درسهایی از توت فرنگی 19 دلاری | قسمت 1

درود بر استاد بزرگوارم جناب سید حسین عباس‌منش و بانو مریم شایسته‌ی عزیز و یکایک دست‌اندرکاران سایت الهی عباس‌منش و همه‌ی همراهان هم‌فرکانسم

خدایا پروردگارا سپاس بیکران دارم که مرا در این مسیر زیبای آگاهی و رشد قرار دادی و خورشیدهای هدایت را بر سرم نهادی تا راه گم نکنم.

خوب اگه قرار نبود که هدایت بشم، چرا از این‌جا سردرآوردم؟ اونم در وقتایی که مردم پی دید و یازدیدهای نوروزی هستند و من نشستم تو خونه و نرفتم برای مثلا عید سیاه مادر خانمم! پس قرار بود که من بنشینم و این‌ مطالب را بشنوم و ببینم تا هدایت بشم!

مثلا همین چند وقت پیش بود که پس از یک جلسه‌ی کاری با لیدر توانمندمان یهویی یه فکری تو ذهنم جرقه زد و اونم این بود که؛ خداوند وهّآب در قرآن کریمش میگه که ای انسان گول ظاهر دنیا را نخور و یا این‌که چند جا به پیامبرش میگه که مال و اموال اینان( کافران) حواس تو را پرت نکنه و اشتباه نکنی! هم داره میگه که مال دنیا در برابر آخرت هیچ نیست و هم این‌که می‌خواد به ما بگه که؛ فکر نکنید که داشتن مال و ثروت بسیار سبب بالا بودن کسی است و اونا را نفوذناپذیر نبینید! اونا را هم می‌تونی( منظورم خودم هست) برای محصولات بی‌نظیری که نماینده‌ش هستی و حتا برای موقعیت درآمدزایی و پلن درآمدزایی شرکت پرزنت کنی! همه چیز به تو( من) بستگی داره و بس! اگه تو این‌جوری فکر کنی و باور کنی و تصّور کنی که اونا ازت استقبال می‌کنند، استقبال می‌کنند! و اگر باورت این باشه که مورد استقبال قرار نمی‌گیری، خوب ازت استقبال نمیشه!

برهمین اساس رفتم و با چندین فرد ثروتمند درباره‌ی محصولات گفتگو کردم و اونا را پرزنت کردم و کاملا مورد استقبال قرار گرفتم! همین من که از نزدیک شدن به دفتر اونا هم می‌ترسیدم و مانند یه آدم نیازمند بهشون نگاه می‌کردم. این‌بار به خودم گفتم ببین؛ تو تنها به خدا و پروردگار جهانیان که تنها فرمانروای جهانیان است نیازمندی و بس و اوست که صاحب همه چیز است و اونا و ما هیچ فرقی نداریم و همه در پیشگاه خداوند یکسان هستیم و ثروتمندان و ما صاحب هیچ چیزی نیستیم و همش مال خداست!

حالا از فردا روزهای پیگیری اونا میاد و تازه روز به روز هم افراد ثروتمند بیشتری را برای محصولات و پلن درآمدزایی شرکت پرزنت و پیگیری می‌کنم تا از اونا مشتریان دائمی و وفادار و یا اعضایی بسیار قدرتمند بسازم!

هیچ فکر نمی‌کردم که بتونم بدون همسرم زندگی کنم. خوب، خدا کمک کرد و ایشان پس از 27 زندگی در کنار من، یهویی تصمیم گرفت( البته از سالیان پیش زمینه داشت) برای زندگی به تهران برود و اونجا به کاری هم مشغول بشه که انجام شد. اوائل کار برام سخت بود (ولی من که تو این مسیر هستم و البته همسرم مخالف صددرصد این درس‌ها و اندیشه‌هاست و کاملا انسانی منفی‌گرا و افسرده است) ولی کم‌کم فهمیدم که خداوند یگانه‌ی بسیار بخشاینده‌ی بسیار مهربان خواسته و کمک کرده تا من تنها باشم و بتونم راه را ادامه بدم و بدون مزاحم رشد کنم. حالا با این باور و با این‌که همسرم دو مسافرتی را که برای نوروز برنامه‌ریزی کرده بودم را به‌هم زده ولی من خوشحالم چون وقتی داشتم قرآن می‌خواندم، خداوند من را به شکیبایی دعوت کرده بود و بهم گفت که اگر شکیبا باشی، کم‌کم تو را راحت می‌کنم و شرایط همونی میشه که دلت می‌خواد! برام هیچ چیزی مهم‌تر از آزادیم نیست! دلم می‌خواد که با هدایت الله هم به آزادی مالی، آزادی مکانی و آزادی زمانی برسم و هیچ کسی نتونه به کارهام دخالت کنه! و خدا را سپاس که این مقدمه‌اش است!

آره واقعا همینه و دنیای ما با تصورات و باورهای ما ساخته میشه و بس!

استاد بزرگوارم از این‌که خدا من را در این مسیر زیبای آگاهی و رشد قرار داده بسیار سپاسگزار درگاه پرمهرش هستم!

ارادتمند شما