درباره قانون آفرینش | پدیده همزمانی

سلام نرگس گل

خیلی با انرژی و هیجان مینویسی . معلومه با کودک درونت در صلحی و با نوشته هات میتونی این حس و حال رو به خواننده انتقال بدی. سپاسگزارم بخاطر نوشته هات سپاسگزارم بخاطر حضورت

چند وقته که تجربه هام فرق کرده . احساس می کنم بیشتر با خودم در صلح هستم

راحت احساسات خودم رو در مورد یک رابطه عاشقانه بیان می کنم .مثلا راحت در مورد یک زوج (از دوستان کوهنورد) که به روستای برگ جهان مهاجرت کردند ابراز احساسات می کنم و میتونم با بیان جمله

“یک زوج عاشق که با همت و کوشش دنبال خواسته هاشون هستند”

در زیر استوری معرفی کافی شاپشون ، ابراز احساسات کنم .

یا در مورد یک مسئله علمی و کاری اینقدر کامل و عالی اظهار نظر کردم که با اینکه مدیر پروژه ازم سپاسگذاری کرد ولی خودم فکر نمی گردم کار بزرگی کرده باشم تا اینکه امروز می خواستم برای یکی از افراد دست اندار کار پروژه توضیح بدم . وقتی دوباره توضیحات خودم رو خوندم تعجب کردم . پیش خودم گفتم من اینها رو گفتم ؟ خیلی عجیبه . الان دارم متوجه میشم که چطور خدا بجای من فکر میکنه چطور خدا بجای من ابراز احساسات می کنه . جالبه که بعد از نوشتن جمله فوق همسرشون برام نوشت که چطوری شما به این موضوع عشق من و همسرم پی بردید . در حالی که قبلش من در جواب تشکرشون در استوری ، عبارت

” حسی بود که در روز افتتاحیه از شما گرفتم”

براشون فرستاده بودم و همسرش خیلی ابراز خوشحالی و صمیمیت با من کرد و منو دعوت به دیدار مجدد نمود.

یکجوری وقتی به خودم بر می گردم احساس می کنم یک رامین دیگه داره درونم ظهور می کنه که خیلی در صلح و آرامشو و با رامین فعلی خیلی فرق داره . راحت ابراز احساسات می کنه راحت لذت می بره . وابستگیش کمتر شده .از وجود آدمهایی با طرز تفکر ، مخالف قانون آفرینش و جذب کمتر به خشم می یاد . و میتونه بفهمه که اگر اونها نباشند به قول استاد ما لذت این بینش رو درک نمی کنیم .