آنچه از سفر به لاس وگاس آموختم

روز دوازدهم سفرنامه

کاملا درسته درواقع این چنین لذت ها وابستس به ترشح دوپامین و این هورمون باعث لذت بردن میشه و این لذت به حدیه که شما وارد سیاه چاله میکنه انگار هی بیشتر و بیشتر میخواهید، یه جورایی افسار زندگیتون رو میسپارید به دوپامین و دوپامین با لذت بیش از حدی که به شما میده کاری میکنه که دیگه به سمت اهدافتون نرید، دیگه انگیزه برای بدست آوردن دست آورد های بیشتر ندارید، اون شور و هیجان رسیدن به هدف رو میکشه

دیگه انگیزه نداری برای این که پول بیشتری دربیاری، اشتیاق سوزانت برای بدست آوردن دست آوردهای بیشتر کشته میشه

بعضیا دیدی میگن وسط راه بیخیال میشم؟ یا طرف تو عقل کل میگه من اولش فایلای استاد رو گوش میدم دو روز تمرین میکنم ولی بعدش ول میکنم

فکر میکنید علتش چیه که بی حال میشیم و فراموش میکنیم هدفمونو؟

چون از یه جایی داره به مغزمون دوپامین بیش از حد میرسه که خودمونم خبر نداریم، مغزم میگه بابا ولش کن اون راحت تره برو سمت اون

لزوما هم مواد مخدر و مشروب و اینا نیستا!!!

کارهایی که باعث ترشح دوپامین میشه:

1-مصرف مواد مخدر و سیگار

2-مصرف مشروبات الکلی

3-بازی های رایانه ای

4-گوش دادن به موسیقی

5-ویدیوهای پورن و خودارضایی

6-فیلم و سریال

7-مصرف شیرینی جات

8-مصرف انواع فست فود

9-انواع چربی ها

10-اینستاگرام گردی و چرخ تو فضای اینترنت(تماشای رگباری محتواها با موضوعات مختلف)

11-قهوه

مواردی که بالا گفتم دقیقا میتونه مثل موادمخدر اعتیاد آور باشه فقط با این تفاوت که هرکدوم مقدار دوپامینش کمتر و بیشتره

اتفاقی که میوفته اینه که موارد بالا منابع دوپامینی هستش که در خیلی دسترس و راحته، خیلی زود به ذهنتون رو به پاداش میرسونه و ذهنم عادتشه کار راحت تر رو همیشه ترجیح میده، بخاطر همین ذهن میگه به جای اینکه کار بیشتری کنم تا مثلا پول دربیارم بزار برم یه دست بازی کنم یا برم تو اینستا و اینجوری پاداش بگیرم

ذهنم نمیدونه این پاداش ارزش داره یا نداره، نمیدونه آسیب میزنه یا نمیزنه ذهن فقط پاداش میخواد

این روزا اکثر مردم جامعه دارن دوپامین بی ارزش ترشح میکنن

دوپامینی که توش اندکی موفقیت نیست، دست آورد نیست، این دوپامین عزت نفست رو نابود میکنه انگیزه و اشتیاقت رو نابود میکنه

بیایید بریم به سمت دوپامین باارزش، دوپامینی که نتیجش جذب نعمت های بیشتره، دوپامینی که عزت نفس و اعتماد به نفست رو میچسبونه به سقف

حالا از کجا باید شروع کنیم؟

بیایید تصمیم بگیریم که در درجه اول مواد مخدر، مشروبات الکلی، پورن و خودارضایی و کلا بزاریم کنار چون عین یه سیاه چاله میمونن

بیایید تو مرحله اول یه روزه کوتاه مدت بگیریم ببینیم اصلا دوری از منابع مضر دوپامین چه حسی داره؟

روزه دوپامین که در اون به مدت دو روز بیایید تمامی چیزایی که بالا گفتم بزارید کنار

کلا موسیقی گوش ندید، مواد مخدر(سیگار، قلیون) ممنوع، قند و شیرینی اصلا مصرف نکنید، فست فود و فیلم و سریال ممنوع(به جز سریال های استاد عباس منش) بازی رایانه و… کاملا ممنوعه تو این دو روز

نتیجه خیلی سریع نهایتا بعد 24 ساعت هویدا میشه، اتفاقی که میوفته اینه که شما وقتی این منابع رو پاک میکنید به صورت خودجوش روی میارید به انجام کارهای عقب افتادتون، میرید خونه رو تمیز میکنید، یا تازه یادتون میوفته استادتون گفته بود یه پروژه آماده کنید، میرید شام میپزید شایدم حتی برای اولین بار تصمیم بگیرید آشپزی رو امتحان کنید میرید یه دستور پختی رو امتحان میکنید یه غذایی میپزید و همسر یا پدر یا مادرتون خوشحال میکنید، ممکنه حوس کنید احوال یکی از عزیزانتون رو بپرسید که خیلی وقته باهاش صحبت نکردید و دوپامینتون رو از این طریق بدست میارید

به احتمال قوی به جایی برسید که کلی هم وقت اضافه بیارید، حواستون باشه بیکار نشید چون ممکنه برگردید به منابع دوپامین مضر، توی بیکاری هاتون بیایید تو سایت استاد، فایلای مختلف رو گوش بدید روی باورهاتون کار کنید، راجب فراوانی های جهان هستی فکر کنید یا یه کاغذ بیارید و بنویسید اگر الان کلی پول داشتید چکار میکردید و…

شما گاها موقع کار کردنم میتونید روی باورهاتون کار میکنید، مثلا شکرگزاری کنید که خونه دارید، به زیبایی های خونتون توجه کنید و…

رفته رفته اشتیاقتون برای حرکت به سمت موفقیت هم بیشتر میشه

من خودم بعد اینکه از اهمیت این موضوع آگاه شدم پورن و خودارضایی کاملا گذاشتم کنار و تصمیم دارم از انرژی جنسیم استفاده درست کنم در راستای هدفم

بازی های رایانه ای رو از گوشیم مدتیه کاملا پاک کردم، یه کنسول پلی استیشن دارم که اونم جمعش کردم گذاشتم برای فروش و قصد دارم بخش کوچکی از پول فروشش رو هم در راستای کسب و کاری که قراره ایجاد کنم خرج کنم (انصافا از وقتی که این منابع لذت بیهوده رو گذاشتم کنار خیلی اشتیاق بیشتری برای کسب موفقیت دارم)

فضای مجازی و اینستاگرام که خداحافظ

البته سو برداشت هم نکنید من نمیگم کلا موسیقی رو بزارید کنار نه موسیقی گوش بدید ولی نه اینجوری که وقتی بیکارید بشینید موسیقی گوش کنید، یا مثلا دارید یه کاری میکنید تمرکزتون بزارید رو کار دیگه اهنگ کنارش نزارید، بعضی وقتا تو ماشین تو سفر بزارید خیلی هم خوبه اتفاقا موسیقی کمترم گوش بدید بیشتر ازش لذت میبرید

گاها مواقع نیاز قهوه بخورید ولی نه دم و دقیقه(هفته ای یکی دوبار)

یه سری منابع رو کلا بزارید کنار، یه سری رو مدیریت کنید جوری نشه که نصف روزتون بیهوده بره و بیایید به سمت دوپامینی که بهتون عزت نفس بده و به درد زندگیتون بخوره

اگر کاری که گفتم رو انجام دادید خوشحال میشم بعدا دوباره بیایید و زیر همین متن نتیجش رو بهم بگید

براتون از صمیم آرزوی سلامتی، ثروت، عشق و آرامش دارم