مشغول تماشای ویدئویی از مناظره های انتخابات ریاست جمهوری بودم که از طرف دوستی ارسال شده بود. بحث و جنجال بر سر کارهایی بود که دولت درباره اشتغال جوانان باید انجام دهد!
و این موضوع تبدیل به شعار انتخاباتی نخ نمایی در تمام دوران انتخابات شده که:
“من می خواهم ….. کار ایجاد کنم، …… حقوق ماهانه به افراد بدهم یا فلان تغییر شگرف را در اوضاع اقتصاد بوجود آورم…”
وقتی این حرف ها را می شنوم که هیچ سنخیتی با اساس قوانین جهان ندارد، نمی توانم این عده کثیر از افراد را درک کنم که تغییر اوضاع زندگی شان را در تغییر دولت یا حاکمیت یک حزب خاص دانسته و تمام تمرکز و انرژی شان را صرف کاری بیهوده و بی اثر می نمایند.
آیا در دنیایی که با فرکانس های ما کار می کند، در جهانی که طراحی شده تا فقط اساس فرکانس های ما را به شکل اتفاق و تجربه در زندگی مان پدیدار سازد، فردی غیر از ما، قادر است مسئول یا تعیین کننده نوع شغل و میزان درآمد ما باشد؟
پس از خودت بپرس، چه فردی به جز من، توانایی ایجاد فرصتی برای شروع یک کسب و کار برای من را دارد؟ و به جای انتظار برای حاکم شدن یک دولت جدید، به دنبال ایجاد یک نگاه، تفکر و باورقدرتمند کننده باش تا بر ذهن ات غالب شود و به تو توانایی دیدن و خلق فرصت هایی را بدهد که همیشه در اطراف ات بوده، فارغ از اینکه چه دولتی با چه سیاست هایی بر سر کار است.
انتظار داشتن از دولت، جامعه، پدر و مادر و … هیچ تغییری در اوضاعت ایجاد نمی کند. قادر به راه اندازی هیچ کسب و کاری برایت نیست و هیچ ثروتی خلق نمی کند.
چنین رفتاری، شرک محض است.
شرک یعنی نادیده گرفتن توانایی ای که به تو در انتخاب سرنوشت ات داده شده و واگذار کردن آن، به عاملی بیرون از خود و وابسته شدن به غیر خدا.
دیدن جهانی پر از فرصت های بی شمار برای ایجاد شغل، ایجاد روابط خوب و ایجاد هر آنچه که می خواهی، تنها نیاز به نگاهی یکتاپرستانه دارد تا بتوانی بپذیری خداوند قدرت خلق هر خواسته ای را به تو داده و هیچ عاملی جز فرکانس های تو، کمترین نقش و قدرت در خلق تجارب زندگی ات را ندارد.
اگر به دنبال فرصت ایجاد یک شغل هستی، هر مشکلی در اطرافت، قابلیت تبدیل شدن به فرصتی برای شروع یک کسب و کار را دارد.
فرصت ها همواره جایی زندگی می کنند، که مشکلات آنجا هستند. اگر می گویی در مشکلات غرق شده ام، بدین معنی است که درون فرصت های بزرگی در حال غوطه خوردن هستی.
شروع تمام پیشرفت های تاریخ بشر و شروع همه کسب و کارهای بیلیون دلاری، از برخورد با یک مشکل و تلاش برای حل آن و پول ساختن به واسطه حل آن مشکل شروع شده.
فقط یک تغییر نگاه کافی است
این فکر را که یک عامل بیرون از من، باید برایم کاری کند، کسب و کاری راه بیندازد، استخدامم کند و … را برای همیشه از ذهنت پاک کن. خداوند و توانایی را باور کن که در وجودت به ودیعه گذاشته شده.
اگر هنوز سرمایه ای نداری، قدم ها را از ساده ترین کاری که در شرایط کنونی ات قابل اجراست، بردار، کم کم فروش، بازاریابی و خدمات مشتری را بیاموز و به جای انتظار داشتن از عاملی بیرون از خود، با شناسایی مشکلات جامعه اطرافت و حل آن مشکلات، کسب و کاری بیافرین. این یعنی توحید ناب
یعنی فردی که به جای انتظار داشتن از دیگری، خدا را باور و با توکل بر او، آنچه را می خواهد در ذهنش می سازد و با وفادار ماندن به این تصویر ذهنی، قدم هایش را استوار، جسورانه و با ایمان بر می دارد.
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD236MB20 دقیقه
- فایل صوتی دولت ها و ایجاد شغل!؟ واقعاً؟!18MB20 دقیقه
سلام به خانواده عزیز
سلام به استاد عزیزم و مریم جان.
خدا قوت!!!
