دیدگاه زیبا و تأثیرگذار سِودا عزیز به عنوان متن انتخابی این قسمت:
قضاوت کردن دیگران رو از چند جنبه بررسی کردید موضوع مهمی که رعایت کردنش شخصیت رو تغییر میده و تغییر شخصیت درست نتیجه درست رو میاره
نکته اساسی و مهم : قضاوت کردن دیگران در شرایطی که تو در اون موقعیت در اون زمان در اون گذشته و اطلاعات و باورهای اون شخص نبودی اساسا کار اشتباهی هست استاد جان شما در فایل حتی خودت رو هم قضاوت نکن عالی توضیح دادید که حتی منفورترین افراد تاریخ مثل صدام هم با توجه به گذشته سخت و دردناکی که داشته طبیعی میتونسته باشه که این واکنش و عملکردها رو داشته باشه پس هیچ وقت نمیشه دیگران رو قضاوت کرد وقتی خودت تو اون شرایط نبودی
نکته اساسی و مهم دیگه: اینکه در مقابل نتیجه نادرستی که از دیگران میبینم به جای اینکه بگم باید اینکار رو میکرد تا نتیجه خوب میشد یه حرف اساسی به خودم بگم که من جای اون فرد و در اون شرایط نبودم شاید اگر من جای اون فرد بودم همین کار رو میکردم و کاملا هم منطقی میدونستم این کمک میکنه زیاده گویی نکنم
نکته اساسی و مهم دیگه : من همیشه به جایگاه خودم به شرایط خودم نگاه کنم ببینم خودم در چه حوزه ای موفقیت بزرگی کسب کردم چه مسیر درست و نتیجه درستی رو دارم صلاحیت احزار نظر دارم یا نه ؟ تازه بازم تو همون شرایط هم بهتره قضاوت نکنم چون صددرصد اطلاعات دقیقی از اون شخص ندارم میتونم فقط از تجربیات خودم در مسیر موفقیتم بگم تا راه گشا باشه
نکته مهم و اساسی دیگه : وقتی نتیجه خوبه هیچ حرفی برای گفتن نداریم وقتی نتیجه بده کلی انتقاد و پیشنهاد و قضاوت دیگران رو داریم کلا دنبال یادگیری و به دست آوردن تجربه از نتایج دیگران نیستیم که در مسیر زندگیمون درسی بشه برای پیشرفت راحتتر خودمون بهتر فقط یاد بگیرم و عمل کنم
نکته اساسی و مهم دیگه : وقتی میافتیم تو پرسه قضاوت کردن دیگران اولا :تمرکز از رو خودمون و اهدافم برداشته میشه دوما:ذهن به صورت ناخودآگاه تربیت میشه بره دنبال نکات منفی افراد و نتایج نادرست بگرده کانون توجه روی نکات منفیه پس خودم هم دچار این اشتباهات و اتفاقات منفی میشم سوما: از صلح بودن با جهان اطرافم خارج میشم آرامش زندگیم از بین می ره
نکته اساسی و مهم بعدی:قضاوت کردن دیگران در حالی که خودم مبرا از اشتباه و گناه نبودم کار انسانی و درستی نیست اگر در خلوت خودم با خودم صادق باشم انقدر راحت دیگران رو قضاوت نمیکنم
تجربه من :در مسائل خانوادگی که اطرافیان من داشتند قبلا نظر میدادم الان مدتهاست از فرکانسشون با قضاوت نکردن با صحبت نکردن در موردشون با تمرکز کردن رو اهدافم کاملا از مدارشون خارج شدم ارامشم بیشتر شده با خودم در صلح هستم و روابطم بهتر شده چون غیبت و تهمت و قضاوت کردن و دروغ گفتن و دروغ شنیدن خود به خود حذف شده
تصمیم من :بهتر و بهتر شدن در این زمینه تا یه تغییر شخصیت بنیادین و اساسی در من ایجاد بشه تا در مدار بالاتر در شرایط بهتر و افراد بهتری قرار بگیرم و نتایج من هم بهتر بشه
مریم جانم و استاد جان این مباحث مهم رو با عشق و با نیت رشد بیشتر ما و قرار گرفتن در مسیر درست و آسون تهیه میکنید با تمام وجودم فقط میگم عااااااشقتونم
منتظر خواندن نوشته تأثیرگذارتان هستیم
نوشته شما می تواند شامل چنین نکاتی باشد:
- موارد اساسی و نکات کلیدیِ این فایل چیست؟
- کدامیک از این موارد به شما بیشتر کمک کرده است؟
- چه تجربیات آموزنده ای در این باره دارید؟
- برنامه‌ی شخصی‌ِ شما برای اجرای «آن مورد اساسی در عمل» چیست؟
منابع بیشتر:
خودمان را هم قضاوت نکنیم، چه برسد به دیگران
live با استاد عباسمنش | قسمت 7
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD223MB21 دقیقه
- فایل صوتی قضاوت دیگران در حالی که در شرایط آنها نبوده ایم31MB21 دقیقه
سلام مجدد خدمت استاد عباسمنش و خانم شایسته عزیز
دیروز در مورد قضاوت کردن کامنتی گذاشتم و جالب این جاست که امروز هدایت شدم به گوش دادن قدم سوم قسمت اول. و شما تو حدود دقیقه ۴۵ در این مورد صحبت میکنید که شما اعتراض کنید از ناخواسته ها . و در مورد پسرتون صحبت میکنید که تا زمانی که توجه می‌کردید به ناخواسته های رفتاری ایشون،از این جنس رفتار رو بیشتر میدیدید و متذکر شدید که شما جای افرادی که در موردشان نظر میدید و یا رفتارشان به قول شما رو مختون هست ،نیستید و ممکن هست شما هم در موقعیت اون فرد باشید و همین رفتار و یا بدتر از این رو انجام بدهید و من یکباره یاد صحبت های شما در مورد قضاوت افتادم.
