آنچه از سفر به لاس وگاس آموختم

روز دوازدهم سفرنامه من:

چیزی به اسم “شانس و اقبال” تو جهانی که همه چیز قانونمنده و بر پایه اصل و اساس تنظیم شده،غیر ممکنه…

قبلاها من خودم کسی بودم که به شانس باور داشتم، به اینکه طرف تو قرعه کشی فلان تومن برد چقدر خوش شانسه یا فلا‌ن کس تو لاتاری برنده شد خوش به حالش خیلی شانس آورد، یا دختری با یه پسر پولدار و ثروتمند ازدواج میکرد میگفتم چقدر خرشانس، و خیلی مثالهای دیگه که متاسفانه به دلیل ندونستن قوانین و ضعف در باورهام و افکاری که جامعه بهم تلقین کرده بود این فکرارو میکردم…

حتی اولین بار که از دهان خود استاد تو دوره روانشناسی ثروت یک تقریبا یک سال پیش شنیدم که شانس وجود نداره ،بازم خیلی درکش نکردمو پیش خودم میگفتم «چرا بابا شانس وجود داره وإلا چجوری فلان کس تونست با مرگ خانوادش انقدر ارث ببره و یه شبه پولدار بشه یا چطوری میشه که یکی ده سال پیش یه زمین تو یه جای برهوت بخره و الان اون زمین طلا شده باشه» من به دلیل درست نبودن فرکانسهای مغزم و به جای دیدن الگوهایی که تلاش کردن و زحمت کشیدن و یک شبه به ثروت و موفقیت نرسیدن، همش دنبال الگوهای یک شبه بودم ولی هیچ وقت بعدشو نمیدیدم که خیلی هاشون همون پول و ثروت و زمین یک شبه رو به باد دادن و دوباره صفر شدن، اصلا نفهمیدن چطور کل داراییشون از بین رفت یا به قدری ولخرجی و خوش گذرونی کردن که کل سرمایه از بین رفت…

من اینارو نمیدیدم و فقط اینو میدیدم که کسایی هستن که یک شبه موفق شدن،لاتاری برنده شدن،قرعه کشی بردن،ارث بهشون رسیده در کل همیشه میگفتم اونا “خرشانسن” و من هیچ شانسی ندارم…

ولی با کار کردن روی خودم و شنیدن صحبتهای استاد به صورت مکرر و درک بهتر قوانین هستی و پیدا کردن الگوهایی که با طی کردن تکامل تونستن به ثروتهای بی پایان برسن، ثروت و موفقیتی که به دلیل محکم بودن پایه ها براساس تکامل به هیچ وجه و تحت هیچ شرایطی نابود نمیشن ،تونستم این باورو تو ذهنم تغییر بدم که واقعا هییییییچی به اسم شانس وجود نداره…

و پذیرفتم که تماااااام اتفاقات زندگیمو بلا استثنا خودم با کانون توجه و‌باورهام دارم میسازم و این اتفاق هم یک شبه نمیفته و من باید تکاملمو طی کنم و یادم نره که خدای وهابم خییییییلی بیشتر از من خواهانه موفقیت و ثروتمند شدن منه…

و همیشه به خودم میگم که: من با طی کردن تکاملم و ساخت باورهای درست لاااااجرم به معنوی ترین کار جهان که ثروتمند شدن هست بی شک میرسم…

از خدای بی همتام کمال تشکرو دارم که منو تو این مسیر الهی قرار داد و هر روز داره کمکم میکنه که نشانه هارو بهتر درک کنم و توجهم بیشتر باشه و به آرامش درونی بیشتر برسم و آگاه باشم که « احساسات خوب=اتفاقات خوب هست و بس » …

و سپاس از استاد عزیزم و‌ مریمی جان دوست داشتنی بابت تمام این علوم و آگاهی که خالصانه در اختیار ما میذارن…

و تشکر از تمام دوستان هم فرکانسیم بابت کامنتهای عاااالی و انرژی بخش و کمک کنندشون…

در پناه الله یکتا شاد و‌ خوشبخت و ثروتمند باشین…

یاحق