نشانه های قانون جذب در قرآن - صفحه 96

part 4

دوبار کلمه ی حزن در این آیه ها اومده و هر دو بارش هم بدون “لا” اومده و این نتیجه ی حزن یعقوب بود. یعقوب نتونست احساساتشو کنترل کنه و نابینا شد، یعقوب نتونست از قانون استفاده کنه و سالهای سال یوسف رو ندید، یعقوب نتونست وابستگی شو از فرزندش دور کنه، نتونست رها کنه، نتونست بپذیره، نتونست این جدایی رو خیر درش ببینه و آرام بگیره و خوشحال باشه و ایمانشو حفظ کنه و به همین دلیل یوسف رو سالهای سال ندید و بیمار شد و نابینا شد و این دردسرها رو کشید. این قانونه، قانون اصلا براش تفاوتی نداره که شما پیامبر هستی یا کافر، مسلمان هستی یا مسیحی، سیاه پوست هستی یا سفید پوست، به هر شکل و برای هر فرد این قانون صدق میکنه: احساس بد = اتفاقات بد

اگر غم خودتو حتی به خدا عرضه کنی به این معناست که داری فرکانس بد میفرستی. خداوند میفرماید حتی در مورد ناراحتی های خودت هم با من صحبت نکن. احساس منفی = اتفاقات منفی. فرقی نمیکنه که احساس منفی داری با کی درد دل میکنی، خیلی از افراد وقتی که غمگین میشن میان درد دل میکنن مخصوصا خانمها، صبح یک احساس بدی رو تجربه میکنن و از صبح تا شب در مورد احساس بد با بقیه صحبت میکنن، با مادرشون، با خواهرشون، با دوستشون و … نمیدونن که احساس بد و صحبت کردن درباره احساس بد، احساس بد بیشتری ایجاد میکنه. احساس غم، احساس ناراحتی، احساس ناامیدی = اتفاقات بد و شرایط بدتر. به خاطر همینه که تاکیدم بر این هست که اگر احساس بدی داری در موردش صحبت نکن، در موردش ننویس، در موردش با کسی حرف نزن، در موردش فکر نکن و بذار احساس بد بگذره، برگرد به نعمت هات فکر کن، به چیزهایی که به خاطرش سپاسگزار خداوند هستی.

همون موقع که حضرت یعقوب یوسف رو از دست داد مطمئنم هزاران نعمت داشت که با توجه کردن به اونها احساسشو خوب کنه. من خودم در شرایطی قرار گرفتم که فرزندمو از دست دادم، وقتی که فرزندمو از دست دادم واقعا احساس خوب داشتن کار خیلی سختی بود من اینو قبول دارم اما من به خاطر اینکه این قوانین رو درک کرده بودم تونستم بعد از 3 ساعت احساس خودمو خوب کنم و خداوند رو سپاس بگم به خاطر اینکه بچه ی من رو به من داد و مدت ها من با اون لذت بردم و بعد بچه رو از من گرفت و پیش خودش برد و یه روزی هم من خواهم رفت و من تونستم با تغییر دیدگاه و سپاسگزاری به خاطر بقیه ی نعمت های خداوند خودم رو به احساس خوب برسونم و ایمان دارم که هرکسی میتونه این کار رو انجام بده و من تونستم این کار رو انجام بدم و شما هم میتونی این کار رو انجام بدی حتی در مورد مرگ عزیزان. اینو باید از ابراهیم یاد بگیریم که ابراهیم به فرمان خداوند چاقو رو زیر گلوی اسماعیل پسرش میذاره، اینقدر وابسته نیست، اینقدر ایمان داره، اینقدر مطمئنه، اینقدر توحید و یگانه پرستی در تمام وجودش ریشه دوانده که این کارها رو انجام میده. تفاوت بین ابراهیم و یعقوب تفاوتی هست که توی قرآن کاملا واضح توضیح داده شده به همین دلیله که خداوند بارها و بارها به پیامبر اسلام میگه پیرو ابراهیم باش به خاطر اینکه اون الگو و اسوه ی قرآنه، به خاطر اینکه اون مرد شماره یک قرآنه، به خاطر اینکه اون تونسته بود این کارها رو انجام بده، اون تونسته بود کنترل عواطف و احساسات خودشو به شکل باورنکردنی به دست بگیره، اون تونست فرزندشو و همسرشو در زمانی که فرزندش طفل شیرخواری بود به فرمان خداوند رها کنه وسط بیابان و نگران هیچ چیز نباشه و نترسه و 20 سال بعد برگرده! این تفاوت انسان هاست و اگر میخواهیم از زندگی و دنیا لذت بیشتری ببریم باید بتونیم این کار رو انجام بدیم، باید بتونیم در شرایط بسیار بسیار سخت احساس خوبی رو تجربه کنیم و این کار شدنیه، با تمرین شدنیه، با باور شدنیه. این صحبت ها باید باور ما رو تغییر بده. من به شما قول میدم که اگر در این مسیر قرار بگیرید اتفاقات عالی برای شما رخ میده و شما یک انسان واقعا ضربه ناپذیر می شوید، یک انسانی که هیچ چیز نمی تونه اونو ناراحت کنه و غمگین کنه، یک ابراهیم، به شرطی که بتونیم ایمان داشته باشیم به خدا و هر شرایطی رو بپذیریم و نگرانش نباشیم و نذاریم که اتفاقات و شرایط ظاهری احساس ما رو بد کنه. آیه ی بعدی سوره ی قصص آیه ی 8 این بار هم “حزن” بدون “لا” اومده و ببینیم که چرا بدون “لا” اومده:

