درسهایی از توت فرنگی 19 دلاری | قسمت 2

به نام خدایی که مرا انسان آفرید ،سلام بر استاد عباسمنش عزیز ذهن اختلالی است در معرفت

از یک دیدگاه، ذهن درست مانند امواج است ــ یک اختلال است

زمانی که اقیانوس آرام و ساکن است و مختل نشده، امواج وجود ندارند

زمانی که اقیانوس با یک تندباد یا جزر و مَد آشفته می‌شود، وقتی امواج عظیمی برمی‌خیزند و تمام سطح آن در آشوب است، این ذهن است از یک دیدگاه. این‌ها تمثیل‌هایی هستند فقط برای درک برخی کیفیت‌های مشخص درونی که نمی‌تواند با واژگان توصیف شوند. این تمثیل‌ها شاعرانه هستند. اگر بتوانیم آن‌ها را با همدلی درک کنیم، به یک ادراک دست خواهیم یافت. ولی اگر سعی کنیم که آن‌ها را بطور منطقی بفهمیم، نکته را از کف می دهیم

این‌ها تمثیل هستند.

ذهن اختلالی است در معرفت، ‌درست همانگونه که امواج، اختلال‌هایی هستن در اقیانوس: چیزی خارجی وارد شده است

آن طوفان، چیزی از بیرون بر آن اقیانوس، بر معرفت انسان، واقع شده است. امواج همیشه در سطح قرار دارند؛ در ژرفای اقیانوس موجی وجود ندارد نمی‌تواند وجود داشته باشد زیرا که بادها نمی‌توانند وارد عمق شوند

پس همه چیز فقط در سطح است

اگر به درون بروی،‌ کنترل به دست آمده است. اگر از سطح به مرکز حرکت کنی؛ ناگهان، شاید که سطح مختل شده باشد، ‌ولی تو مختل نشده‌ای.

تمام مدیتیشن چیزی نیست جز رفتن به سوی مرکز، مرکزیت یافتن، ریشه‌دار شدن در آنجا، منزل‌کردن در مرکز. و از آنجا، تمامی دیدگاه عوض می‌گردد. اینک امواج شاید باشند، ولی به تو نمی‌رسند. و از مرکز، وقتی که از آنجا نگاه می کنی، رفته رفته تضادها متوقف می‌شوند. رفته‌رفته آسوده می‌شوی. آهسته‌آهسته می پذیری که البته تندباد وجود دارد و امواج برخاسته‌اند؛ تو نگران نیستی. و اگر نگران نباشی،‌ حتی از امواج هم می‌توان لذت برد!

هیچ اشکالی در آن‌ها وجود ندارد. مشکل از آنجا برمی‌خیزد که تو نیز در سطح قرار داری. تو در قایقی کوچک در سطح آب نشسته‌ای و تندبادها و جزومدها می‌آیند و تمام اقیانوس دیوانه می شود. البته که نگران می‌شوی:

تا حد مرگ وحشت می‌کنی. با آن قایق کوچک خود چه خواهی کرد؟

در خطر هستی. هرلحظه آن امواج می‌توانند قایق کوچکت را واژگون کنند؛ هرلحظه مرگ می تواند فرا برسد. با آن قایق کوچک خودت چه خواهی کرد چگونه می‌توانی کنترل کنی

اگر شروع کنی به جنگیدن با امواج، شکست خواهی خورد. جنگیدن کمکی نخواهد کرد. باید که امواج را بپذیری.

درواقع، اگر بتوانی امواج را بپذیری و بگذاری که:

قایق ات، ‌هرچقدر هم که کوچک، همراه امواج حرکت کند و نه برعلیه آن‌ها، آنوقت خطری وجود ندارد.