کلید اجابت دعاها

با سلام و تشکر از استاد عباسمنش عزیز که پیوسته درحال بهبود خودشان شرایطشان و رابطه شان با خداوند هستند و دراین مسیر ماهم یادگرفته ایم که کمترین درخواست را که بهتر شدن از روز قبل هست را داشته باشیم…من بارها این قسمت راگوش دادم ولی تقریبا حتی نمیفهمیدم داستان چیست که بخواهم تمرینی بیابم ازآن یا بدانم که منظور از امکان پذیرساختن خواسته توسط خداوند چیست…ولی امروز فهمیدم که زکریا از هیچ توسط خداوند خلق شد و خدایاشکرت که این چنین توانمندی و من توانایی درک این اندازه را اکنون دارم و امروز فهمیدم که من دقیقا در روز قبل از شروع عادت ماهیانه مادرم نطفه ام شکل گرفته است و از نظر علمی این کمترین احتمال برای وجود داشتن من بوده است و خدایاشکرت که خلق شدم و مادرم هر روز وقتی در شکمش بوده ام برایم 50 آیه قرآن می خوانده است و خدایاشکرت و مادرم با وضو به من شیر می داده است همیشه و خدایاشکرت و تنها فرزندی که درخانواده ما قبل از خواب تمام بدنش را ماساژ می‌داده اند که به خواب راحتی برود من بوده ام و خدایاشکرت و همیشه برای هرچیزی که لازم داشتم شرایط فراهم بود و خدایاشکرت و من سالها شکر نمیکردم چون حتی نمی‌دانستم داستان اتفاق افتادن تمام این خواسته ها چیست و اولین بار برای دل دردم از خدا خواستم که درمانم کند در هشت سالگی و نورخدا مرا آرام کرد و به خواب رفتم چون مادرم اجازه نمی‌داد دارو مصرف کنم یا به دکتر برویم(نه اینکه باور درستی یا نادرستی باشد صرفا شرایطی که درآن رشد کردم را می گویم) و من تا زمانی که رابطه ی هماهنگی با روحم داشتم همه ی خواسته هایم بسیار راحت اتفاق می افتادند و بعد از 14 سالگی روند سخت ترشدن همه چیز برایم کاملا مشهود است و بعد از 26 سالگی ام یاد گرفتم که راحت بخواهم از خدا و به ندرت اتفاق بیافتد…ولی اکنون که دارم این داستان را از نگاه روحم می نگرم میبینم آن اتفاق ها که در بدو ورودم به جهان برایم خلق شده اند

( ازهمه مهم تراینکه من همیشه تا هجده سالگی ام سالم سالم بودم جز دو بار که سردردشدم آن هم بخاطر چشم هایم و باد به شدت تند بود که یک استامینوفن خوردم…)

خیلی خیلی خیلی بزرگتر از درخواست هایی بودند که اکنون دارم…ولی اجابت نمی شوند چون که من درفرکانس اجابت نیستم،چرا؟چون که خودم با احساس گناه خفه کرده بودم…از همه مهم تر قلبم دیگر گشاده نبود و نور حق را در زندگیم نمی دیدم و زمانی که بخاطر شخصی ناراحت میشدم چنان سرما میخوردم که بارآخر تصور کردم نمیتوانم دیگر نفس بکشم که تمام این تجربه ها بخاطر انتظارداشتن از دیگران و حساب نکردن روی قدرت خدا برایم اتفاق افتاد…همیشه برایم سوال بود که چرا در کودکی بهترین لباس ها بهترین غذاها و بهترین اسباب بازی ها و بهترین سفرها و حتی سفرهای تنهایی من با مدرسه از تجربه های بزرگسالی ام جذاب تر بوده اند درحالی که خداوند پیوسته می تواند نعمت بدهد و این درحالی است که آن نعمت ها اکنون بسیار راحت تر می توانند بخشیده شوند به من پس چه چیز جز این شعر حافظ گویای این داستان است

که تو خود حجاب خودی /حافظ ازمیان برخیز

من واقعا حرف های بیشتری داشتم راجع به اینکه زکریا این طور زکریا آن طور اما وقتی به خدا گفتم تو بنویس تا ردپایم برایم آیتی محکم شود از جاهایی اجابت ها سر بیرون آوردند که حتی قوی ترین انسان ها نمی توانند دیگری را مجبور کنند که این کارهاراانجام دهد اما خداوند برای من انجام داد چون من راه راگم کرده بودم و چقدر دلنشین است که راه گم کنی و بیابی خدایت را بعد از سالهایی که نمی دانستی که پیوسته درآغوشش بوده ای و تمام روز هایی که فریاد زدی چرا از من اعراض می کنی اوتو را محکم تر درآغوشش فشرده است و می گوید خدای تو از تو ناراحت نیست و تورا ترک نگفته باز فریاد میزنی که خدایا از من اعراض نکن من فقط تورادارم این بار وعده بهترشدن را به تو می دهد اما دریغ و صد دریغ از گوش های کر جان من که صدای زیبای معشوق را نشنیدند

اجابت های پیوسته اش را نادیده گرفتند چشم های کور جان من و بارها فریاد زدم میخواهم مرا مستجاب الدعوه خودم کنی میخواهم دعاهایم درحق خودم اجابت شوند ولی اینقدر کدهای مخرب از مشرکان برجانم نشست که دیگر نور تورا نمی دیدم تمام وجود سراسر سیاهی شد و وسیله ای شدم برای اجابت های دیگران و خودم می‌ساختم درحسرت کاری که برای دیگران انجام میدادی با دست های من با زبان من با وجود من

من واقعا خیلی خسته بودم از همه چیز از همه کس از همه ی خداهایی که برایم ساخته بودند و همه را شکستم همه را رها کردم و گفتم خدای من این زمینی است که روی آن راه می روم خدای من آسمانی است که به آن می نگرم و خدای من توانی است که در پاهایم وجود دارد خدای من دست نوازشی است که بر موهایم می کشم خدای من بوسه ای است که بر دستانم میزنم و آن قدر گشتم دنبال خدا در روح و جسم تمام نعمت ها که با استاد عباسمنش آشناشدم دقیقا از همان روز هایی که ذکر های بی محتوا بر زبانم جاری بود و نمازهایی که برای غیرخدا می‌خواندم که واسطه ام باشند برای اجابت و همه چیز از همان لحظه ای شروع شد که گفتم میخواهم خدا فقط مرا دوست داشته باشد میخواهم من درجهانش باشم آنقدر مرا خسته کردند بت های بی انتهای این جهان شرک آلود که حتی دیگر با خدا حرف هم نمیزدم که بفهمم دردم چیست حالم چطور است و مهم ترین سوالی که برایم پیش آمد این است که می خواهم بیشتر راجع به رابطه امکان پذیر بودن خواسته ها و نگرشی که به خداوند داریم برای روان شدن چرخ زندگی و انجام شدن کارها به وسیله ی خداوند به راحتی بفهمم…

می دانم درهمین فایل این مفاهیم بازشده است اما من شفاف تر می خواهم ممنون میشوم اگر در این باره توضیحات بیشتری بدهید استادعزیز که صدای خدای عزیزمنی…

خدایاشکرت برای لحظه لحظه هایی که مارا می نگری و در فرکانس اجابت قرارمان می دهی…

خدایا دستم رامحکم بگیر من عجیب راه گم کردن بلدم …

مرسی که هستین و شکر برای تک تک نفس هاتون