فَالْتَقَطَهُ آلُ فِرْعَوْنَ لِیَکُونَ لَهُمْ عَدُوًّا وَحَزَنًا ۗ إِنَّ فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَجُنُودَهُمَا کَانُوا خَاطِئِینَ

خاندان فرعون او را از آب گرفتند تا سرانجام دشمن و مایه ی اندوهشان شود، مسلماً فرعون و هامان و لشکریانشان در اشتباه بودند

اینجا که حزن هم اومده برای کی اومده؟ برای فرعون و هامان. و اما آیه ی بسیار بسیار مهم که حزن بدون “لا” اومده و با “لـ” اومده یعنی برای محزون شدن، برای غمگین شدن. بسیار این آیه آگاهی دهنده هست. سوره ی مجادله آیه ی 10 خداوند میفرماید:

إِنَّمَا النَّجْوَىٰ مِنَ الشَّیْطَانِ لِیَحْزُنَ الَّذِینَ آمَنُوا وَلَیْسَ بِضَارِّهِمْ شَیْئًا إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ ۚ وَعَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ

نجوا مسلما کار شیطان است که میخواهد مومنان را غمگین کند ولی به جز به اذن خدا نمیتواند ضرری به آنها برساند بنابراین مومنان باید تنها بر خدا توکل کنند

نجوا همون گفتگوهای ذهنیه که صبح تا شب داره تو مغز ما به ما میگه بدبخت شدی، کارتو ازت گرفتن، بیکار میشی، ترکت میکنه همسرت، بی پول میشی، بچه تو از دست میدی، مریض میشی، دلار داره میره بالا، اوضاع داره سخت میشه، رقابت داره بیشتر میشه، گفتگوهای ذهنی که هرروز از صبح تا شب ما داریم با خودمون صحبت میکنیم. دوستان “انما” در قرآن یعنی این است و جز این نیست، یعنی دقیقا، به درستی که، مطمئنا، بدون شک. نجوا تنها از سوی شیطان است، برای چی؟ برای اینکه مومنان را غمگین کند.

این گفتگوهای ذهنی ای که شروع میکنه با ما صحبت کردن وقتی یه اتفاق بدی میفته از سوی شیطانه. مثلا به ما خبر میدن که آقا شرکت میخواد تعدیل نیرو کنه، تو ذهن خیلی از ما این اتفاق میفته که خوب ما بیکار شدیم، از کار حتما ما رو اخراج میکنن، بعد دیگه این گفتگوها شروع میکنه: بله تو رو اخراج میکنن، تو آدم بی کفایت و بی لیاقتی هستی، نمیتونی برای خونه درآمد ایجاد کنی بعد دیگه اجاره خونتو نمیتونی پرداخت کنی، این گفتگو ادامه پیدا میکنه، همسرت ازت شاکی میشه ازت جدا میشه میره، وسایلتو صاحبخونه میریزه وسط کوچه، توی خیابون چادر زدی داری یه گوشه ای زندگی میکنی و این نجواها شروع میکنه به ادامه دادن و اوضاع رو هی بدتر و بدتر و بدتر جلوه میده.

