مشغول تماشای ویدئویی از مناظره های انتخابات ریاست جمهوری بودم که از طرف دوستی ارسال شده بود. بحث و جنجال بر سر کارهایی بود که دولت درباره اشتغال جوانان باید انجام دهد!
و این موضوع تبدیل به شعار انتخاباتی نخ نمایی در تمام دوران انتخابات شده که:
“من می خواهم ….. کار ایجاد کنم، …… حقوق ماهانه به افراد بدهم یا فلان تغییر شگرف را در اوضاع اقتصاد بوجود آورم…”
وقتی این حرف ها را می شنوم که هیچ سنخیتی با اساس قوانین جهان ندارد، نمی توانم این عده کثیر از افراد را درک کنم که تغییر اوضاع زندگی شان را در تغییر دولت یا حاکمیت یک حزب خاص دانسته و تمام تمرکز و انرژی شان را صرف کاری بیهوده و بی اثر می نمایند.
آیا در دنیایی که با فرکانس های ما کار می کند، در جهانی که طراحی شده تا فقط اساس فرکانس های ما را به شکل اتفاق و تجربه در زندگی مان پدیدار سازد، فردی غیر از ما، قادر است مسئول یا تعیین کننده نوع شغل و میزان درآمد ما باشد؟
پس از خودت بپرس، چه فردی به جز من، توانایی ایجاد فرصتی برای شروع یک کسب و کار برای من را دارد؟ و به جای انتظار برای حاکم شدن یک دولت جدید، به دنبال ایجاد یک نگاه، تفکر و باورقدرتمند کننده باش تا بر ذهن ات غالب شود و به تو توانایی دیدن و خلق فرصت هایی را بدهد که همیشه در اطراف ات بوده، فارغ از اینکه چه دولتی با چه سیاست هایی بر سر کار است.
انتظار داشتن از دولت، جامعه، پدر و مادر و … هیچ تغییری در اوضاعت ایجاد نمی کند. قادر به راه اندازی هیچ کسب و کاری برایت نیست و هیچ ثروتی خلق نمی کند.
چنین رفتاری، شرک محض است.
شرک یعنی نادیده گرفتن توانایی ای که به تو در انتخاب سرنوشت ات داده شده و واگذار کردن آن، به عاملی بیرون از خود و وابسته شدن به غیر خدا.
دیدن جهانی پر از فرصت های بی شمار برای ایجاد شغل، ایجاد روابط خوب و ایجاد هر آنچه که می خواهی، تنها نیاز به نگاهی یکتاپرستانه دارد تا بتوانی بپذیری خداوند قدرت خلق هر خواسته ای را به تو داده و هیچ عاملی جز فرکانس های تو، کمترین نقش و قدرت در خلق تجارب زندگی ات را ندارد.
اگر به دنبال فرصت ایجاد یک شغل هستی، هر مشکلی در اطرافت، قابلیت تبدیل شدن به فرصتی برای شروع یک کسب و کار را دارد.
فرصت ها همواره جایی زندگی می کنند، که مشکلات آنجا هستند. اگر می گویی در مشکلات غرق شده ام، بدین معنی است که درون فرصت های بزرگی در حال غوطه خوردن هستی.
شروع تمام پیشرفت های تاریخ بشر و شروع همه کسب و کارهای بیلیون دلاری، از برخورد با یک مشکل و تلاش برای حل آن و پول ساختن به واسطه حل آن مشکل شروع شده.
فقط یک تغییر نگاه کافی است
این فکر را که یک عامل بیرون از من، باید برایم کاری کند، کسب و کاری راه بیندازد، استخدامم کند و … را برای همیشه از ذهنت پاک کن. خداوند و توانایی را باور کن که در وجودت به ودیعه گذاشته شده.
اگر هنوز سرمایه ای نداری، قدم ها را از ساده ترین کاری که در شرایط کنونی ات قابل اجراست، بردار، کم کم فروش، بازاریابی و خدمات مشتری را بیاموز و به جای انتظار داشتن از عاملی بیرون از خود، با شناسایی مشکلات جامعه اطرافت و حل آن مشکلات، کسب و کاری بیافرین. این یعنی توحید ناب
یعنی فردی که به جای انتظار داشتن از دیگری، خدا را باور و با توکل بر او، آنچه را می خواهد در ذهنش می سازد و با وفادار ماندن به این تصویر ذهنی، قدم هایش را استوار، جسورانه و با ایمان بر می دارد.
برای مشاهده‌ی سایر قسمت‌های «توحید عملی» کلیک کنید.
