلیییی ناراحت شد و گفت اشتباه کردی اما من براش منطقی توضیح دادم که اگر من دوماه بیشتر بیمارستان اینجا کار کنم با چندرغاز بهتره؟ یا سه چهارماه تو بیشتر کار کنی که هزینه هارو بدی و من با تمرکز درس بخونم که مهاجرت کنیم و بعدش من با حقوق یک ماهم توی انگلیس اندازه ی یکسال حقوق بیمارستان ایران بگیرم بهتره؟! و اینگونه همسرجان قانع شد :-)

به قول استاد مهم نیست چقدر از مسیر رو رفتی به محض اینکه میفهمی دیگه خواسته ات توی اون مسیر نیست هرچه سریعتر دور بزنی و برگردی سریعتر به خواسته ت میرسی

منم خوشحالم از اون حرکتم وتصمیمم و هرروز همسرم بابت اون تصمیمم منو تحسین می‌کنه چون درآمد خودشم الان اینجا چندین برابر ایران شه !

خدایا شکرت

خدایا شکرت

جالبه که من همون موقع ها میدونستم باید تمرکزی روی یک موضوع کار کنم

الان که دوباره نیاز دارم روی هدف بعدیم که ثروت بینهایته کار کنم این فایل رو دیدم و یادآوری شد برام که :

تمرکز خداست

هرجا تمرکز بره انرژی همونجاست

درحالیکه چند هفته است بخاطر حذف عوامل حواس پرتی من با اراده اینستاگرام و یوتیوبم رو به همسرم گفتم پسوورد داده و من پسوردشو نمیدونم (چون نمی‌خواستم دیلیت اکانت کنم ) با اینکه اینترنت نامحدود دارم اما میخام تمرکزی روی فایل های ثروت یک و باور فراوانی ‌کار کنم

پس تمام عوامل حواس پرتی که تایممو الکی هدر میدن رو حذف کردم

خدایا شکرت نشونه ها پشت سرهم برای درست بودن مسیر دارن میان

شکرت سپاس فراوان