خیلی از این نجواها، خیلی از این گفتگوهای ذهنی اگر دقت کنید هیچوقت اتفاق نمیفته اما ما همچنان به حرف اونا گوش میکنیم و اونا رو باور میکنیم. اینا یک توهمه که از سمت شیطانه. توی کسب و کار خودمون زنگ میزنن میگن که آقا فلان بارت توی گمرک گیر کرد نیومد، دوباره این گفتگوها شروع میکنه به صحبت کردن: بدبخت شدی، بیچاره شدی، چک هاتو نمیتونی پاس کنی، خیلی از ما این گفتگوها رو باور میکنیم و باهاش به قعر چاه میریم و به نابودی میرسونیم خودمونو فقط به خاطر یک توهمی که شیطان در ذهن ما داره ایجاد میکنه. این نجواها رو باور نکنید این نجواها کار شیطانه، وظیفه ی شیطانه که این کار رو انجام بده، شیطان اومده که یه همچین کاری انجام بده فقط، کارش همینه، وظیفه ش همینه.

در شرایط بسیار سختی همه ی ما قرار میگیریم، وقتی که شما در شرایط سختی قرار میگیرید ذهن شما فقط در مورد بدبختی و نگرانی و ناراحتی صحبت میکنه و این وظیفه ی شما هست که نگاهتو عوض کنی، این کار باید آگاهانه صورت بگیره. اگر روی خودت آگاهی نداشته باشی اگر روی خودت شناخت نداشته باشی اگر خودت آگاهانه با خودت کار نکنی مطمئن باش ذهن تو تورو فقط فریب میده و اوضاع رو فقط برات بدتر میکنه. به همین زیبایی در این کتاب خداوند توضیح داده شده “انما النجوا من الشیطان” برای اینکه مومنان را غمگین کند و ادامه ی آیه کاملا توضیح میده میگه ولی به اندازه ی شیئی نمیتونه به کسی ضربه ای بزنه الا به اذن الله. دوستان این توهمات رو باور نکنید چون هیچ ضربه ای به شما نمیزنه، به اندازه ی شیئی به شما ضربه نمیزنه. و ” مومنان باید تنها بر خدا توکل کنند” خداوند راهش رو هم داره توضیح میده میگه وقتی این نجواها میاد که میگه اوضاع بد شد، بدبخت شدی، همسرت ازت جدا میشه، بچه ت از دست رفت، کارتو از دست دادی، دلار رفت بالا، مجوزت فلان شد، این هیچ کاری نمیکنه شما باورش نکن. این کار شیطانه که میخواد ما رو غمگین کنه، مومنین فقط باید به الله توکل کنند و همین کافیست. وقتی شما الله رو باور میکنید احساست خوب میشه.

پس فقط در یک جای قرآن گفته که “برای غمگین کردن” و اونم کار کی بوده؟ کار شیطان بوده. پس اگر کسی به تو گفتش که باید غمگین باشی این دیدگاه دیدگاه شیطانیه. به صورت واضح و کامل، آشکارا توی قرآن داره توضیح میده این دیدگاه دیدگاه شیطانیه که باید غمگین باشی و این نجواها رو باور نکنیم و ایمانمون رو حفظ کنیم. امیدوارم که تو این برنامه دیدگاه خودمونو در مورد غم تغییر داده باشیم، باور خودمونو تغییر داده باشیم و ایمان داشته باشیم که احساس خوب = اتفاقات خوب. احساس خوب فقط موقعی به وجود میاد که ما توکل کنیم به الله، موقعی که باور کنیم، موقعی که قدرتشو باور کنیم و بعد اتفاقات خوب برامون میفته اما اگر نجواهای ذهنمون رو باور کنیم اتفاقات بد میفته برامون، ذهنی که جایگاه شیطانه. قلب جایگاه خداونده و ذهن جایگاه شیطانه، اینو (ذهن رو) باورش نکن.

