زندگی افرادی زیادی در تردیدی دائمی سپری می‌شود که درباره‌ی اخذ تصمیمات سرنوشت ساز زندگی شان دارند
آنها مدت هاست می خواهند ازدواج کنند؛
طلاق بگیرند؛
شغل، شهر یا کشورشان را تغییر دهند؛
کسب و کارشان را شروع کنند؛
اما هنوز به نقطه‌ی شفافیت و یقین در این باره نرسیده‌اند. برزخی که احتمالا تمام دوران زندگی‌شان را در آن خواهند گذراند، حاصل تصمیماتی است که قادر به اخذشان نیستند
چون قادر به شناختن خودشان، ارزش‌ها و علائق شان نیستند.
چون ارزش‌های ناکارآمدی برای خود انتخاب کرده‌اند و بالاترین اولویت و انرژ‌‌ی شان آنچنان خرجِ آن ارزش‌های ناکارآمد شده که فرصتی برای تأمل درباره خودشان و آنچه که می‌خواهند باشند و تجربه کنند، نمانده است.
برای همین است که اینقدر در تشخیص اصل از فرع عاجز مانده‌اند
برای همین است که روی هرچیزی سرمایه‌گذاری کرده‌اند الا نیروی درونی‌ای که برای خلق زندگی دلخواه‌شان به آنها داده شده است
دست به دامان و گلاویزِ همه چیز شده‌اند الا نیروی جسارتی که موتور حرکت زندگی‌شان به سمت شرایط مورد دلخواه آنهاست.
برای همین است که با وجود اینهمه تلاش طاقت فرسا، هشت‌شان گرو نُه‌شان است و انگار روی تردمیل راه می‌روند. زیرا به قول قرآن، سرمایه‌گذاری شان مثل کف روی آب رودخانه، بی سود و برفناست.
آنها از عهده‌ی تصمیمات اساسی زندگی شان برنمی‌آیند، چون توانایی برعهده گرفتنِ مسئولیت آن تصمیمات را ندارند و آبشخور این ناتوانی در اخذ تصمیمات اساسی، کمبود عزت نفس است.
آبشخور این بی‌ایمانی، حساب نکردن روی جریان هدایت و ناتوانی از اجرای توکل در عمل، کمبود عزت نفس است و تا این مانع اصلاح نشود، آنها در این برزخ خودساخته خواهند ماند.
بذر ایمان و جسارت در وجودت، فقط با پرورش عزت نفس‌ات، کاشته می‌شود. آنوقت این جسارت، پای حرکت‌ات می‌شود تا جهادی اکبر برای بیرون آمدن از تردیدهایی به راه بیندازی که یک عمر تو را فلج کرده بود و از تجربه ی آنهمه نعمتی محروم ساخته بود که پشتِ سدِّ آنهمه تصمیمات گرفته نشده، متوقف مانده بود.
آگاهی‌های دوره عزت نفس، استاد عباس منش به شما کمک می کند تا قدم به قدم با شناختِ خودت، ارزش ها و توانمندی هایت، مهم‌ترین خاصیت عزت نفس یعنی حساب کردن روی جریان هدایت و اجرای توکل در عمل را آرام آرام یاد بگیری و به این وسیله از عهده‌ی اخذ تصمیماتی برآیی که کمترین فایده اش حذف تمامِ تردیدها و زندگی در آرامش است.
آرامشی که تکلیف را مشخص می‌کند، تو را به وضوح می‌رساند و در حقیقت، در این وضوح است که فرصتِ خروج از مدار ناخواسته‌ها و ورود به مدار خواسته‌هایت را پیدا می‌کنی.
“عزت نفس” دنیایی جدید را به تجربیات تان می افزاید.دنیای که شما را به استقلالِ مالی بیشتر، احساس بهتر و آرامشِ بیشتر می رساند.
هرچه عزت نفس ات را رشد می‌دهی، آرام آرام پایه های ایمان و خودباوری به گونه‌ای در درونت بارور می‌شود که قادر به اخذ تصمیمات اساسی آنهم به شکل سریع و صحیح در زندگی‌ات می‌شوی و به این وسیله در زمان مناسب، در موقعیت مناسب قرار می‌گیری و به جریان هدایت وصل می‌شوی و به قول استاد عباس‌منش، روی شانه‌های خداوند می‌نشینی.
برای همین مهم ترین سرمایه گذاری زندگی ما، سرمایه گذاری روی عزت نفس‌مان است. سپس همه ی موفقیت های دیگرمان، به برکت این سرمایه گذاری، فرصت رشد و بروز پیدا می‌کنند. زیرا عزت نفس، پایه و اساس سایر توانمندی‌هایی است که می‌توان در زندگی کسب کرد.
