معرفی دوره احساس لیاقت | قسمت 2

سلام استاد عزیزم

یادمه پنج شش سالم بود که عددنویسی را تو خونه بهم یاد دادند . یک را براحتی نوشتم ولی 2 را برعکس می‌نوشتم . جوری که مثل 6 میشد و هرکاری میکردم نمی تونستم درست بنویسم . یادمه وقتی بخاطر اینکه نمیتونستم 2 را درست بنویسم گریه میکردم بزرگترها می خندیدند و من تعجب میکردم که چرا اونها می خندند . چرا به اشتباه من می خندند . شاید انتظار داشتم به جای خنده دعوام کنند ولی اونا می خندیدند . خب بعدها خودمم به اون جریان می خندیدم . بالاخره 2 را یاد گرفتم و بارها نوشتمش و فهمیدم چرا اون موقع بقیه به گریه های من می خندیدند . چون اونها بزرگتر شده بودند و میدونستند گریه های من ناشی از کوچیک بودن خودم و ظرف وجودی منه . اونها می دونستند بالاخره من 2 را یاد میگیرم ، درست نوشتن را یاد می گیرم . من بزرگ شدم و بارها بخاطر ناتوانی هام گریه کردم و افسوس خوردم اما مطمئنم خدایی بود که به گریه های من می خندید . خدایی که بزرگ بود و تمام مسائل را از قبل حل کرده بود و می دونست یک روزی ظرف منم بزرگتر میشه و از عهده حل کردن مسائلم برمیام . و هرگز منو دعوا نکرد . دقیقا مثل خانواده من که بخاطر برعکس نوشتن 2 نه تنها با من دعوا نکردند بلکه بهم لبخند می‌زدند و بهم می‌گفتند گریه نکن یاد میگیری برو صورتتو بشور و اشک هات را پاک کن . ولی احساس من بد بود . در واقع من خودم با خودم دعوا میکردم . و حالا میفهمم که همیشه این من بودم که با خودم دعوا میکردم . و خداوند در همه حال به من لبخند می‌زد خدایی که خیلی بزرگ بود . الان که خوب فکر می کنم میبینم تنها کسی که همیشه با من دعوا کرده خودم بودم ، وقتایی که اشتباه کردم ، وقتهایی که دیر بیدار شدم ، وقتهایی که درس را بلد نبودم و نمره کم گرفتم ، وقتهایی که……. این وقتها خیلی زیادند . ولی دیگه میخوام با خودم دعوا نکنم . میخوام عاشق خودم باشم و با درونم در ارتباط باشم . میخوام به خودم پناه ببرم چون خدای من در درون منه و پناه من به خودم یعنی پناه من به خدای من . و سعی می کنم که بجای هر واکنشی به آدم ها و دنیای بیرون ، به خودم وارد بشم . و عاشقانه دوست بدارم بدون اینکه بخوام بدونم طرف مقابل هم منو دوست داره یا نه . دوست بدارم بخاطر اینکه این حس ، قلب من را همیشه شاداب نگه میداره . امشب به پسرم گفتم وقتی پرنده های جفت میخری نخواه که بهت جوجه بدند و ببری بفروشی و سود کنی ، بخواه که اون پرنده ها برات خیر و برکت به همراه بیارند و به چگونگی این کار فکر نکن و از وجودشون لذت ببر . و این خیر و برکت از هر طریقی میتونه باشه . نمیدونم پسرم چقدر حرفم را فهمید ولی میدونم که بالاخره یک روزی میفهمه . من از استاد اینو خیلی خوب یاد گرفتم که سکوت کنم و نخوام دیگران را قانع کنم حتی فرزند خودم را . و بجای توجیه افراد به درونم سفر میکنم و خداوند را در خودم میبینم و احساسش میکنم و میفهمم میفهمم استاد من میفهمم که تمام کلام تو و دوره های تو و تمام آنچه تو از خودت بروز می‌دهی برای من و برای اینکه زمین جای بهتری برای زندگی شود ، همه اش بخاطر این است که ما یاد بگیریم که بجای بیرون و بها دادن به بیرون ، به درون خودمون بریم و اعتبار تمام دستاوردها و نتایج را به خودمون و خدایی بدیم که بهش شکل دادیم و بهتر شدن یعنی شکل دادن بهتر به خدای خودمون با قدرت دادن بهش ، با ایمان های ریز ریز در تمام لحظه ها ، با درک مضارع بودن یوءمنون و ذرات ایمان که هر لحظه به هم می‌چسبند و با هر چسبیدنی ، وجه جدیدی از خدا را بر ما نمایان می‌کنند . انرژی هایی که از فکر ما متولد می‌شوند و همتای خود را پیدا می‌کنند و یوءمنون …… یوءمنون یعنی کسانی که هر لحظه ایمان می آورند و برای یوءمنون بودن لازم است که به درون پناه ببری . نه از سر ترس بلکه از سر رهایی از هر چیز . و یکی شدن با آنچه بعنوان خدا در درونت ساختی و بیشتر شناختنش با ماندگاری بیشتر در درون خودت .