ذهن شما هیچوقت احساس خوبی به شما نمیده. اگر اتفاقات بد بیفته ذهن شما اگر روش کار نکرده باشی هیچوقت نمیاد بگه اتفاقات خوب برات داره رخ میده. من برای شما مثال میزنم، خیلی موقع ها این مثال رو در مورد خانم ها میزنم، فرض کنید که یک خانمی فرزندش هرروز ساعت 12:30 ظهر میومده خونه، الان ساعت 1:30 هست و فرزندش هنوز به خونه نیومده و این نجواها شروع میکنه به گفتگو کردن. این نجواها میگه بچه ت تصادف کرده، بردنش بیمارستان، احتمالا پزشک ها نتونستن براش کاری بکنن و کار تموم شده و الان به تو زنگ میزنن که بیای مثلا جسد رو شناسایی کنی و دقیقا مادر داره همین صحنه ها رو تو ذهنش می بینه و این نجوا داره هی به این روند ادامه میده. به همین دلیله که وقتی بچه میاد خونه به محض اینکه مادر می بینه محکم میزنه توی گوشش میگه از اون موقع تا حالا کجا بودی؟ دل من هزار راه رفت! یعنی چی هزار راه رفت؟ این کار شیطانه. چرا مادر هیچوقت این فکر رو نمیکنه که چه جالب بچه ی من ساعت 12:30 هرروز میومد امروز ساعت 1:30 نیومده حتما داره تو کوچه با بچه ها بازی میکنه چقدر بچه ی شادابی دارم، شاید دنبال یه گربه ای کردن دارن میرن دنبال گربه اینور اونور، شاید تو مدرسه نشستن دارن تکالیف همدیگه رو می نویسن دارن به همدیگه کمک میکنن و شاید هر اتفاق جالب دیگه ای داره میفته چرا اینجوری فکر نمیکنه؟ چون شیطان نمیذاره که اینجوری شما فکر کنید و این کار باید یک فکر آگاهانه باشه. هیچ کس اگر روی فکر خودش کار نکرده باشه در این شرایط فکر خوب نمیکنه چون این نجواها همواره اوضاع رو بدتر نشون میده مگر اینکه شما رو ذهن خودت کار کرده باشی و این کار رو آگاهانه انجام بدی. بخاطر همینه وقتی که یه اتفاق بد میفته فقط افکار منفی به وجود میاد یعنی اینجوری نیست که اگه شما فرزندت دیر برسه خونه ذهن شما بگه چه جالب، چقدر خوب شد که دیر اومد حتما داره اتفاقات خوب براش رخ میده، ذهن هیچوقت این کار رو نمیکنه، ذهن به بدترین اتفاق ممکن فکر میکنه و اونو برات انقدر واقعی نشون میده که شما گریه میکنید، شما عصبی میشید، شما به پزشکی قانونی زنگ میزنید و شما توی گوش بچه تون میزنید. این نگرانی شما رو نشون میده، این اضطراب توهم زا رو نشون میده که کار شیطانه. امیدوارم که از این به بعد مچ شیطان رو بگیرید. از این به بعد هر فکری، هر دیدگاهی، هر نگرشی که به شما احساس بدی میده به این معناست که این دیدگاه، این فکر و این نگرش از جایگاه شیطان برخواسته و هر فکری و هر دیدگاهی و هر نگرشی که به شما احساس آرامش میده، احساس اطمینان میده، احساس شادی میده این به این معناست که خداوند داره با شما صحبت میکنه به همین راحتی میشه شناخت، میشه پیغام ها رو شناخت. پیغام هایی که احساس بد میده، احساس ترس، احساس اضطراب، احساس ناامیدی، احساس خودکشی، احساس یاس، احساس عصبانیت میده فقط و فقط جایگاه شیطانه و خودتون دیدید بارها و بارها این احساس های ترس آور و زجرآور برای شما به وجود اومد اما هیچ اتفاقی نیفتاد. بارها و بارها ما نگرانی های بیهوده و مزخرفی داشتیم که با گذر زمان دیدیم که یک توهم الکی بود که ما شب تا صبح به خاطرش نخوابیدیم و گریه کردیم و هیچ اتفاق بدی هم نیفتاد. پس اسلحه ی شیطان رو بشناس و خدا رو باور کن و اون وقته که زندگی تو سراسر شادی و عشقه، سراسر زیبایی و مهربانیه. امیدوارم که بتونیم در این مسیر حرکت کنیم. از خدا میخوام که ما رو به راه راست، به راه کسانی که به آنها نعمت داده نه کسانی که برآنها غضب کرده و نه گمراهان هدایت کنه. خدایا تنها تو را میپرستیم و تنها از تو یاری میجوییم.