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD236MB20 دقیقه
- فایل صوتی دولت ها و ایجاد شغل!؟ واقعاً؟!18MB20 دقیقه
بنام خدا و بیاد خدا و برای خدا
هرگز به شما دیر توصیف نمی‌گردد زان طرفه ای که خدا به شما تقدیر داشت
سلام بر استاد عزیز و گرامی و مریم بانو همراه شایسته و بینظیر استاد
سلام خدمت دوستان هم فرکانسی این سایت بزرگ به وسعت جهان
سلام بر خواهر عزیز فاطمه خانم گرامی و هم فرکانسی در این سایت بزرگ از اینکه در این سایت بزرگ عضو هستم و آدمهای مثبت و توحیدی مثل شما و دیگر دوستان در کنارم هستند خیلی خوشحالم
إیّاک‌َ نَعبُدُ وَ إِیّاک‌َ نَستَعِین‌ُ(پرورداگارا) تنها تو را می‌پرستیم (تسلیم تو هستیم) و تنها از تو (فقط خودت) یاری می‌جوییم.
من 46 سالمه و 26 ساله که کارمندم، 26 سال پیش که میخواستم شغل کارمندی رو انتخاب کنم روی همون باورها که اون موقع میگفتن بهترین شغل کارمندی است، با یک نفر که اون شخص هم کارمند بود مشورت کردم و اتفاقا اون موقع این دوست خانوادگی و دوست دایی بنده و هم روستایی بودیم حدود 26یا 27 سال سابقه کارمندی داشت به من گفت :(که تو این شغل نیا، اگر بروی سیگارفروشی یا کارگری کنی از این کار بهتره!) این دقیق حرف ایشون بود قصد بی احترامی به هیچ شغلی رو ندارم تمام مشاغل از نظر بنده محترم هستند ولی یاد نصیحت ایشون افتادم، خوب من چون اصولا اگه قبلا کسی بهم میگفت این کار رو نکن اتفاقا برعکس همون کار رو انجام میدادم (لج بازی، غرور، پیرو قانون کیهان نبودم، الان خب بالطبع بعد از نیم قرن عمر و کلی تجربه و در راه یادگیری قوانین، اینجور نیستم) خب شغل کارمندی رو انتخاب کردم، نمیخوام ناشکری کنم چون خیلی چیزها خدای بزرگ بهم داده و بسیار بسیار سپاسگزارم از خداوند و هر روز هم شکرگزاری میکنم ولی شغل کارمندی حقوق سر ماه، گرفتن وام و داشتن قسط بدهکار بانک بودن … خب من با استاد گرامی تقریبا هم سن هستم ولی از لحاظ مالی فقط میگم من زمین تا آسمون با ایشون تفاوت دارم یعنی اگه بخوام عددی بگم (بین 0تا100) من 1 هستم نزدیک به صفر ولی استاد گرامی ایشون 100 نزدیک به ماشالله … و بازهم بیشتر که امیدوارم همیشه شاد و سلامت و پایدار و روز به روز موفق و سعادتمند در دنیا و آخرت باشند، نمیخوام نصیحت کنم یا نکوهش یا ستایش ولی نمیدونم چی شد که این کامنت رو نوشتم یه کسی یا یه الهامی گفت بنویس، منم گفتم باشه چشم. شغل کارمندی آزادی زمانی نداری (تایم مشخص باید سرکار باشی حداقل از 8صبح تا 2بعدازظهر یا شیفتی متغیر) شغل کارمندی آزادی مکانی نداری (یک اتاق مشخص و یک اداره مشخص که شاید بعضی مواقع به صلاحدید سازمانی جابجا بشی ولی اگه بخوای به کسی بگی کجا مشغولی میگی اداره یا سازمان فلان در فلان مکان) شغل کارمندی آزادی مالی نداری (یک حقوق مشخص که گاهی بنابه دلایل بازهم سازمانی مثل اضافه کاری، ماموریت، پاداش و غیره کمی بیشتر از قبل البته اگر قسط یا… ازش کم نشود ولی معمول میانگین ثابت) خب من به دخترام هم میگم (دوتا دختر دسته گل دارم) برای ساختن و ایجاد دنیای زیبا نباید به چیزی محدود باشی اگه میخوای همه چیز دست خودت باشه: آزادی زمانی، آزادی مکانی، آزادی مالی داشته باشی به قول استاد و باور قانون: از توانایی هایی که خداوند در درونت نهاده استفاده کن و خودت زندگی خودت رو بساز و منتظر هیچ کس و هیچ چیز نباش که میتونی دنیای خودتو رو جابجا کنی اگر قدرت رو به خدا بدهی نه هیچ کس و هیچ چیز دیگه به قول استاد شغل کارمندی و منتظر دیگران بودن برای کسانی است که عضو این گروه عزیز و این سایت بزرگ نیستند و من هم در حال خداحافظی با شغل کارمندی و ساختن دنیای زیبای خودم با کارکردن روی باورهای و ایجاد باورهای قوی
خدایا هزاران بار شکرت خدایا سپاسگزارم سپاسگزارم سپاسگزارم
خدایا هدایت هر ثانیه زندگیمو به خودت سپردم.
خدایا من نمیدونم چکار کنم خودت بهم بگو چکار کنم؟