نشانه های قانون جذب در قرآن - صفحه 16

سلام به استاد گرانقدرم

سلام به خانم شایسته گرامی

سلام به دوستان پر تلاشم

(( اولین قدم برای جذب گنج الهی و جذب

هدایت لحظه به لحظه ی خدای بی شریک همانا سپاسگزاری برای داشته هایم !!!))

چهل و یکمین روز سفر:

تمرین روز چهل سفر را دوباره نگاه کردم داشتن احساس خوب= اتفاقات عالی است.همانی که خدای بی شریک در قرآن وعده داده است . همان که ما را از غم داشتن و افسرده بودن به هر دلیل دور می کند . پس بهتر دیدم که برای همسفر بودن با شایسته گرامی و بقیه دوستان برای امروز ،کامنت چهلم ام را دوباره مرور کنم و آماده شوم برای جذب آموزه های استاد عزیز در دوره جدیدی که به لطف خق قرار است یکی از همراهان باشم.

(((چطور بود که قبلن من قادر به دیدن این همه نشانه های زیبا از اشاره های شگفت انگیز خدای بی شریک نبودم؟ این استعداد کجا بود که فقط نیکویی، فراوانی، سلامتی و نعمت و ثروت را ببیند؟??

این حجاب روی مردمک چشم های من چه وقت کشیده شد؟ من که در کودکی با ترکیدن یک حباب صابون از خنده ریسه می رفتم؟ من که با- پِخ کردن – مادر گرامی ام به وجد می آمدم و می گفتم دوباره و دوباره تکرار کن؟ من که از سرازیری روی چمن های باغ غلت می زدم و آنقدر به همراه هم سن و سالانم به در و دیوار و سنگها می خوردیم و خسته از شادی های ساده به خواب می رفتیم ، کجا زیر خروارها غبار دفن شد و آن کودک درونم غمگین شد و در پس سال ها به فراموشی سپرده شد؟ ??

حالا در اثر این آموزه های استاد گرامی چطور این پوسته شکاف خورده ! چشم هایم نورانی شده که توان دیدن نشانه ها را پیدا کرده است؟ در جمع اقوام این چه مهارتی است که به سادگی روال بحث های منفی را می چرخاند به سمت خندیدن به ساده ترین اتفاقات !!!!

چگونه زمان در پسِ این شادی های ریز ریز به تندی می گذرد ؟ حتی اگر آن خانه ی آرمانی هنوز از آن من نشده باشد !یا آن ملک و ویلا هنوز رویا باشد! یا ِآن سه برابر شدن درآمد

ماهانه در یکسال که باورش را ساخته ام و فعلن در کاینات چرخ می خورد تا به من برسد! یا آن سوراخ در سطل درآمدم به من چشمک بزند!

این حس و حالِ بازیابی کودکِ درون چطور دوباره به من بازگشته و وجودم را پر از آن هستی لایزال الهی کرده است؟

انگار قفسه ی سینه ام جا باز کرده ، بهتر نفس می کشم، ماهیچه های صورتم از جمود و خمودگی درآمده ، لبخند لحظه به لحظه و خود به خود با دیدن هر مورد جالبی روی لبانم می نشیند . دویدن و زمین خوردن و قهقهه یک کودک ، نوک زدن گنجشگ به تکه ای نان خشک، درز لباسی که به اشتباه چرخ شده ، شِکری که به جای نمک در غذا ریخته ام ، به جای این که عصبانی ام کند ، نگاهش می کنم خنده ام می گیرد و به یاد حرف استاد می افتم که هر اتفاقی بیفتد به نفع من است ! و توی دلم بگویم ( مثلن این نوک زدن جوجه ی گنجشک به نان خشک کجایش به نفع من است ؟ ) و پاسخ بدهم همین که این موجود کوچک موجب شعف و خنده ی من شده ! تو را شاد کرده ! همین یعنی:

احساسات خوب و شاد = اتفاقات عالی و نیکو!

استاد گرامی ! امروز تمرین سفر در روز چهلمین روز را انجام دادم . تمرین شاد بودن به هر دلیل کوچک!)))

حالا در چهل و یکمین روز با خودم عهد بستم که تمرین هر روزم یادآوری شاد و سپاسگزار بودن برای داشته ها و فرستادن فرکانس های مثبت و تکرار باورهای قدرتمند کننده برای خواسته هایم باشد.

سپاسگزارم