part 2

این به این معناست که ما خیلی خیلی ادعا میکنیم که ما مسلمون ها میریم به بهشت و بقیه به بهشت نمیرن، ما آدمای خوبی هستیم و بقیه آدمای پستی هستن. این آیه به صورت کامل و واضح میگه هر کسی که ایمان داشته باشه (فرقی نمیکنه که یهودی باشه یا مسیحی باشه یا مسلمون) به خداوند و روز آخرت و دنیای پس از مرگ و کار خوب انجام بده، (نتیجه ی ایمان عمل صالحه) پاداشش نزد خداوند محفوظه و نه غمی داره و نه ترسی داره. پس این باور اشتباه که فقط ما هستیم یا افراد خاصی هستند که به بهشت میروند یک دیدگاه کاملا اشتباه هست.

به صورت کاملا واضح نه فقط در این آیه، در آیه ی مشابه همین آیه دقیقا همین کلمات تکرار شده و توضیح داده شده. بسیار بسیار من این آیه رو دوست دارم و این دیدگاه رو تغییر میده که فقط افراد خاصی، فقط مسلمون ها میرن بهشت، (باورهایی که به ما گفتن) اصلا ارتباط نداره که شما مسلمون هستی یا یهودی یا مسیحی، ارتباط داره به فرکانسی که ارسال میکنی، ارتباط داره به ایمانمون، ارتباط داره به باورمون، ارتباط داره به عمل نیکمون و هرکسی در این فرکانس قرار بگیره مطمئنا در دنیا و آخرت اندوهگین نخواهد بود. آیه ی بعدی 139 آل عمران:

وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ

سست و غمگین نشوید چرا که اگر ایمان داشته باشید برترید

خداوند خیلی زیبا اینو در جنگ های پیامبر میگه که اگر شما غمگین شوید در جنگ شکست میخورید. ببینید خیلی خیلی زیبا خداوند از این قانون استفاده کرده برای اینکه این قانون با هیچ کس تعارف نداره. دوستان اگر شما احساس بدی داشته باشید اصلا فرقی نمیکنه که کی هستی، احساس بد = اتفاقات بد بخاطر همین خداوند اینطور این قانون رو توضیح میده که میگه اقا غمگین نشو، نا امید نشو و بدون که اگر ایمان داشته باشی حتما پیروزی. چرا که اگر غمگین شوی اصلا مهم نیست که چند نفری؟ اصلا مهم نیست که تو جبهه ی محمد رسول الله هستی یا جبهه ی مخالف، در هر صورت ناامیدی و غم باعث شکسته و چقدر زیبا خداوند به این شکل اینو میفهمونه به بندگانش. در اون زمان 1400 سال پیش مردم هیچ دیدگاهی نسبت به فرکانس نداشتن، همین الان هم ندارن. همین الان با اینکه رادیو و تلویزیون و ماهواره و … هست و ما در تمام زندگیمون احاطه شدیم با فرکانس بازم ما چون فرکانس رو نمی بینیم فکر میکنیم نیست. تو این فضایی که من هستم، تو این فضایی که شما هستید هزاران هزار فرکانس رادیویی هست که شما نمی بینیدش ولی اگر یک ریسیور، یک رادیو بذارید و اونو رو یک موج خاص تنظیم کنید می بینید که اون فرکانس داره خودشو نشون میده، مثلا یک رادیو یا یک موجی مثل رادیو ورزش، رادیو جوان و … می بینید که داره صحبت میکنه پس معلومه که اونجا فرکانسی بوده اما با چشم ددیه نمیشده و خداوند میگه که اگر شما در فرکانس غم و منفی و ناراحتی و ناامیدی باشید حتما شکست میخورید و اگر مخالفش باشید حتما پیروزید. به این شکل زیبا داره قانون فرکانس رو توضیح میده که احساس بد = اتفاقات بد، ناامیدی = شکست و احساس خوب = پیروزی، ایمان = پیروزی. آیه 153 آل عمران خیلی خیلی زیبا در مورد جنگ احد هست:

إِذْ تُصْعِدُونَ وَلَا تَلْوُونَ عَلَىٰ أَحَدٍ وَالرَّسُولُ یَدْعُوکُمْ فِی أُخْرَاکُمْ فَأَثَابَکُمْ غَمًّا بِغَمٍّ لِکَیْلَا تَحْزَنُوا عَلَىٰ مَا فَاتَکُمْ وَلَا مَا أَصَابَکُمْ ۗ وَاللَّهُ خَبِیرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ

هنگامی که از میدان نبرد (رو به هزیمت گذاشته بودید و) به بالا می رفتید و به کسی توجه نمی کردید پیامبر از پشت سر شما را صدا می زد، آنگاه بود که اندوه در پی اندوه به شما روی آورد. اکنون بر آنچه از دست داده اید و آنچه بر شما رفته است اندوهگین نباشید، خداوند از کردارتان آگاه است.

ببینید باز هم داره میگه اندوهگین نباشید. این داستان داستانیه که مسلمان ها در جنگ احد شکست خوردن با توجه به برتریشون، فقط به خاطر اینکه یک سری افراد اون منطقه ی لجستیکی، اون منطقه ی خیلی مهم رو از دست دادن و به حرف فرمانده شون که پیامبر بود گوش نکردن و این اتفاق افتاد ولی بازهم خداوند تاکید میکنه که اون اتفاق افتاد، به خاطرش غصه نخور، به خاطرش ناراحت نباش، غمگین نباش به خاطر آنچه که از دست داده ای، چرا که اگر غمگین باشی چیزهای بیشتری رو هم از دست میدی، چرا که اگر ناراحت باشی همینی هم که داری از دست میدی، این یک قانونه و به همین دلیل تمام “حزن”ها با “لا” اومده. کی گفته که باید غمگین باشیم؟ کجای قرآن یه همچین موضوعی هست؟ چرا ما یه همچین دیدگاهی رو داشتیم؟ چرا ما نرفتیم نگاه کنیم قرآن رو که ببینیم که چه دیدگاهی رو داره؟ آیه 176 آل عمران:

وَلَا یَحْزُنْکَ الَّذِینَ یُسَارِعُونَ فِی الْکُفْرِ ۚ إِنَّهُمْ لَنْ یَضُرُّوا اللَّهَ شَیْئًا ۗ یُرِیدُ اللَّهُ أَلَّا یَجْعَلَ لَهُمْ حَظًّا فِی الْآخِرَهِ ۖ وَلَهُمْ عَذَابٌ عَظِیمٌ

کسانی که در کفر بر یکدیگر پیشی می گیرند محزونت نکنند، چرا که هرگز زیانی به خداوند نمی رسانند، خداوند می خواهد آنها را در آخرت بی بهره گرداند و برایشان عذابی بزرگی است.

ببینید چقدر این دیدگاه روانشناسانه هست. من یه مثال براتون میزنم، فرض کنید که یک مدرسه ای هست و پیامبر به عنوان معلم آن مدرسه و خداوند به عنوان مدیر آن مدرسه و مردم شاگردان اون کلاسی که پیامبر معلمشه هستن. شاگردان گوش نمیکنن به درس، بازی میکنن با همدیگه، شیطونی میکنن، همدیگه رو مسخره میکنن، SMS بازی میکنن، اصلا به حرف معلم گوش نمیکنن. معلم چه احساسی پیدا میکنه؟ احساس بد، احساس ناتوانی، احساس میکنه که من دارم زحمت میکشم ولی کسی درس نمیخونه، کسی کار نمیکنه. بعد مدیر میاد به معلم میگه آقای معلم فکر نکن اینا به خاطر تو دارن این کارو میکنن، اینا به خاطر تو نیست، اینا میخوان این سیستم رو پیش ببرن و موقع امتحان پایان ترم میشه اینا قبول نمیشن تو اصلا خودتو درگیر نکن، تو داری کارتو درست انجام میدی اما اینها دارن هی اشتباه رو اشتباه انجام میدن. چقدر این دیدگاه قشنگه که خداوند نمیذاره که پیامبر احساس بدی پیدا کنه نسبت به افرادی که در کفر بر یکدیگر سبقت میگیرن، یعنی کفر بر روی کفر میارن. به پیامبر میگه به خودت نگیر این موضوع رو، اینا به ضرر خودشونه، خودتو اذیت نکن. خیلی خیلی موضوع مهمیه، چقدر زیبا خداوند احساس غم و ناراحتی رو از پیامبر میگیره، چرا این کار رو میکنه؟ چون میدونه خداوند که اگر پیامبر غمگین باشه اتفاقات بد براش رخ میده، اگر پیامبر به خودش بگیره و از اینکه مردم کافر میشن، از اینکه کفر بر روی کفر میارن حرص بخوره، غم بخوره، ناراحت باشه اتفاقات بد براش رخ میده و به همین دلیله که میاد به این شکل زیبا به پیامبر میگه خودتو غمگین نکن، خودتو درگیر نکن، به خودت نگیر! خیلی خیلی موضوع مهمیه. توی زندگیمون یاد بگیریم اگر که داریم تلاش میکنیم و نتیجه ای نمیده، افراد گوش نمیکنن به خودمون نگیریم، اونا خودشون ضرر میکنن، اتفاقی برای ما نمیفته، احساسمون رو خوب نگه داریم مثل یک معلمی که شاگرداش درس نمیخونن اما با عشق میاد درسشو میده میگه من تلاشمو دارم میکنم. آیه ی بعدی 48 سوره ی انعام:

