تقریباً همهی ما با واژهی چشم زخم، آشنا هستیم.
کابوسی که، احتمال خراب شدن یکبارهی اوضاع و از دست رفتن غیرمنتظرهی دستاوردها و نعمتهای زندگیمان را همواره در گوشمان نجوا میکند.
شِرکی مخفی که، ما را متقاعد کرده، کنترل خیلی از مسائل زندگیمان از دست ما خارج است و نیروهای اهریمنیای درکارند که در هر لحظه خوشبختیمان را تهدید و نعمتهایزندگیمان را به تاراج میبرند بی آنکه توانی در برابرشان داشته باشیم.
و تا این شرک در وجودمان باقی و در افکار و رفتارمان جاری است، قادر به باور و تجربهی تنها قدرتِ جهان نخواهیم بود؛
همان نیروی خیری که، سُنّتش «بما قدّمت ایدیهم» و «بما کسبت ایدیهم» است؛
همان نیروی خیری که، وعدهی فزونی و اجابت درخواستهای هر درخواستکنندهای را داده است؛
همان نیروی خیری که قدرت خلق زندگیمان را در دست باورها و فرکانسهای خودمان گذاشته و جهانش را به گونهای برنامهریزی نموده که به آن باورها و فرکانسها واکنش نشان دهد. یعنی اساس آنچه را که باور میکنیم و در ذهنمان میپرورانیم، به شکل اتفاقات و شرایط، وارد تجربهی زندگیمان کند.
حقیقتت این است که تنها یک جریان و یک خدا و یک قدرت وجود دارد و آن نیروی خیری است که به شکل سلامتی، بهبودی، رشد، ثروت، عشق، زیبایی و نیکی جهان را فراگرفته است.
هرآنچه که به معنای شر شناخته میشود، وقتی وارد تجربهی زندگیات میشود که، نمیتوانی نیروی خیر را باور کنی؛
هر آنچه که تو به معنای بیماری میشناسی، وقتی وارد تجربهی زندگیات میشود که، نیروی سلامتی را باور نمیکنی؛
هرآنچه که تو به معنای فقر میشناسی، وقتی وارد تجربهی زندگیات میشود که، فراوانی و برکت را از یاد میبری؛
هرآنچه که به معنای نفرت در زندگیات تجربه میکنی، به این دلیل است که عشق را باور نکردهای؛
و در یک کلام، ترسها و نگرانیها به این دلیل بر زندگیمان سایه میافکند که، جای خالی ایمان به چنین نیرویی را در وجودمان میبیند.
در نبودِ ایمان به این نیرو است که ترس از فقر، ترس از بیماری، ترس از اتفاقات بدِ آینده آنچنان فرد را احاطه میکند که نمیتواند قدرت خودش و باورهایش را در خلق زندگیاش درک کند و آنچنان نقش خود را در سرنوشت خود بیمقدار و ناچیز میپندارد که، برای محفوظ ماندن از گزند حوادث غیر مترقبه، دست به دامان دعانویس یا آویختن چند مهره و نماد به در و دیوار یا هر عاملِ دیگری میشود که بیرون از اوست.
آنوقت است که به جای تأمل در افکار و باورهایش و تلاش برای تغییر آنها، خیلی راحت میپذیرد که:
به این دلیل محکوم به زندگی در تنهایی است که بختش را بستهاند؛
به این دلیل محکوم به تحمل بیماری است که، چشمش زدهاند؛
به این دلیل دار و ندارش به فنا رفته که، از چشم بد در امان نمانده یا قادر به دور کردن چشم بد از خود نبوده
و به قول خداوند، به همین سادگی به خودش ظلم میکند.
ذلِکَ بِما قَدَّمَتْ أَیْدیکُمْ وَ أَنَّ اللَّهَ لَیْسَ بِظَلاَّمٍ لِلْعَبیدِ (۱۸۲)
این به واسطه آن چیزی است که از پیش فرستاده ای(فرکانس). خداوند هرگز بر بندگانش ظلم نمىکند. (۱۸۲ آل عمران)
حقیقت این است که ما برگی در باد نیستیم، ما بخشی از نیرویی هستیم که این جهان و نعمتهایش را مسخرمان نموده است.
ما به پشتوانهی نیرویی پا به این جهان گذاشتهایم که وعدهاش «فَإِنِّی قَرِیبٌ» و «أُجِیبُ دَعْوَهَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ» است. رابطهی ما با این نیرو- که برگی بدون اذنش به زمین نمیافتد- دائمی است.
کارِ ما فقط باور کردن این خدا و ایمان و یقین داشتن به قوانین این نیرو است.
برای مشاهدهی سایر قسمتهای «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD533MB45 دقیقه
- فایل صوتی آیا واقعاً چشم زخم حقیقت دارد؟41MB45 دقیقه
❤به امید الله❤
سلام به استاد و خانم شایسته عزیز و دوستان
من هرچقدرم بگم خداروشکر که این آگاهیا به دستم رسید و نوری شد در دل تاریکی ها تا بهتر قران و خدارو بشناسم تا از خرافات در بیام و به رب واقعی برسم بازم کمه
خدایی که عین عدالته!
