مصاحبه با استاد | رابطه درونی با خداوند، با "تفکر" ایجاد می شود نه با تقلید

بسم الله الرحمن الرحیم

26 اسفند 1397

ردپای روز سی و نهم سفر پُر خیرو برکت

سلام!

واقعا نمیدونم چی بگم!

وقتی صبح یکشنبه شروع کردم که سفرنامه امروز را گوش کنم، طبق معمول اول توضیحات زیبای بانو شایسته را با جان و دل خواندم، بارهاا. و بعد خواندن تک تک کامنت هایی که گزیده شدند

میتونم به جرئت بگم، انقدرر خوب درک کردم که چی نوشته شده توسط همون نیرویی که همه ی ما را به هم به خوبی وصل کرده،

احساس ” هم فرکانسی ” شدیدی کردم و داشتم و دارم.

هیچ وقت به اندازه‌ی سفرنامه ی امروز تا به الان انقدرر اشک از چشمان زیبایم جاری نشده بود!

چقدرر شگفت انگیز

من چیزی ندارم بگم امروز فقط دوست دارم دل نوشته های بچه ها را چند تایی را اینجا توی ردپای خودم بنویسم، تا بارها و بارها تکرارش کنم، تا مرور کنم توحید چیه اصل چیه فرع چیه، کیه که به من نعمت میده، آخه چی مهم تر از احساس خوب، چی مههم تر از اینکه هر چیزی را که میخوای فقط از خود لایتناهیش بخواهی، چی مهم تر که باورش کنی ایمان بیاری بهش، ایمان به غیب و حرکت کنی و حرکت کنی چون بزرگترین فرسنگ ها از همین گام تول برداشته میشن،

امروز یکشنبه حال صبحم رویایی بود بهتر از هر رزو چون هر روزم بهترین روز زندگی منه،

تا ظهر عالی بودم به انتخاب خودم رفتم جایی و با دو نفر که که انسنا های شریفی هستند ولی فرکانس منفی دریافت کردم و میدونستم که .. ولی سعی میکردم مثبت فکر کنم و توجه کنم ..

به همان میزان که ذهنم را تا شب کنترل کردم، احساس خوب داشتم ولی کافی نبود، حالا اومدم توی اتاقم حالا میخواستم راهکارهای دوره کشف قوانین زندگی را بخوانم ولی حوصلشو نداشتم! عجیب ولی واقعی!

هی مدام همون تیپ پادکست موزیک بی کلامی ( CHILLOUT ) که همیشه بهم احساس آرامش بیشتری میبخشید و خواندن کامنت ها و بودن تو سایت و در کل لذت بیشتر بردن از ” لحظه ” را کمکم میکرد، هیچ تاثیری نداشت!

مشکل داشتم،

مشکل کانون توجه ای بود که روی موضوعی غیر اصل بود، یعنی کمبود، یعنی غیبت، یعنی منفی … یعنی غیر خدایی …

حالا وقت عمل بود.

همه که تو خوبی خوبن

ولی بایستی بتونی تویی که میگی ( خودم ) استاد قانونم استاد رسیدن به احساس خوب از درونم باید بتونی و عمل کنی. ایمانت چقدره؟!

سعی کردم ..

با بردن کانوون توجه ام به سمت خواسته های مقدسم و زیبایی ها و سپاس گزاری در هر لحظه ..

معلومه که میتونم اینکارو به خوبی انجام بدم، چون به خوبی میدونم به چه چیزهایی علاقه دارم

یک عود روشن کردم، عودی مخصوص مدیتیشن .. عاشققشم

نور زرد چراغ مطالعه ام را مقداریش را به سمت پایین میز مطالعه ام کشوندم .. دوسش دارم

شروع کردم به اندازه گیری 6 نخ جدید کاموا که تازه خریده بودمشون قراره که کلی چیز خفن و خوشگل بسازیم و لذت بیشتری از زندگی ببریم خداروشکر .. واقعا خداروشکر

شروع کردم با شش نخ، سفید، صورتی، قرمز، سبز کم رنگ، آبی آسمونی، زرد طلایی یک دستبند زیبا برای اولین بار استفاده از این نخ ها با یک دکمه ی نارنجی رنگ برای انتهای کار، بافتن. ..

در کنارش فایل های ” آرامش در پرتوی الهی قسمت اول و سوم و پنج – مراقبه – را بارها و بارها گوش دادن ..

دستام مشغول ببافتن، ذهنم و گوش هام مشغول شنیدن و بینیم مشغول استشمام بویی بهشتی ..

کمی کمی حالم بهتر و بهتر شد

دقیقا از حال بد وقتی میخوای بری به سمت احساس خوب، مثل مسیر قانون تکامل میمونه

هر بار با هر بار توجه آگاهانه به زیبایی ها وخواسته ها .. کمی بهتر میشه. و با کار کردن بیشتر باز بهتر و بهتر میشه.

و بعدش کاملا احساس میکنی که در احساس خوبی.

قبل از اینکه به احساس کاملا خوب برسم

بعد از 40 دقیقه تقریبا بافتن، گیتارم را گرفتم و شروع به نواختن نت هایی شگفت انگیز که خدایم سکان انگشتانم را به خوبی به عهده گرفته بود، کردم…

هر بار احساسم تک تک سلول هایم سپاس گزارتر میشد چون در ذهنم در سکوت سکوتی که زبان خلقت است زبان خداست زبان من لایتناهیست ..، آگاهانه و حتی گاهی با زبان مبارک شکر خدا را به جای می آوردم، شکر نعمت ها، شکر اتفاقات مثبت امروزم، شکر نشانه های امروزی که دیدم از فرکانس هایی که آگاهانه ارسال کرده بودم ..

فوق العاده بود. واقعا همینطوره.

حالم بهترو بهتر شد

تا احساس کردم که اکنون در زمان مناسبو مکان مناسب هستم و این تنها زمانی اتفاق میافته که ذهن و ” روحت به منبع آگاهی ها، به اصل” خود وصل باشن.

خدایا سپاس گزارم.

دوستون دارم.