کلید اجابت دعاها

با سلام

سپاس گذارم ازت استاد بابت این همه بخشش بی منت(آموزش)

الان مدت هاست دارم تحقیق میکنم ببینم اصلا باور چی هست آیا این مدتی که دارم روی خودم کار میکنم، خود مفهوم باور درک شده، دارم به حرفهای دیگران گوش میدم و حرفهایشان را با نتایجشان تطبیق میدم(البته بدون دخالت و یا نصیحت، فقط توجه میکنم به اعمال در جهت فهم درست باور)، من حتی رفتم رفتار آخوند شرکت و میزان حقوقی که از سازمان بابت نمازی که میخونه بررسی کردم، خیلی مصاحبه انجام دادم(البته به صورت دوستانه و در لفافه) متوجه شدم اکثر آدمها فقط حرف میزنن، در واقع ادا درمیارن(خودم از این قاعده مستثنی نیستم)

ادا درآوردن بستگی به شرایط حاکم، میزان عزت نفس، خلاء عاطفی، صلح درونی، حسادت، میزان مشرک بودن و … اینجاست که متوجه میشیم چرا خداوند فرموده عده ی کمی میرن بهشت، من در این تحقیقات متوجه شدم ایمان واقعی زمانی خودشو نشون میده که اتفاقی بیفته، مثال: یکی از همکاران دنبال انتقالی به شهرستان کرج هست حدود 4 سالی هم هست که با مباحث استاد آشناست و به اصطلاح داره روی خودش کار میکنه، خیلی هم به زعم خودش همه چیو فهمیده و دم از فرکانس، خدا، محبت و … میزنه(من هم خیلی مشتاق بودم ببینم آیا این چیزهایی که میگه در عمل انجام میده) تا اینکه چند وقت پیش اومد اتاق من و من هم ازش پرسیدم فلانی انتقالیت چی شد نرفتی، پاسخ داد که باید دنبال کسی بگردم که بتونه این آقایون رو قانع کنه، خیلی مثال دارم خیلی بررسی کردم چند وقت پیش به این نتیجه رسیدم حرف مهم نیست، رفتار ما در مواقع حساس نشان از درون ماست یعنی سر بزنگاه ما درون خودمون رو نشون میدیم نشون میدیم که درون ما چقدر ایمان هست چقدر شرک، اصلا یکی از معانی خاشع سکوت هست، کسی که ایمان واقعی داره که ادا درنمیاره، اینکه استاد میگه در مورد مطالب دوره با کسی صحبت نکنید نشان از اینکه تغییری رخ نداده فقط ما دچار هیجان شدیم و دنبال سرپوشی هستیم برای پوشاندن ضعف های خود(مثلا دیگران ما رو آدمی فهمیده به حساب بیارن)

وَٱسۡتَعِینُواْ بِٱلصَّبۡرِ وَٱلصَّلَوٰهِۚ وَإِنَّهَا لَکَبِیرَهٌ إِلَّا عَلَى ٱلۡخَٰشِعِینَ ﴿45﴾

و به وسیله ی شکیبایی و نماز یاری بخواهید و نماز جز بر خاشعان و فروتنان، دشوار و سنگین است

این داستان زکریا آدم رو یه تکون حسابی میده که درکش کنی، یکیش مفهومی بنام معصوم هستش، طرف این همه سال از عمرش گذشته اما درونش ایمان واقعی نیست، یا داستان موسی وقتی که قراره بره پیش فرعون، به خدا میگه من میترسم… یا ابراهیم در مورد زنده شدن مردگان، درس دوم تکامل:ایمان آوردن نیاز به کار کردن داره(اینو از ادا درآوردن آدمها و خودم واقعا خوب متوجه شدم ) استاد میگه که ما با پیامبران فرقی نداریم همه از یک سیستم عصبی بهره مندیم، اما اونی نتیجه میگیره که ادامه میده، سوم کنترل ذهن: من تازگی ها متوجه شدم چرا استاد با اخم میگه زیپ دهنتون رو ببندید، من توی این تحقیقات تمام تلاشم رو کردم که اصلاح نکنم فقط گوش بدم اما واقعا کار ساده ای نیست، استاد تو سریال سفر به دور آمریکا جایی گفتن من قرار نیست اصلاح کنم من جایی میرم که خودش درست هست، این حرف به ظاهر ساده ست، به راحتی میشه نوشتش، میشه با آواز بخونیش، میشه به تمام زبانها گفتش، میشه حکش کرد روی بازو، اما عمل کردن بهش کار هرکسی نیست، اینکه دست برداری از سر جامعه، دست برداری از سر کارمند بانک و رئیس اداره، دست برداری از جنگیدن، خاشع بشی و روی خودت کار کنی اینجاست که معلوم میشه نقش بازی کردن و ایمان داشتن، چون همه ایلان ماسک نمیشن، همه انشتین نمیشن، همه میتونن به همه چی برسن اما همه تعهد ندارن، خدایا کمک به فریاد ما برس