خدایا شکرت ….. شکرت که من به خودم احترام‌ گذاشتم و به دنبال علاقه م رفتم و همین علاقه و ساعتها کار کردن با عشق ، باعث شده که من مدام در حال سفر به درون خودم باشم و باور کنم ……. باور

و من فکر می کنم تمام اینها یعنی لیاقت …. اینکه دست از دامان آدمها برداری و به خدایی تکیه کنی که با قدرت ایمانت بهت نعمت میده ، نه با زور دستانت ، نه با صبح و شب بهم دوختنت …. و اونقدر این لیاقت را باور کنی که برسی به اون نقطه که همه چیز خودتی ….

یک روزی دوره های ثروت استاد مساوی با صبح تا شب کار کردن و تبلیغ و کارت ویزیت و چیزهای اینجوری بود برام . سالها فایل ها را گوش می کردم و میگفتم خب حالا با توجه به این فایل من‌ چکار کنم چجوری تبلیغ کنم ظاهرم چجوری باشه روزی چند ساعت کار کنم و و و ….در حالیکه بابااااااا دنبال چی میگردی اندیشه ؟؟ تو فایل های استاد را داری گوش میکنی ولی تو استخر وجودی خودت داری دنبال ماهی میگردی …. خب اون موقع ها خودمو لایق نمیدونستم …. اصلا حاضر نبودم به این فکر کنم که جهان فقط با لایق دونستن به ما نعمت میده یا بهتر بگم ما را در مسیر بدست آوردن نعمت ها قرار میده . کلا فکر نمی کردم که جهان با ” دانستن ” به ما نعمت میده و مثل سیمان به مغزم چسبیده بود که جهان صرفا با ” تغییر چیزی در بیرون و انجام کاری” به ما نعمت میده . نمیدونستم که با دانستن ساز و کار جهان و آگاهی از این‌ معادله هست که ما در مسیری قرار می‌گیریم که نعمت ها در اونجا هستند .

استاد عزیزم بارها تو را فرشته خطاب کردم چون فکر می کردم فرشته ها مهربان ترین و زیباترین مخلوقات هستند اما حالا از ته دلم تو را انسان خطاب میکنم از اون انسان‌هایی که اشرف مخلوقات هستند و تو اشرف ترین هستی در زندگی من و در زندگی هرکسی که به خودش وصل بشه چون اون موقع حرفهای تو را میفهمه … و خدا را میفهمه و پرستش را میفهمه و …. دوستت دارم

سلام سمیه جان

بله دقیقا همینطوره . مسائل ما همه حل شده هستند فقط زمانی ما قادر به دیدن پاسخ ها میشیم که با اونها هم فرکانس بشیم هم فرکانسی یعنی اینکه وقتی به اون خواسته فکر می کنیم احساسمون خوب باشه و بتونیم براحتی خودمون را در حالیکه به اون خواسته رسیدیم تصور کنیم و لذت ببریم . یعنی اگر وقتی به پول فکر میکنی و یه چیزایی تو ذهنت میاد که رسیدن به پول را ناممکن یا سخت میبینی به این معنیه که هم فرکانس با پول نشدی وگرنه تمام خواسته ها اجابت شده هستند و ماها توی مرحله دریافت مشکل داریم .