اطلاعات بیشتر در مورد دوره عزت نفس
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD400MB34 دقیقه
- فایل صوتی روی خودت سرمایه‌گذاری کن31MB34 دقیقه
باسلام خدمت استاد عزیز و خانم شایسته ی زیبا
روز 51ام و تعهد من!
واقعا به نظر من ،بدترین وضعیته ممکن،همین برزخ و بلاتکلیفی و تعویق انداختنو پشت گوش انداختن مسایله
انقدر این تردیدها طول کشیده توی زندگیم،ک کلا اون مساله فراموش و نتیجش جزو حسرتای زندگیم قرار گرفته
خیلی وقتام نتونستم درست تصمیم بگیرم و فرار کردم ازش
که الان که اگاهیها رو دارم درک میکنم و خودمو میشناسم
دلایل فرار از تصمیم جدی،نگرانی برای حرف مردم،نگرانی برای تموم شدن فراوانی و باور کمبود،اتکا به شانس برای رسیدن به نتیجه ی مطلوب(مثلا تصمیم جدی نگرفتم به خودم گفتم حالا وایسا شاید ی جور دیگ شد!!
شاید یجور دیگه ینی چی؟؟؟یا اینوری یا اونوری
شاید یعنی اعتقاد وایمان به اینک تو خالق نیستی و شاید شرایط به نفع تو یه حرکتی زد!
اره شرایط میتونه به نفع تو باشه اما به شرطی که تو تصمیم بگیری و فرکانساتو تنظیم وافکارو ورودیاتو کنترل کنی،نه اینک تو از ترس از تصمیم،بخوای پای شرایطو یار شدن بختو بکشی وسط،و از مسئول و خالق بودن خودت ،شونه خالی کنی و در نهایت اگه نتیجه مطلوب نبود بندازی تقصیر همه کس و همه چی جز خودت!)
از همین امروز،تصمیم گرفتم که تصمیم بگیرم
تصمیم گرفتم که تصمیم بگیرمو درجا عمل کنم
چشامو ببندمو انجام بدم
مثل پرش از برج میلاد ارتفاع 280 متری که تصمیم گرفتمو رفتم پریدم
مثل پرش از ارتفاع 40 متری،رفتمو در چندثانیه بدونه اینک چجوریو چیو چی میشه تهش ،میمیرم یا نه ،انجامش دادم
مثل دی اکتیو کردن اینستا که دیروز،تصمیم و در لحظه چشممو بستمو انجام دادم
مثل معاینه فنی ماشین که هی میگفتم برم میخوان بگن ماشین اینجاش و فلانش خرابه باید بری دوباره بیای،گفتم بابا بزار برم شاید اصلا همه چی اکیه!تصمیم گرفتمو رفتم و در عرض 5 دقیقه،ماشین سالم و اکی شد معاینه!
از وقتی فهمیدم که تصمیم برای مسابقه دادن،بیشتر ،نظر مردم الویت بوده،بیشتر تبلیغ کارمو حرفم الویت بوده تا ذوقه خودم،قاطعانه تصمیم گرفتم که هی خودمو اذیت نکنم ک باید برم فلان مسابقه و واقعا الان هرروز ،برای میلو شوق خودم تنرین میکنم و اون برزخو ویران کردم
ی روز ک تمرین سخت بود،میگفتم مسابقه نمیدم اماده نیسم،یروز با دیدن بقیه و تمریناشون،میگفتم مسابقه میدم،خلاصه دیدم کیفیت تمرینو نگاهم به بقیست ک داره باعث میشه مسابقه ای تمرین‌کنم
و قاطعانه تصمیمو گرفتم از فرداش رفتم یک مدله دیگ تمرین کردم و با احساس ارامش…
منم خیلی وقتا گفتم دوس دارم از ایران برم
اما واقعا جدی نبوده و لفظ بوده
اگه واقعا تصمیم بوده،رو‌چه حسابی بوده؟
متوجه شدم که باید بدونم چرا اینجارو نمیخوام
و بعد هدایتارو ببینمو عمل کنم
و خیلی موارد دیگ هست توی زندگیم!
استاد ممنونم ازتون،که با یاداوری این‌نکات که باگهای زندگیه هممون هست و انقدر بدیهی شده و اونقدر غرو ناله ازش بر اومده،که دیگ همه عادت کرده بودیم به این روند و حالا داریم تلاش میکنیم باقیه زندگیو با کیفیت و در ارامش باشیم