همیشه برام سوال بود تو این 25 سال که این همه میگن خدا عادل خدا بین بنده هاش فرق نمیزاره پس چرا یه بنده اینقدر غرق شادی و خوشبختی و ثروته یه بنده انقدر بدبخت و فقیر و هشتش گروی نهشه
همیشه سر این با خودم کلنجار میرفتم و هی میپرسیدم خب عدالتت کوش پس خدا من چطوری باید به عادل بودنت ایمان پیدا کنم تا بالاخره امسال خدا جواب سوالامو داد ومن در مسیر قرار گرفتم تا بفهمم این که
یکی بدبخت شده به خدا ربطی نداره اینکه یکی خوشبختم شده به خدا ربطی نداره چرا
ما این انتظارارو اصن باید از خدا داشته باشیم
✔الان میفهمم که چقدر خدا عادل
✔الان میفهمم که عادل بودن و باید از خدا یادگرفت
✔الان میفهمم خدا با کسی خصومتی نداره بنده هر کاری میکنه خودش در حق خودش میکنه ولاغیر
👌آره دقیقا صفر تا صد زندگیه ما دست خودمانه واسه همینه خدا عادله 👌
چیزایی که از این فایل یاد گرفتم و به زبان خودم با مثل میگم
هر فرکانسی که بفرستی همونو دریافت میکنیم پس بیاییم واسه یک بارم شده نایلونای مغزمو باز کنیم پی به اصل ببریم جهان داره مثل آینه عمل میکنه هر چیزی و بفرستیم از پیش همان و دریافت میکنیم
✍حشر 18
ای کسانی که ایمان آوردید از خدا پروا دارید و هر کسی باید بنگرد او برای فردای خود چه چیز از پیش فرستاده
خیلی زیبا در این آیه خدا داره میگه ای بنده حواستو جمع کن چی داره تو ذهنت میگذره چه فرکانسی داری میفرستی چه اعمالی داری انجام میدی که همین فرداتو داره میسازه الله اکبر
پس بندگان خدا ذره ای نقش در زندگی ما ندارند و نمیتونن اونو تغییر بدهند مگر اینکه خودمون باور کنیم که اونا میتونن و ما تمام مدت فرکانسمون داره ارسال میشه و به خودمون برمیگرده
یادمه خیلی قبل تر نا موفقیت هامو مینداختم گردن مامانم بابام خدا جامعه و همه ولی الان درک میکنم که من اگر ذهن درسی داشتم اتفاقا موفق میشدم اگرم یه درصد شکستی بود مقصرش خودم بود و میپذیرفتم اما این شیوه ذهنه دیگه برای اینکه خودشو آروم کنه همرو مصر میدونه الا خودشو و همین نپذیرفتن مقصر بودن باعث شکستای دیگه میشه
خدای مهربان ما برای تک تک ما خیر خوبی خوشبختی سعادت در دنیا و آخرت میخواد و اون خیر مطلقه اما آیا ماهم میخواییم برای خودمون؟اگر میخواییم پس چرا زمین تا آسمون فرق بین خواستمون و فرکانسمون بین خواستن و عمل کردنمون
میدونی هر چقدر تلاش کنی تا دونه بکاری تا درخت شه برات اما اگه ریشش درست نباشه درختی در کار نیست و میوه ای هم در کار نخواهد بود برای ریشه درست باید باورهاتو درست کنی و در جهت خواسته هات باشه بعد قدم برداری و بشینی سمرشو ببینی
چشم زخم یکی از خرافی ترین چیزهاییه که از دین یهود به دین اسلام اومده و یه ملت و تو درس و وحشت چشم زخم قرار داده که مثلا فلان لباسو نپوشم چشمم میزنن فلان کارو نکنم چشمم میزنن فلان پیشرفت و نکنم چشمم میزنن و …. همش خرافاته تا زمانی که ما با باورمون بهش قدرت میدیم پس باید حواسمون باشه چیو داریم بزرگ میکنیم تو ذهنمون
رفتارا های ما داره از باورهامون نشات میگیره بیرون ما آینه تمام نمای درون ما هستن
پس باید به بیرونمون دقت کنیم ببینیم چه رفتاری میکنیم چه رفتاری باهامون میشه و …. و باورهای مخربونو پیدا کنم و درستش کنیم تا زندگیمون بهتر بشه و اونجوری باشه که ما دوست داریم
تقوا به معنی کنترل نفس هستش
بریم سراغ چنتا آیه در مورد تقوا
نحل 128
در حقیقت خدا با کسی است که تقوا دارد و با کسی است که نیکوکارند
توبه 119
ای کسانه که ایمان آوردید از خدا پروا داشته باشید و با راستان باشید
مائده 112
و یاد کنید هنگامی که حواریون به عیسی گفتند ایا پروردگارت میتواند از آسمان خانی برای ما فرو فرستند گفتند اگر ایمان داشته باشید از خدا پروا دارید
احزاب 70
ای کسانی که ایمان آوردید از خدا پروا دارید و سخنی استوار بگویید
زمر61
و خداوند کسانی که تقوا پیشه کردند و کارهایی کردند که مایه رستگاریشا نشد را نجات میدهند از عذاب و غمگین نخواهد شد
شعرا 184
و از آن کس که شما را خلق کرد پروا کنید
امیدوام باعث تعقل بیشتر باشه این کامنت
دوستون دارم