درسهایی از توت فرنگی 19 دلاری | قسمت 2

با عرض سلام وادب واحترام خدمت استاد عزیز ومریم جان شایسته وبقیه ی دوستان.

خدا را شکر که استاد عزیز ما به چنان باور ثروتی رسیده که آگاهی های به این با ارزشی را رایگان در اختیار دوستان در سایت قرار می دهد.

استاد جان به موضوع خیلی مهمی اشاره کردید وآن هم قانون باور.

برای ایجاد باور قوی از قدرت تلقین می توان استفاده کرد.

وقتی در مورد سلامتی مرتب به خودمون تلقین کنیم که کمر درد دارم یا سردرد دارم. کم کم این درد ها شدت می گیرند. به همان صورت اگر به خودمان تلقین کنیم که بدن ما قوی است وهر گونه بیماری را از خود دور می‌کند کمتر ویا اصلا بیمار نمی شویم.

در زمان بیماری همه گیر چند سال پیش یک باوری که تقریبا درفکر همه ی مردم نهادینه شده بود این باور بود که اگر یک نفر از اعضای خانواده مبتلا شد لاجرم بقیه هم مبتلا می شوند وبه اندازه ای که مردم باور کردند به همان میزان مبتلا شدند.

یادم میاد در همان زمان با خودم تکرار می می کردم بدن من قوی است وهیچ گونه بیماری را در خود نمی پذیرد واین گونه منطقی می کردم که به محضی که چیزی وارد بینی شود. بدن با عطسه آن را خارج می‌کند. اگر چیزی دارد گوش شود. چنان خارشی ایجاد می کندکه باعث بیرون آمدن آن مورد خارجی می شود یا اینکه چربی های گوش آن مثلا حشره را از بین می برد واز گوش خارج می‌کند.

اگر چیزی در چشم برود. غدد اشکی چشم خیلی سریع ترشح می شوند وبا اشک شئ خارجی را بیرون می اندازند.

اگر ویروسی وارد معده شود به اسهال یا تهوع از بدن خارج می شود. با این منطقی کردن در عالم رؤیا خودم را دیدم که در یک گوی شیشه ای حرکت می کنم به طوری که این گوس مانندتوپ حرکت می کرد وهمه جا را می دیدم ولی هیچ مورد خارجی نمی توانست به من نزدیک شود. به دنبال این رؤیا 7 نفر هم زمان در خانه ی ما مبتلا بودند چون باورشان این بود که از هم دیگر ویروس را می گیرند. ولی من با وجودی که بدون ماسک از آنها پرستاری می کردم به هیچ وجه مبتلا نشدم.

در مورد باور خوش شانس بودن. من دقیقا این باور را دارم وهمین باور باعث شده تا هر جا بهترین خریدها را داشته باشم. با قیمت خوب وکیفیت عالی.

یادمه در یک مسابقه ی پیاده روی وقتی بین چند هزار نفر قرعه کشی کردند اسم من جزو ده نفر اول بود ویک دوچرخه جایزه بردم.

در مورد موضوع خرید خانه که در فایل هم جهت با جریان خداوند کامل توضیح دادم همین باور باعث شد که آدم های خوب در مسیرم قرار بگیرند. خانه های خوبی نشانم بدهند وخیلی زود قرار داد بسته شود.

ولی همسرم معتقد است که اوضاع به ظاهر مشکوک میادو ممکنه کلاه برداری باشه ومگر میشه دوروزه هم خونه دید وهم معامله کرد. امروز دقیقا آنقدر غر زد که نزدیک بود مونتوم منفی در ذهنم شکل بگیرد. ولی شکر خدای مهربان توانستم کنترل ذهن کنم تا در نطفه خفه اش کنم.

استاد جان در این زمان در ماه مبارک رمضان یک باوری که خیلی مرا آزار میده وسعی میکنم دیگران را قانع کنم باور خراب شدن روزه است.

باور اینکه اگر از شهری به شهر دیگر حتی نزدیک سفر کنیم روزه مان خراب می شود ونماز مان شکسته.

غافل از اینکه هیچ جای آیه ی روزه در مورد نماز صحبت نشده وروزه گرفتن هیچ ارتباطی با نماز خواندن ندارد.

هیچ جای روزه در مورد افق اذان صحبت نشده. هیچ جای آیه ی روزه در مورد فرسخ وطی کردن این فرسخ برای درست بودن روزه صحبت نشده.

من در حال حاضر در سفر به سر می برم ولی با عشق روزه می گیرم. ولی افراد خانواده ام برای اینکه دوست دارند روزه بگیرند ودر عین حال به مهمانی هم بروند. قبل از اذان ظهر به شهر خود می روند وقتی اذان ظهر گفته شد دوباره به شهر مورد نظر بر می گردند وبه شدت خودشان را در سختی قرار می دهند. غافل از اینکه خداوند برای ما آسانی را میخواد وسختی را نمی خواهد.

