درباره قانون آفرینش | خواسته ها محقق می شوند اگر…

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام به همه عزیزای دل خدا

خانم شب خیز بزرگوار کامنت شما رو خوندم

زمانی بود که هر کسی مخالف ائمه کلامی رو به زبان میاورد به شدت عصبانی خشمگین میشدم و اصلا اجازه نمیدادم طرف مقابلم نظرش رو بیان کنه به شدت به این عزیزان وابسته بودم و تعصب داشتم البته از سر ناآگاهی بود و گوش شنوایی نداشتم که نظر دیگران رو بشنوم.

تا اینکه یک روز برادر بزرگم من رو به چالش کشید به شدت خشمگین شدم و مقاومت کردم من راجب ائمه و امامان نا آگاه بودم فقط تعصب بی جا بود و بدون درک و چون همراه آگاهی نبود فقط عصبانی میشدم و نمیتوانستم پاسخ دهم کم کم به سایت استاد عباسمنش عزیزم هدایت شدم وجودم خالی شد خالی شد شکسته شدم انگار بت های درونم یکی پس از دیگری شکسته میشد و گیج و سر درگم میشدم اما باز درک نمیکردم من عاشق ائمه بودم اما حالا استاد عباسمنش من رو خالی کرده بود و اما هنوز به عشق به خدا هم نرسیده بودم سردرگم درک درستی از هیچ چیز نداشتم انگار سرشار از آگاهی بودم درونم پر از جنگ بود.

به جایی رسیدم که گمان کردم میزان سنجش تقرب هر کس به خدا ثروت اوست اما همواره در ذهنم سوال بود پس امثال شیخ رجبعلی خیاط چه جایگاهی دارند؟

البته که ثروتمند شدن معنی ترین کار دنیاس اما آیا سنجش هر کس میزان ثروت اوست یا تقوای او؟ پرهیزگاران در قرآن چه کسانی هستند؟

چرا خداوند هم به بندگانش میگوید بخورد از نعمت های من و هم به گروهی میگوید بچشید از آنچه جمع کردید یعنی چی اخر ثروت بده یا خوبه؟

خداوند هدایتم کرد و به درک جدیدی رسیدم

زندگی امامان عزیزم رو نگاه کردم بدون وابستگی و تعصب این بار این بزرگان خدا هم ثروت داشتن اما هر زمان لازم بود تمام ثروت بخشی از ثروت خود را در راه خدا دادند پس اولویتشان خدا بود و رها بودن از بند ثروت هر زمان به آنها الهام میشد که باید بخشی از مال خودشون رو انفاق کنن بدون هیچ وابستگی مالشون رو انفاق میکردن و درواقع اون ها وابسته به خدا بودن اینجا بود قانون رو بهتر درک کردم.

خانم شب خیز عزیزم بله یک بار دیگه بت های درونم رو میشکنم و استاد عباسمنش رو برای خودم بزرگ نمیکنم مثل زمانی که کور کورانه و با تعصب فقط ائمه رو قبول داشتم و فقط میگفتم حرف حرف من است دیگر هیچ خوشحالم که پیام شما را خواندم و خدا من را به سمت پیام شما هدایت کرد که بار دیگر برای رضای خدا تفکر کنم شاید که باز باید در مسیر الهی بیشتر درک کنم و خداوند دانای مطلق اس و همه ی ما باید همواره به دنبال بهتر شدن باشیم و هیچ کس و هیچ چیز را درونمان بت نکنیم که دانای مطلق فقط خداس.