قضاوت دیگران در حالی که در شرایط آنها نبوده ایم

بنام خداوند بخشنده ی مهربان

سلام به استاد عزیزم، مریم عزیزم و دوستان خوبم.

خداوند رو سپاسگزارم، بابت این همه زیبایی، بابت زیبایی شما خوبان، و بهشتی که درش زندگی میکنید، فایلهای شما نه تنها مطالب فوق العاده عمیق و مهمی داره، بلکه تمرکز برنکات مثبت هم هست، مرسی که همه جوره ذهن و روح مارو تقویت میکنید ♥♥

آدم وقتی که توی این مسیر میوفته، فکر میکنه که همه چیزش دیگه درسته و شده خدا، شده آدمی که از اطرافیانش بهتر میفهمه، بیشتر میفهمه و خیلی راحت میتونه راجع به کارها و رفتارهاشون نظر بده! در صورتی که وقتی به این فایل گوش بدیم میفهمیم که ما اصصصصلا در جایگاهی نیستیم که بخوایم راجع به دیگران و کارهاشون قضاوت کنیم، یاد میگیریم که احترام بذاریم به عقاید دیگران.

اینکه بتونیم راه خودمون رو بریم، کارخودمون رو بکنیم، ایمان خودمون رو تقویت کنیم باید بشه اصل زندگیمون. کاری به این نداشته باشیم که دیگران چه میکنند و چه نمیکنند.

اینکه میخوان تغییر کنن یا نکنن به ما ربطی نداره. ما مسئول زندگی دیگران نیستیم. اگه که مسیر ما درست باشه، درست قدم برداریم، به موفقیت هایی که میخوایم برسیم، دیگرانی که خواستار تغییر باشند میبینند و شاید بخوان که بتونن مثل ما تغییر کنن.

خیلی سخته، اینکه بفهمی که تو، جای بقیه زندگی نمیکنی که براحتی بخوای تصمیم بگیری!

مثلا در مورد فوتبال که خودم خیلی بیننده ش هستم:

من به عنوان ببینده همیشه میگم واااای چرا تو عمق پاس ندادی! وای چرا سانتر نکردی، وای چرا اینجوری شوت زدی و … بلد نیستی، فلانی بهمانی

درصورتی که من دارم از زاویه ای بازی رو تماشا میکنم که اون فوتبالیست درون اون زمین همچین دیدی نداره، من نمیدونم که اون لحظه چه فکری کرده، چی دیده، علت تصمیمش چی بوده، از دید خودم قضاوتش میکنم خیلی راحت!

یا میایم میگیم چرا سرمربیمون فلان بازیکن خارجی رو بازی نمیده، اون که خیلی خوبه، اینجوریه اونجوریه، درصورتی که من هیچ علمی از فوتبال ندارم، فقط یه تماشاچی هستم! چطور میتونم قضاوت کنم وقتی هیچی از فوتبال حالیم نیست؟ ( این من، فقط من نیستم یک جامعه رو در نظر بگیرید)

در مورد هررررچیزی احساس علامه دهر بودن داریم و فکر میکنیم اگه که نظر ندیم از بقیه عقب میوفتیم. همون قضیه گوسفند زندگی کردنه.

وقتی قضیه ای پیش میاد همیشه یاد شما میوفتم، به این فکر میکنم که اگه الان استاد بود توی این موقعیت چی میگفت؟

میگفت: “عه هممممه دارن به این موضوع واکنش نشون میدن؟ پس من یه مسیر دیگه رو انتخاب میکنم، که توی زندگیم جذبش نکنم، چرا که توجه به مسائل از جنس اون قضیه وارد زندگیم میکنه”

از وقتی این حرفهای شما رو شنیدم، همممه چیز رو گذاشتم کنار، مخصوصا در خصوص مسائل اجتماعی (توی فوتبال هنوز به این جایگاه نرسیدم دارم تلاش میکنم که اونجا هم توجهم رو کم کنم)

دیگه هیچ ری اکشنی به هیچ موضوعی نشون نمیدم، و از شبکات اجتماعی هم رفتم، وقتی هم کسی ازم بپرسه چرا واکنشی نداری، خیلی راحت میگم دلم نمیخواد روی این مسائل تمرکز بذارم!

داشتم به این فکر میکردم که چه خوب میشد میتونستم ذهنم رو جوری تنظیم کنم که وقتی به یک ناخواسته ای برمیخورم، یهو توی ذهنم یه نوتیفیکشن بیاد با صدای بلند بهم بگه، آهای حواست باشه داری چیکار میکنی، فلان فایل استاد رو یادت هست که چی گفته؟ همون رو انجام بده و از مسیرت منحرف نشو.

مرسی بابت این فایل عالی که یادآوری بی نظیر و به موقعی بود

ممنون از بودنتون، از آرامشتون، از حال خوبتون که باعث میشه منم آرامش بگیرم و بهتر روی خودم کار کنم

دوستتون دارم ♥♥♥