سرفصلهای این قسمت:
- شرایط نادلخواه کنونی را به عنوان وضعیت ثابت و غیر قابل تغییر نپذیر؛
- ثمرات ادامه دادن در مسیر درست؛
- باور به اینکه “شرایط میتواند از این هم بهتر باشد”، عادتِ “بهبودهای مستمر” را در وجود شما می سازد؛
- رابطه “ایمان” و “عملکرد”: اگر میخواهی ببینی به موضوعی چقدر ایمان داری، به عملکرد خود نگاه کن تا ببینی چگونه رفتار و عمل میکنی. میزان ایمان و باور شما نسبت به یک موضوع، به اندازهای است که به آن موضوع عمل میکنی و آن نوع نگرش در رفتارهایت دیده میشود.
- “ایمانی که به عمل میانجامد”، ساز و کار اصلی برای تغییر شرایط زندگی است؛
- وقتی به این باور برسی که کانون توجه شما، اتفاقات زندگی شما را خلق میکند، آنوقت برای جهتدهی آگاهانه کانون توجه خود، متعهد میشوی؛
- تغییر عادتها، موجب تغییر رفتار و عملکرد میشود و در نهایت به تغییر شخصیت میانجامد. نتایج پایدار، حاصل تغییر شخصیت است.
- تغییر بنیادین در باورها و ایجاد باورهای قدرتمند کننده حاصل:تغییر بنیادین نگاه ما به خداوند، نگاه ما به فراوانی نعمت ها و میزان خود ارزشمندی مان در دریافت نعمت ها و دریافت هدایت های خداوند است؛
- تا وقتی با تعهد بالا، قوانین زندگی را جدّی نگیری و به آن عمل نکنی، نمیتوانی بفهمی که نتیجه زندگی شما تا چه حدّ میتواند متفاوت و با کیفیت بشود. بنابراین، “نتایج”، حاصل عملکرد است و “عملکرد”، خروجیِ باور به این آگاهیهاست؛
اطلاعات کامل درباره محتوای آموزشی دوره قانون آفرینش و نحوه خرید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD378MB24 دقیقه
- دانلود فایل صوتی22MB24 دقیقه
سلام به استاد عباسمنش ببخشید من هم 60 سالمه وبازنشته هستم بازم عذرخواهی میکنم من با تجربه خودم احساس کردم نکتهای لازم است به استحضار تون برسونم اونم در خصوص مثال هایی است که در مورد شرایط سخت زندگی خودتون وپدر بزرگوارتان است من احساس میکنم پدر شما از رفتارشون بسیار شرمنده وصحبت هایی ومثالهایی که در مورد موضوعات مختلف زندگی خود برای آموزش ویادگیری بچهها صحبت میشود بزرگترین زخمی است که بر قلب او وارد میشود واز این بابت ورفتار بسیار زجر میکشه. وخیلی براش سخته تحملش ،چون خودم پول تو جیبی به فرزندم نمیدادم واونو کتک میزدم وقتی یادم میاد بارها شده بسیار پشیمان وشاید ساعتها گریستم ولی هر اشتباه اونو خودمو مقصر میدونم وشرایط سختی را پشت سر گذاشتم ولی نسبت به فرزندان دیگرم وضع بهتر بوده واونا هم پیشرفتشون
خیلی بهتر بوده از همه نظر ولی در مورد فرزند اولم خیلی احساس گناه میکنم واحساس کردم پدر شما هم ممکن این حرفها را بشنود ،یا حتی نشنود خودش به یاد رفتار گذشته اش ،فکر کنه به یاد بیاره وخیلی براشون زجر آور وشکنجه روحی وروانی همه روزه اش باشه ،،،ببخشید این نظر منه وخودمو مقصر میدونم با تشکر فراوان