وَمَا نُرْسِلُ الْمُرْسَلِینَ إِلَّا مُبَشِّرِینَ وَمُنْذِرِینَ ۖ فَمَنْ آمَنَ وَأَصْلَحَ فَلَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ

ما پیامبران را جز برای بشارت و هشدار نفرستادیم. آنان که ایمان آوردند و نیکوکاری پیشه کردند نه ترسی دارند و نه غمگین می شوند

باز هم به همون شکل، کسی که ایمان داشته باشه نه ترسی داره و نه غمی. دوستان نتیجه ی ایمان احساس آرامشه، احساس امیده، احساس عشقه، احساس شادیه، نه احساس غم. من همیشه میگم اگر که احساس بدی داری، اگر نگران هستی، اگر مضطرب هستی، اگر غمگین هستی این به این معناست که ما ایمان نداریم. این آیه به شکل واضح توضیح میده کسی که به خداوند ایمان داشته باشه نه غمگین میشه و نه ترسی داره. ترس به خاطر بی ایمانیه، غم به خاطر بی ایمانیه. اگر ما ایمان داشته باشیم که خداوند، فرمانروای جهان کارشو کامل و درست داره انجام میده و برگی بدون اذن خداوند بر روی زمین نمیفته و تمام اتفاقات در ید خداوند هست اون وقت نگران نیستیم، میدونیم که همه چیز خیره. یک نیرو وجود داره و اون هم نیروی خیره، اونم نیروی عشق و نیروی خوبیه و اگر غمگین میشیم، اگر میترسیم، اگر نگران هستیم به این معناست که ما ایمان نداریم. سوره ی یونس آیه 65 باز هم به پیامبر میگه:

وَلَا یَحْزُنْکَ قَوْلُهُمْ ۘ إِنَّ الْعِزَّهَ لِلَّهِ جَمِیعًا ۚ هُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ

سخن آنها محزونت نکند که عزت از آن خداست و او شنوای داناست

آیه ی بعدی 127 سوره ی نحل:

وَاصْبِرْ وَمَا صَبْرُکَ إِلَّا بِاللَّهِ ۚ وَلَا تَحْزَنْ عَلَیْهِمْ وَلَا تَکُ فِی ضَیْقٍ مِمَّا یَمْکُرُونَ

صبر کن که صبر تو جزبه توفیق خدا نیست و به خاطر آنها غمگین مشو از نیرنگ آنها دلتنگ نباش

باز هم داره به پیامبر میگه به خاطر رفتار اونها، به خاطر مکر اونها، به خاطر نیرنگ اونها احساس خودتو خراب نکن، غم نداشته باش، ناراحت نباش، درگیر نکن خودتو. اگر خودتو درگیر اون موضوعات بکنی اتفاقات نامناسب بیشتر برات به وجود میاد، اگر غمگین بشی شرایط بدتری رو تجربه خواهی کرد. چقدر آگاهانه و چقدر فوق العاده خداوند احساس بد رو از پیامبر دور میکنه با همین آیه ها و میگه اونا نیرنگ میکنن، اونا دسیسه میکنن، تو اصلا نگران نباش. چون اگر نگران نباشی به تو آسیبی نمیرسه، این قانونه. اگر پشت سر شما غیبت میکنند شما ناراحت نشی به کی برمیگرده؟ به خودشون برمیگرده. اگر پشت سر شما حرف بد میزنن، اگر برای شما توطئه چینی میکنن، اگر درگیر نشی، احساس ایمان داشته باشی که میدونم خداوند محافظت میکنه از من اتفاقی نمیفته و همه چیز عالیه، اتفاقی نمیفته و همه چیز به نفع شما رخ میده. هرروز دارم از این قانون تو زندگی خودم استفاده میکنم.

