نشانه های قانون جذب در قرآن

“ردپای من در روز یازدهم”

میخوام در مورد اتفاق اخیری که در زندگی ما رخ داد بگم

یه اتفاق خوب یه تغییر خوب یه شروع خوب با حرکت و اقدام ما، که سعی کردیم به دور از نجواهای شیطانی بالاخره انجامش بدهیم.

ما حدود 8 سالی است که ازدواج کردیم و تو این 8 سال خیلی کم با هم سفر رفتیم ، تا قبل امسال فقط یه سفر یه روزه به شمال و چند باری به اصفهان (اصفهانم چون پدرم در یکی از شهرهای اطراف باغ داره)

یکی از بزرگترین دلایل سفر نکردن ما ، ترسمان بود

ترس از مسیر ، ترس از بی پولی (باور داشتیم باید پول خیلی زیادی داشته باشیم یا شاید بهتره با مازاد پولمان سفر کنیم ، تا با خیال راحت سفر کنیم و هیچ نگرانی نداشته باشیم) و …..

در واقع یه ماهی است که من و همسرم تقریبا هر روز با سایت عباسمنش در ارتباط هستیم و خیلی سعی میکنیم که به گفتها و هر آنچه یاد میگیریم پایبند باشیم و عمل کنیم

یه روز که داشتیم در مورد سفر یکی از دوستانمون با هم صحبت میکردیم به همسرم گفتم چرا ما سفر نمیکنیم بیا ما هم الان که وقتت آزاده باهم بریم سفر

همسرمم بدون اینکه جمله منفی بگه گفت باشه میریم و در عرض کمتر از 5 دقیقه ما تصمیم گرفتیم فرداش به سمت یزد حرکت کنیم بدون هیچ برنامه ریزی قبلی یا هماهنگ کردن کارها ، رزرو اتاق و …

این تصمیم ما در زمانی گرفته شد که پول تو کارتمان اصلا برای این سفر منطقی نبود و مطمئنا برای ما که همیشه دنبال بهترین موقعیت چه از نظر مالی چه از نظر زمانی بودیم غیر ممکن به نطر میرسید .

تا فردا ، کلی نگرانی و نجوا برای انجامش تو ذهنمان میومد مثلا چه الان وقت سفره ، آخه نه رزرو اتاقی، نه مساعد بودن هوا اخه تو این برف و سرما چه وقت سفر کردنه و یا نکنه پول کم بیاریم و خیلی چیزهای دیگه که دلایل به نظر خیلی منطقی به حساب میومد

ولی ما دیگه تصمیم گرفته بودیم که بی توجه بمونیم و احساسات بد و افکار بد رو با افکار خوب و احساسات خوب جایگزین کنیم و فقط به سفر و اتفاقات خوبی که دوست داریم برامون رخ بدهد فکر کنیم .و به خدا ایمان داشته باشیم .

سفر ما تقریبا دو روز طول کشید و همه چیز به خوبی پیش رفت

و در مسیر برگشت ما بازم معجزه خدا رو در زندگیمون حس کردیم

در مسیر برگشت ، بارندگی و مه خیلی زیاد بود طوری که فقط با مه شکن جلوی ماشین رو میتونستیم ببینیم و میدان دید خیلی خیلی کم بود و مه شکن ما به خوبی کار نمیکرد و ما خیلی به سختی جلومون رو میتونستیم ببینیم و خیلی شرایط خوب نبود حتی در قسمتی از مسیر ما مجبور بودیم از مسیر دور برگردون وارد جاده اصلی بشیم که با توجه به شرایط ما واقعا کار سختی بود در اون لحظه دور کردن ذهن از نجواها

کار خیلی سختی بود ولی یه حسی بهم میگفت که خدا کمکمون میکنه و این رو به زبان میاوردم که ما میتونیم چون خدا مراقبمونه و سعی کردیم به جای حس نگرانی و افکار بد و تمرکز به ناخواسته ها ، فقط از مسیر لذت ببریم و تمرکزمون روی زیبایی ها بذاریم مثل هوای خوب ، بارش باران و برف و سلامتی و اتفاقات خوبی که برامون تو سفر رخ داده بود . و ما حتی خودمون رو که سلامت رسیدیم خونه تصور کردیم و پس از گذشت مدتی من دیگه هیچ حس بد و اندوهی نداشتم .

و خداروشکر ما سلامت به خانه رسیدیم .

من خواستم از اتفاقاتی که تو مسیر برگشت برامون رخ داد و یا آنچه شاهدش بودیم بگم ، ولی یاد فایلی که دیشب گوش دادیم افتادم که نباید از اتفاقات بد حرف زد که این خودش سبب جذب اتفاقات بد در زندگیمون خواهد شد .

و این تازه شروع حرکت ما بود و این داستان سفر ما همچنان ادامه خواهد داشت

خدایا شکرت برای همه چی