جهان به گونه ای خلق شده که به فرکانس های شما پاسخ می دهد. یعنی شما مانند یک دستگاه تولید کننده فرکانس هستی و جهان دستگاهی است که فرکانس های شما را دریافت و آنها را تبدیل به تجربه هایی نموده و وارد زندگی تان می کند.
درک این قانون، تحولی اساسی در زندگی ام آفرید زیرا به من آموخت که مهم ترین کار زندگی ام این است که با کنترل ورودی های ذهنم، با تمرکز بر نکات مثبت هر چیزی در اطرافم و تجربه ام، باورهای قدرتمند کننده ای بسازم تا فرکانس های قدرتمند کننده ای به جهان ارسال نمایم که موجب رخ دادن اتفاقاتی بشود که تجربه شان را دوست دارم.
این قانون مرا در این باره به یقین رسانید که احساس خوب = اتفاقات خوب و احساس بد = اتفاقات بد.
اما این سوال بزرگ در ذهنم بود که اگر خداوند قرآن برای هدایت مان آفریده، چرا چیزی درباره چنین اصل مهمی نشنیده ام؟
چرا خانواده ی به شدت مذهبی ام که مدام در حال مطالعه قرآن اند، اینقدر آدمهای ناشادی هستند.
چرا همیشه با التماس و تضرع با خدا صحبت می کنند؟
چرا رابطه شان با خداوند، اینقدر غم انگیز است؟
با این سوالات، سراغ قرآن رفتم. شروع به جستجوی تمامی آیاتی نمودن که حاوی ریشه “حزن” بود.
نتیجه این تحقیق، دنیایم را تغییر داد. من خدایی را در قرآن یافتم که اساس قوانینش “احساس خوب داشتن” است. خدای من، خدای زیبایی، شادی و سرور است. خدایی که مدام به پیامبرش حتی در بدترین شرایط، امر می کند که غمگین نباش
مادر موسی را در لحظه حساسی که فرزندش را به نیل می اندازد با نوای “غمگین نباش” آرام می کند
به نظرم این خدا ستودنی است و پیروی از قوانینش که می گوید احساس خوب= اتفاقات خوب، برایمان کافی است.
سید حسین عباس منش
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- دانلود با کیفیت HD616MB52 دقیقه
- فایل صوتی نشانه های قانون جذب در قرآن47MB52 دقیقه
سلام خدمت عزیزای دلم.
حزن در قرآن!
این روزا به حالی دارم که واااقعا زور شیطان و نجواها خیییییلی کم شده.
تمامه لحظه هام، تمام زندگیم، تمامه خواب و بیداریم شده اشک و بغض از هم صحبتی با خدا، همه حرفام شده هم صحبتی با خدا
نمیدونم اما دیگه انگار نمیتونم با آدما صحبت کنم، چون حس میکنم هیچ حرف مشترکی بینمون نیست!
وقتی خدا رو بهتر بشناسی هم بییینهایت ازش میترسی هم بییینهایت شجاع میشی!
میدونین!
آخه من چطور از خدایی بترسم که هیچ تصویر ترسناکی تا حالا ازش ندیدم
آخه من چطوری بترسم از خدایی که تاحالا حتی اخم هم ازش ندیدم
من چطور از خدایی بترسم که تاحالا با بدرفتاری و عصبانیت باهام برخورد نکرد!
من چطور از خدایی بترسم که هیچوقت قهر و غضبش رو ندیدم!
از طرفی من چطور نترسم از خدایی که قدرتش بالاترین قدرت دنیاست
چطور از خدایی نترسم که بقدری قدرتش زیاده که این آسمون رو بدون ستون آفرید
چطور من محکم سر زمینی قدم بردارم که خدایی آفریدش که به هر برگی که از هر درختش میوفته آگاهه
چطور من احساس توانایی کنم وقتی از ذره ای آب بی‌مقدار اون من رو بجا آورد
ای رب العالمین کیه که رفیق تو باشه و بترسه
ای رب العالمین کیه که تو رو شناخته باشه و نا امید باشه.
خدایی که من رو آفرید و من رو هدایت کرد قطعا میتونه ذره ذره ی لحظاتم رو سرشار از خوشبختی کنه