آیه ی بعدی آیه 24 سوره ی مریم هست و فوق العاده این آیه زیباست. این آیه در مورد شرایط خاص حضرت مریم صحبت میکنه وقتی که خداوند شرایطی رو برای حضرت مریم فراهم میکنه که اون بدون ارتباط با فردی باردار میشه و درد زایمان اونو اذیت میکنه و تکیه داده به درخت خرما و از شدت این درد و این احساس نگرانی از حرف مردم و ترس از اینکه مردم چه فکری میکنن و در واقع عفت و پاکدامنی اون شاید مورد آسیب قرار بگیره، به خدا میگه ای کاش که من هرگز به دنیا نمیومدم و سالها قبل از یادها رفته بودم و چقدر زیبا خداوند این احساس بد رو ازش میگیره و میگه:

فَنَادَاهَا مِنْ تَحْتِهَا أَلَّا تَحْزَنِی قَدْ جَعَلَ رَبُّکِ تَحْتَکِ سَرِیًّا (24) وَهُزِّی إِلَیْکِ بِجِذْعِ النَّخْلَهِ تُسَاقِطْ عَلَیْکِ رُطَبًا جَنِیًّا (25) فَکُلِی وَاشْرَبِی وَقَرِّی عَیْنًا ۖ فَإِمَّا تَرَیِنَّ مِنَ الْبَشَرِ أَحَدًا فَقُولِی إِنِّی نَذَرْتُ لِلرَّحْمَٰنِ صَوْمًا فَلَنْ أُکَلِّمَ الْیَوْمَ إِنْسِیًّا (26)

ناگاه از پایین او ندا آمد: “غمگین مباش، پروردگارت از زیر پای تو جویی جاری ساخته است (24) تنه ی درخت خرما را تکان بده تا خرمای تازه برای تو فرو ریزد (25) و بخور و بنوش و دیدگان را روشن دار و اگر فردی را دیدی به او بگو من برای خدای رحمان روزه ی سکوت نذر کردم و امروز با هیچکس صحبت نمی کنم

باز هم با “لا”، با نفی حزن، غم رو ازش میگیره بخاطر اینکه اگر نگران حرف مردم باشه، اگر غمگین باشه، اگر بترسه، اتفاقات بد رو تجربه میکنه. غمگین مباش، ناراحت نباش، من هواتو دارم، من با تو هستم، من بهت کمک خواهم کرد، این حرفیه که ما باید هرروز به خودمون بزنیم، در هر شرایطی از زندگی خودمون، در روزهای سخت زندگیمون. این واقعه ای که برای حضرت مریم رخ داده واقعا قبول کنید که بسیار بسیار سخت بوده، شما فرض کنید در یک منطقه ای که همه همدیگه رو میشناسن، مثل الان نیست که تهران 12 میلیون نفر جمعیت داره هیچ کس هیچ کس رو نمیشناسه، در یک روستایی، در یک جمع کوچکی هر اتفاقی برای هرکس بیفته کل اون منطقه، کل اون ده همه خبردار میشن و چقدر یک دختر پاکدامن نگران این عفتش هست ولی باز هم خداوند میگه ناراحت نباش، درست نیست که ناراحت باشی. ببینید دوستان خیلی موقع ها هست ما به خودمون حق میدیم که بله آدم باید ناراحت باشه، آدم باید افسرده باشه، آدم باید غمگین باشه، اما این آیه ها نشون میده که حتی در بدترین شرایط اگر غمگین باشی اتفاقات بد رو تجربه میکنی، اگر ناراحت باشی ناراحتی بیشتری رو تجربه میکنی و سکوت کن و اجازه بده که خداوند کارش رو انجام بده.