همچنین دریافتم که قضاوت کردن از مقایسه کردن وضعیت خودمان با وضعیت و موقعیت و… دیگران به وجود می آید.
این روزها که آخرین روزهای ماه صفر هست میتونم به این نکته نیز اشاره کنم که بعد از ۱۴۰۰سال از کشته شدن امام حسین هنوز افرادی هستند که قضاوت میکنند و میگویند فلان کار و یا فلان روز اگر امام حسین حرکت میکرد اینطور نمیشد و یا هزار اشکال تراشی از این حرکت عظیم. ولی به اینکه هدف اصلی امام حسین چه بوده توجهی نمی‌کنند. پس واقعا هم باید اعتراض کنیم از قضاوت دیگران و هم تلاش کنیم که کسی رو مورد قضاوت قرار ندهیم چون مطمینا هر کس بر اساس آگاهی،ظرف وجودی اش و مداری که در آن قرار گرفته در اون زمان بهترین تصمیم رو گرفته و با این آگاهی از این قانون مدارها،با آرامش بیشتری سرمان به زندگی خودمان میرود
و وقتی قیاس میکنیم و از طرفی عزت نفس پایین هم چاشنی کار بشه ،منجربه حسادت،کینه،غیبت و شاد شدن از شکست دیگران میشه.
ممنون از شما استاد عزیز و خانم شایسته خوش قلب ❤️
سلام به استاد عزیز و خانم شایسته زیبا
در موردموضوع قضاوت این مورد رو میتونم بگم که دقیقا چند ماه پیش با همسرم به این چالش برخوردیم و متوجه شدیم که یکی از ترمزهای ما در بحث کسب ثروت این مورد هست. که ریشه ی قضاوت کردن از عدم عزت نفس میاد.
ما زمانی شروع به قضاوت کردن افراد میکنیم که
۱)احساس حسادت میکنیم:
حسادت ریشه در این موضوع دارد که فردی به جایگاهی رسیده که ما دوست داشتیم ما در آن جایگاه باشیم و حال بدلیل ذهن فقیر و یا احساس کمبود منابع و موقعیت در جهان که از ذهن فقیر نشأت میگیره،شروع به قضاوت کردن فرد میکنیم و به دنبال ایراد و اشکال گیری از کار و یا خود فرد و یا در کل موقعیتی که در آن قرار گرفته میشویم و با این کار خودمان را از دستیابی به موقعیت دورتر میکنیم.
۲)کینه ورزی میکنیم:
کینه یکی از شاخه های عدم عزت نفس هست . چه زمانی کینه بوجود می‌آید ؟
زمانی که عزت نفس نداشته باشیم و در قبال کاری که برای افراد انجام میدهیم در انتظار جواب هستیم و آن را از خدا نمی‌خواهیم. و همین باعث کینه میشود. یعنی انتظار داشتن از افراد .
و از طرفی چون عزت نفس هم پایین هست شروع به غیبت و قضاوت کردن طرف مقابل میکنیم.
و به همین راحتی در کوچکترین مسایل زندگی با قضاوت کردن افراد حال خودمان را بد میکنیم. نگران میشویم و زمانی می‌رسد که سرشار از کینه و حسد هستیم و دایما در حال ایراد گیری از زمین و زمان هستیم.
از موفقیت افراد عصبانی میشویم. به دنبال شکست خوردن آنها گوش به زنگ هستیم و با این کار،این جنس شکست ها رو به زندگیمون دعوت میکنیم
کاری که من در این مدت سعی کردم انجام بدهم،این بوده که بصورت آگاهانه از موفقیت افراد خوشحال شوم( که البته اوایل سخت بود برام) و تا جایی که بتوانم تحسینشان کنم. و از طرفی در جمع غیبت شرکت نکنم.
وقتی فردی از موفقیتش صحبت میکند با آگاهانه توجه کردن به اینکه جهان فرصت های بیشماری دارد و من هم میتوانم این موقعیت را کسب کنم باعث میشود آرامش در وجودم جاری شود و خودم را از قافله جا مانده نبینم
در تمامی موارد مثال های ریز و درشتی در زندگی ام بوده و هست که سعی در اصلاح همیشگی این موضوع دارم.
امیدوارم تونسته باشم با این کامنت به دوستانم کمک کرده باشم و ردپایی از خودم بجا گذاشته باشم.