نشانه های قانون جذب در قرآن

بسم الله الرحمن الرحیم

28 بهمن 1397

ردپای روز یازهم سفرم

سلامممم، واقعا ازتون ممنونم

این اولین فایلی بود که گوشش دادم خرداد 96 – ماه رمضان

این فایل، با هر چیزی که از قبل میدونستم هر چیزی که از مذهب از کودکی تا آن روز بهم گفته شده بود، یک تضاد واقعی بود.

یادمه دقیقا، همانجور که خانم شایسته اون روزی که توی دفتر بودند و با شنیدن حرفای زنده ی استاد، زندگیشون تغییر کرد، زندگی منم اون شب فقط با شنیدن این فایل این آگاهی های ناب حرف هایی که تا قبلش نمیشنیدم چون تو مدارش نبودم، و همینجور با هر فایل بعدی استاد مسیر زیبای زندگی من را تغییر داد اونم با تغییر اساسی نگاهم به زندگی.

چنان تاثیری گذاشت که دقیقا یادمه شب احیا بود بود، من چقدررررررر خنددیدم دیوانه واررر همینجوری با هر جمله ی استاد میزدم زیر خنده … همینجوری….

اصلا دیوونه شدم باورم نمیشد از این، این دنیای زیبایی که میتونم برای خودم بسازم، دنیایی که خداوند از من فقط میخواهد “شاد”باشم و “سپاس گزار”، و حتی میتوانم در سخت ترین شرایط حتی در لحظه از دست دادن عزیزانت شاد باشی ، چه چیزی به راستی تغییر داشت میکرد؟

“باور ” باورهایی که مثل ریشه ی درخت بهت چسبیدن.

از اون لحظه ها به بعد خداگونه تر شدم. و خداگونه تر زندگی میکردم.

اتفاقا امروز داشتم فیلم، “ده فرمان ” که در مورد حضرت موسی است میدیدم.

وقتی که مادر موسی به همراه خواهر موسی ” موسی ” را به آب انداختند، و اون لحظه که به مادر موسی گفته شده، ” غمگین مباش” چون غمگین بودنت فرقی نمیکنه پیامبر باشی یا هر انسان دیگه ای اون احساس بد اتفاقات بدی را برات رقم میزنه.

و نتیجه ی احساس خوب و غمگین نبودن و داشتن ایمان مادر موسی و هر انسان دیگه ای موقع هر کاری هم مشخصه= اتفاقات خوب

همان طور که موسی به مادرش برگشت داده شد. آن هم در آن روزها و در بهترین مکان بزرگ شد.

همینه قوانین ثابت خدا

خدایا شکرت هزار مرتبه شکرت.

ولی میدونید چیه؟!

” رها کردن ” فرزندت، عزیزت، “ایمان” میخواد، بایستی “رها” باشی بایستی به غیب ایمان داشته باشی

” ابراهیم خلیل الله” و قربانی فرزند عزیزش.

واقعا سخته

نمیتونم من که نمیتونم الان بگم آره آره میتونم چرا که نه.

ولی واقعیتش توی عمل باید نشان داد

جهان از همون موقع که تو “ادعا ” میکنی تو را آزمایش میکنه.

میخوام یک چیزی بگم که تاثیر باور ” همیشه شاد بودن ” روی من بود

من وقتی برای اوالین بار به سفر طولانی مدتی طی 39 روز (( در ابتدا 9 روزش دوست جهانگردم همراهم بود و بعد از اون 30 روزش را به تنهایی سفر کردم، یک سفر ماجراجویانه و سفری نه تنها بیرونی برای دیدن زیبایی ها بلکه سفر اصلی سفر به درون مقدسم بود سفر به ناشناخته ها)) وقتی اردیبهشت ماه برگشتم به خانه اولین کاری که کردم

اومدم تمام لباس های تیره و تو همین مایه ها را جمع کردم با اینکه لباس هایی برند و واقعا خوب هستند اما دیگههه هرگززز دوست نداشتم لباس مشکی بپوشم وقتی که لباس شاد و رنگارنگ میتونم بپوشم.

و از اردیبهشت امسال تا الان من فقط لباس های رنگی رنگی خداروشکر یا هدیه گرفتم یا خریدم.

با این لباس های شاد الان احساس بهتری دارم و احساس میکنم واقعا خوشتیپ تر و خوشگل تر از همیشه شدم.

من لیاقت “بهترین ها ” را دارم.

من انسان “ارزشمندی ” هستم.

خدایا شکرت.

دوستون دارم.