باور خطرناک بعدی عذاب شدن برای روزه نگرفتن برای سفر رفتن.

خدایا چقدر ما همه چیز را با باور های اشتباه برای خودمان سخت می گیریم.

دوست دارم آگاهی که در مورد آیه ی روزه به دست آوردم وباعث شد بدون عذاب وجدان روزه بگیرم با شما به اشتراک بگذارم.

البقره

یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیَامُ کَمَا کُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِن قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ

ﺍﻱ ﺍﻫﻞ ﺍﻳﻤﺎﻥ ! ﺭﻭﺯﻩ ﺑﺮ ﺷﻤﺎ ﻣﻘﺮّﺭ ﻭ ﻟﺎﺯم ﺷﺪﻩ ، ﻫﻤﺎﻥ ﮔﻮﻧﻪ ﻛﻪ ﺑﺮ ﭘﻴﺸﻴﻨﻴﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﻣﻘﺮّﺭ ﻭ ﻟﺎﺯم ﺷﺪ ، ﺗﺎ ﭘﺮﻫﻴﺰﻛﺎﺭ ﺷﻮﻳﺪ .(١٨٣)

اینجا مخاطب کسانی هستند که ایمان آوردند یعنی قانون را می دانند وبه آن عمل می کنند.

البقره

أَیَّامًا مَّعْدُودَاتٍ فَمَن کَانَ مِنکُم مَّرِیضًا أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ فَعِدَّهٌ مِّنْ أَیَّامٍ أُخَرَ وَعَلَى الَّذِینَ یُطِیقُونَهُ فِدْیَهٌ طَعَامُ مِسْکِینٍ فَمَن تَطَوَّعَ خَیْرًا فَهُوَ خَیْرٌ لَّهُ وَأَن تَصُومُوا خَیْرٌ لَّکُمْ إِن کُنتُمْ تَعْلَمُونَ

ﺭﻭﺯﻫﺎﻳﻲ ﭼﻨﺪ ; ﭘﺲ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺍﺯ ﺷﻤﺎ ﺑﻴﻤﺎﺭ ﻳﺎ ﺩﺭ ﺳﻔﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﻫﺎﻱ ﺩﻳﮕﺮ ; ﻭ ﺑﺮ ﺁﻧﺎﻥ ﻛﻪ ﺭﻭﺯﻩ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﻃﺎﻗﺖ ﻓﺮﺳﺎﺳﺖ ، ﻃﻌﺎم ﺩﺍﺩﻥ ﺑﻪ ﻳﻚ ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪ ﻛﻔﺎﺭﻩ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ . ﻭ ﻫﺮ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺳﺖ ﺧﻮﺩﺵ ﺍﻓﺰﻭﻥ ﺑﺮ ﻛﻔﺎﺭﻩ ﻭﺍﺟﺐ ، ﺑﺮ ﻃﻌﺎم ﻧﻴﺎﺯﻣﻨﺪ ﺑﻴﻔﺰﺍﻳﺪ ، ﺑﺮﺍﻳﺶ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺭﻭﺯﻩ ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺍﮔﺮ ﺑﺪﺍﻧﻴﺪ ﺑﺮﺍﻱ ﺷﻤﺎ ﺑﻬﺘﺮ ﺍﺳﺖ .(١٨۴)

روز های شمرده شده. معدود. پس هر کس از شما که مریض بود یا بر سفر بود. کلمه ی علی یعنی بر. پس معنی در نمی دهد. به نظر میاد سفر به جای اینکه زمان باشد مکان است. یعنی سوار برمرکبی.مثل زمان پیامبرکه با اسب وشتر والاغ جا به جا می شدند ودر راه خسته و گرسنه می شدند. پس روز های دیگر این روز های شمرده شده را بگیرد. چون بحث سلامتی بدن در میان است. وعلی الذین یطیقونه. یعنی کسانی که طاقت ندارند. فدیه طعام مسکین. یعنی از غذای خودت کمی به مسکین بدی.

فمن تطوع منکم فهو خیر لکم.

پس هر کس از شما که میل داشت. تطوع از ریشه طوع. یعنی حسش بود.روزه گرفتن برای او بهتراست. وأن تصوموا خیر لکم آن کنتم تعلمون. واگر زوزه بگیرید برای ‌شما بهتر است.

در واقع خود روزه قابل تأمل.

