مصاحبه با استاد | رابطه درونی با خداوند، با "تفکر" ایجاد می شود نه با تقلید

به نام الله یکتا

سلام عزیزان جانم ، سلام به شما فرستادگان خدا که برای خووووبببب کردن حال جمعی از بندگان خدا که خواهان تغییر و رسیدن به منبع آفرینش خود هستند برگزیده شده اید.

روز سی و نهم از سفر تحول من

بهترین راه برای رسیدن به حال خوب و کنترل ورودیها و گفتگوهای ذهن و ساختن باورهای درست که همه اش برای ساختن زندگی دلخواهمان واجب است ، مطالعه ی قرآن با تفکر وآمدن در این سایت و گذراندن بیشتر وقتمان با شنیدن صدای روحانی استاد عزیزم و خواندن کامنت های مریم جان شایسته و دوستان آگاهم هست و بسسسس…

مریم جان چه کردی با این متن زیبا و آموزنده و عمیق و سراسر آگاهی که به وضوح تمام با عشق و خلوص فراوان نگاشته بودی !!! که چون از دل بر آمده است ، لاجرممممم بر دال و جان و روح ما مینشیند.

کلا حالم دگرگون شد و با خواندن هر کلمه اش قلبم بازتر میشد و قطرات اشک صورتم را پوشانده بود و با هیجان و شکر گزاری و‌عشق کلمات بعد را می‌خواندم و بر لوح قلبم ثبت میکردم که همه اش نقشه ی راه ساختن زندگی دلخواهم بود که قدرتش را خالق یکتا و صاحب اختیار جهانیان تنها به خودم داده .

همه اش دانسته هایی بود که در این مدتی که با استاد آشنا شدم در تک تک فایلها و دلنوشته هایش بارها درک کرده بودم و هر بار به شکلی جدید و زیباتر بیان شده بود و اینبار هم مریم بانو به گونه ای به این مهم اشاره کرده و توحید و یکتا پرستی را اونقدر ساده توصیف کرده که بر جان انسان نقش می‌بندد .

توحید یعنی، حال خوببب.

توحید یعنی خوش خلقی .

توحید یعنی شاد بودن و نگران نبودن.

توحید یعنی من خالق زندگی خودم هستم با فرکانسهایی که به جهان میفرستم و هیچ‌شریکی در ساخته شدن زندگی من دلخواه یا نادلخواه نیست نه همسر ، نه فرزند ،نه والدین ، نه دولت ، نه دلار ، نه شهر ، نه کشور ‌، نه مذهب و …

توحید یعنی من با آگاهی به این دنیا آمدم ، و خوببب میدونستم که برای چه آمده ام و باید چه کنم و خودم را همینگونه که هستم پذیرفته بودم و دوست داشتم و اگر یادم باشد که چقدررر آگاه هستم چالشها را دوست دارم ، چون بزرگ میشوم و از هر تلاشی برای برداشتن ترمزهای ذهنی که مانع خلق زندگی دلخواهم شده لذت میبرم چون به تواناییم برای خلق زندگیم باور دارم.

خلاصه که امروز با این فایل و با این همه آگاهی و کامنتهای فوق العاده حالم عالییییییی شد و همش مطالبش در ذهنم مرور میشد و بغض شیرینی درگلو دارم که ناشی از حال خوش و شکر گزاری برای حضورم در این مسیر و دریافت این آگاهیهای ناب و جدا شدن از بدنه ی معلول جامعه هست که به وضوح احساسش میکنم و خیلی ذوق دارم برای ادامه دادن و به نتیجه رسیدن.

خدایا واقعاااا زبانم قاصره برای شکر این نعمتهای گرانبها هم از تو و هم از دستان مهربانت بر روی زمین.

بینهایت و تا آخر عمر و هر لحظه ی زندگیم سپاسگزار خدای یکتا و شما استاد عزیزم هستم.

عاشقتونممممم

دوستان عزیزم دوستتون دارم.

در پناه خدا پاینده باشید