مصاحبه با استاد | رابطه متقابل بین «تقوا» و «ثروت پایدار» - صفحه 13

سلام خدمت استاد گرامی و دوستان عزیز،نظرات مختلف دوستان رو مطالعه کردم و یاد اون بیت شعر افتادم که میگه هر کسی از ظن خود شد یار‌ من از درون من نجست اسرار من،هر کسی این وسط یه برداشتی کرده از حرف استاد،استاد جسارت شما رو تو بیان حقیقت زندگیتون تحسین میکنم اینکه فقط خداوند رو در نظر میگیرید و نظر اون براتون مهمه نه نظر جامعه و حتی اعضای سایت،دوست داشتم چند نکته رو خدمت دوستان عرض کنم:اول اینکه سبک شخصی زندگی هر شخص از تجربیات کودکی و نوجوانی و درکی که بعد از تحقیق به دست آورده شکل میگیره و چون هر‌کدوم از ما تجربیات متفاوتی رو از سر‌گذرونیم نحوه ی زندگی ای که به ما آرامش میده کاملا متفاوت از بقیه هست مثلا استاد با توجه به نیازهای درونیشون و خلقیاتشون این سبک رو میپسندن بنده ممکنه برعکس ایشون رفتار کنم و احساس آرامش داشته باشم،مورد دوم اینکه اگر همه ی جامعه در مورد روابط نظرشون مثل استاد بود و این شکلی رفتار میکردن اگر یه نفر میومد با ازدواج و تعهدات سخت زندگیشو شروع میکرد قطعا انگشت اتهام همه میرفت سمتش که این چه شکل زندگیه که تو داری؟من میخوام بگم چرا جامعه و قالب های اجتماعی باید تعیین کنه ما چطور زندگی کنیم؟انسان موحد براساس نظر خداوند زندگی میکنه نه جامعه و همینطور که دیدید محرم بودن استاد و دوستش هم دقیقا طبق نظر خداونده اما اینکه حتما باید سند ازدواج باشه میشه نظر جامعه و کسی که موحد واقعی هست پشت پا میزنه به همه ی این قالب ها و در عمل موحد بودن خودش رو نشون میده،مورد سوم اینکه حالا چون استاد میگه فردا روز من اگر علاقه ای نداشتم یا اون خیلی راحت جدا میشیم دلیل بر این نمیشه که شما روابط استاد و نامزدش رو سست تصور‌کنید اتفاقا کسانی که به زور به هم متعهد نموندن وفادارتر از بقیه ی جامعه هستن اتفاقا کسانی گه خداوند رو و عشق رو اساس و مبنای رابطه میدونن روابط استوارتری دارن کسی که خداوند رو فقط کمی در نظر بگیره و علت اصلی پایبندیش غل و زنجیر قوانین باشه چه ارزشی داره رابطه اش؟سبک زندگی استاد برای مایی که در ایران زندگی میکنیم و از بچگی چیز دیگه ای شنیدیم قابل درک نیست و ممکنه شخصی مثل استاد لقب لذت طلب ولنگار یا هر صفت زشت دیگه ای بخوره بهش،اما من انسانی به موحدی استاد تا حالا ندیدم و از خداوند میخوام هر جا به خاطر زشت بودن عملی از نظر جامعه دست از کاری برداشتم تامل‌ کنم و اگر دیدم با نظر خداوند مغایرتی نداره با جرات و تکیه به خدا انجامش بدم و تف و لعنت کل جامعه و دور بریامو به جون بخرم،حالا تازه میفهمم چرا امامان ما اینقدر غریب بودن و چرا به امام حسین لقب خارجی و از دین خارج شده دادن چون خارج از قالب های اجتماعی اون دوران و و فقط بر اساس رای خداوند زندگی کرد.