البقره

شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أُنزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدًى لِّلنَّاسِ وَبَیِّنَاتٍ مِّنَ الْهُدَىٰ وَالْفُرْقَانِ فَمَن شَهِدَ مِنکُمُ الشَّهْرَ فَلْیَصُمْهُ وَمَن کَانَ مَرِیضًا أَوْ عَلَىٰ سَفَرٍ فَعِدَّهٌ مِّنْ أَیَّامٍ أُخَرَ یُرِیدُ اللَّهُ بِکُمُ الْیُسْرَ وَلَا یُرِیدُ بِکُمُ الْعُسْرَ وَلِتُکْمِلُوا الْعِدَّهَ وَلِتُکَبِّرُوا اللَّهَ عَلَىٰ مَا هَدَاکُمْ وَلَعَلَّکُمْ تَشْکُرُونَ

ﻣﺎﻩ ﺭﻣﻀﺎﻥ ﻛﻪ ﻗﺮﺁﻥ ﺩﺭ ﺁﻥ ﻧﺎﺯﻝ ﺷﺪﻩ ، ﻗﺮﺁﻧﻲ ﻛﻪ ﺳﺮﺍﺳﺮﺵ ﻫﺪﺍﻳﺘﮕﺮ ﻣﺮﺩم ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺍﺭﺍﻱ ﺩﻟﺎﻳﻠﻲ ﺭﻭﺷﻦ ﻭ ﺁﺷﻜﺎﺭ ﺍﺯ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻣﻰ ﺑﺎﺷﺪ ، ﻭ ﻣﺎﻳﻪ ﺟﺪﺍﻳﻲاﺳﺖ . ﭘﺲ ﻛﺴﻲ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺍﻳﻦ ﻣﺎﻩ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎﺷﺪ ﺑﺎﻳﺪ ﺁﻥ ﺭﺍ ﺭﻭﺯﻩ ﺑﺪﺍﺭﺩ ، ﻭ ﺁﻧﻜﻪ ﺑﻴﻤﺎﺭ ﻳﺎ ﺩﺭ ﺳﻔﺮ ﺍﺳﺖ ، ﺗﻌﺪﺍﺩﻱ ﺍﺯ ﺭﻭﺯﻫﺎﻱ ﻏﻴﺮ ﻣﺎﻩ ﺭﻣﻀﺎﻥ . ﺧﺪﺍ ﺁﺳﺎﻧﻲ ﻭ ﺭﺍﺣﺖ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ ﻧﻪ ﺩﺷﻮﺍﺭﻱ ﻭ ﻣﺸﻘﺖ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ . ﻭ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻳﻦ ﺍﺳﺖ : ﺷﻤﺎ ﺭﻭﺯﻩ ﻫﺎﻳﻲ ﻛﺎﻣﻞ ﻛﻨﻴﺪ، ﻭ ﺧﺪﺍ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺍﻳﻨﻜﻪ ﺷﻤﺎ ﺭﺍ ﻫﺪﺍﻳﺖ ﻓﺮﻣﻮﺩﻩ ﺑﺰﺭﮒ ﺷﻤﺎﺭﻳﺪ ، ﻭ ﻧﻴﺰ ﺑﺮﺍﻱ ﺍﻳﻦ ﻛﻪ ﺳﭙﺎﺱ ﮔﺰﺍﺭﻱ ﻛﻨﻴﺪ .(١٨۵)

با توجه به این آیات خدا برای ما آسانی را میخواهد نه سختی را.

وبیان فرموده که در این آیات تأمل وتفکر کنید.

در ادامه ی آیات. آیه معروف اذا سئلک می آید که باور رسیدن به خواسته را قطعی ومنطقی می کند.

البقره

وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَهَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ فَلْیَسْتَجِیبُوا لِی وَلْیُؤْمِنُوا بِی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ

ﻫﻨﮕﺎﻣﻰ ﻛﻪ ﺑﻨﺪﮔﺎﻧﻢ ﺍﺯ ﺗﻮ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻣﻦ ﺑﭙﺮﺳﻨﺪ ،ﻳﻘﻴﻨﺎً ﻣﻦ ﻧﺰﺩﻳﻜﻢ ، ﺩﻋﺎﻱ ﺩﻋﺎ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﺭﺍ ﺯﻣﺎﻧﻲ ﻛﻪ ﻣﺮﺍ ﺑﺨﻮﺍﻧﺪ ﺍﺟﺎﺑﺖ ﻣﻰ ﻛﻨﻢ ; ﭘﺲ ﺑﺎﻳﺪ ﺩﻋﻮﺗﻢ ﺭﺍ ﺑﭙﺬﻳﺮﻧﺪ ﻭ ﺑﻪ ﻣﻦ ﺍﻳﻤﺎﻥ ﺁﻭﺭﻧﺪ ، ﺗﺎ ﺭﺍﻩ ﻳﺎﺑﻨﺪ .

(١٨۶)

پس لازمه ی اجابت شدن خواسته ها باور وایمان به دریافت خواسته است. تا انجام شود.

ممنون از استاد عزیز بابت فایل های خوب.

تا رد پایی دیگر وکامنت دیگر درود ودو صد بدرود.

در پناه خدا باشید.