چرا واقعا آدم ها فکر میکنن که دولت بایستی شغل ایجاد کند؟
یعنی چی واقعا؟؟؟
مگه باید نشست تا کسی دیگه ای شغل ایجاد کنه؟
انسان اگر بخواهد میتواند برای خودش شغل ایجاد کند چه دنیا بخواهد چه نخواهد.
جهان پر از فرصت هست و هر کسی میتونه با برطرف کردن نیاز جامعه برای خودش و هزاران نفر دیگه شغل ایجاد کنه.
نگاهی که چشممان به دست کسی دیگر باشه تا برامون شغل ایجاد کنه، ” شرک آمیز ترین” نگاه است. یکی اون بالا هست تا برای من کاری کنه تا من ازدواج کنم.
انرژی که صرف حرف های پوچ میشود واقعا به هیچ نتیجه ای نمیرسند.
ما به بی نهایت فرصت دسترسی داریم تا شغل برای خانواده مون و هر کسی که دلمون میخواهد انجام بدیم.
قوانین رو بفهمی و درکش کنی که جهان به فرکانس های شما پاسخ میدهد و باورهای مناسب ایجاد کنی، میتوانی شغل برای همه ایجاد کنی.
از خلاقیت خودت استفاده کن، از نیروی درونت، از قدرتت.
نگید دولت برای ما چکار کرد؟ شما برای دولت و کشور چکار کردید؟
نباید نگران دولت و مجوز و … باشید، روزی میرسد که دولت از بیزنس و کار و فعالیت شما ثروت بدست میآورد. میتوانی اینقدر رشد کنی…
اینکه بگی پدرم، مادرم، پسرم …. کاری برام نکرد ، یک نگاه ضعیف و شرک آمیز هست.
فقط باید بگی من، من هستم که مهم هستم و من توانایی خلق زندگی ام هستم.
بقیه فقط ابزاری ان که بسته به باورهای تو شکل میپذیرن! که در راستا و در فرمان تو باشند یا در خلاف خواسته های تو. همین!!!
توهم اینکه کسی، دولتی، نظامی … جدید بیاد که مشکلات ما رو حل کنه…. رو ما از مدت هاست که داریم و سر خودمان را گول زده ایم…
کار و شغل بینهایت زیاده…
کار برای کسی که بخواهد کار کنه هست… حتی از ساده ترین کارها… نظافت، کارگری و…..
مشکل اینجاست که نگاه برخی افراد به دست کسانی هست که سر برج حقوق بخور نمیری بگیرن و کار راحت داشته باشن و جیک هم نزنن.
از صفر شروع کن، کارهای کوچک.
پول خودتو جمع کن، پس انداز داشته باش! حرکت کن!
بازی ثروت رو یاد بگیر، سرمایه گذاری رو یاد بگیر، تصمیم جدی و محکم و قطعی بگیر، تا کم کم برای بیزنس خودت آماده شی.
کسی که بیکار هست نباید کمکش کنیم تا مجبور بشه بره سرکار.
توی کمبود ها، محدود ها و نیازمندی ها انسان رشد میکنه.
چند تا الگو معلول مولتی میلیاردر میخواهید ببینید تا باور کنید بازی ثروت بازی هست که ” بهانه ” در آن جایگاهی ندارد.
هر روز تعداد ثروتمندان بیشتر میشه، ماشین های لاکچری، خانه های بزرگتر و موقعیت های بیشتر همیشه و هر روز بزرگ و بزرگ تر میشود.
تو دنبال کار هستی، گیوه هاتو ور میکشی و توکل میکنی به خدا و حرکت میکنی.
به خدایی که هر لحظه همراهت است و از خودت بیشتر میخواهد که ثروتمند بشی و باحال تر اینکه از اول هم این ها بوده … حرکت کن، توکل کن، به خدای خودت توکل کن. تا جایی که دولت نیازمند تو باشه…
به دست کسی نگاه نکن!
مثل استادت…
استاد عزیز عباس منش
اینقدر قوی باش که بتونی به بقیه کمک کنی! نه اینکه از کسی دیگه کمک بگیری…
تکامل رو طی کن، صبر کن، باور بساز، بیزنس و فروش رو یاد بگیر، ارتباط با مشتری رو، نیاز جامعه و بیاموز که چطور میتونی خدمت کنی و ببخشی…
خدایا شکرت
در پناه الله مهربان شاد سالم، ثروتمند و سعادتمند در دنیا و آخرت باشید.
عالی بود. وقتی اونجایی که نوشتین: سواد ندارم” انگار تلنگری محکم بهم وارد شد که پاشو! بسم الله! ببین طرف رو!
خدایا اصلا برای چند ثانیه موندم، خشکم زد، گفتم خدایا داری چی بهم میگی!؟ یعنی به همین راحتی؟ ینی حرکت و توکل فقط؟
خدایا شکرررررت بابت هدایتت
چقدر راه تو سادس خدایا….
مرسیییی