در این قسمت، استاد عباس‌منش از خلال تجربیاتی که دانشجویان در بخش نظرات قسمت قبل نوشته‌اند، این اصل مهم را به ما یادآوری می‌کند که:
اتفاقات به خودی خود هیچ معنای خاصی ندارند، اما این پیش‌فرض‌ها ذهن و باورهای ما هستند که به آن اتفاقاتِ خنثی معنا می‌بخشند و آن‌ها را به واقعیت زندگی‌مان تبدیل می‌کنند.
ما در تمام جنبه‌های زندگی خود، داریم اثر پیش‌فرض‌های ذهنی‌مان را تجربه میکنیم؛ در کسب‌وکار، در روابط، در سلامتی و…
بنابراین، حالا که می‌بینیم چطور پیش‌فرض‌های ذهن ما، رفتار و عملکرد ما را رهبری می‌کند و زندگی ما را — و حتی خود ما را — تحت کنترل دارد، باید حداقل در این موضوع تأمل کنیم که:
- آیا این پیش‌فرض‌هایی که خیلی راحت پذیرفته‌ام و هرگز درستی آن‌ها را زیر سؤال نبرده‌ام، به من کمک می‌کنند یا به من آسیب می‌زنند؟
- آیا در خدمت من و خواسته‌هایم هستند یا بر علیه من؟
- آیا این پیش‌فرض‌ها، باور به امکان‌پذیر بودن خواسته‌هایم را در ذهنم پرورش می‌دهند یا باور به غیرممکن بودن آن‌ها را؟
- آیا رسیدن به خواسته‌ها را برایم آسان می‌کنند یا سخت؟
مثلاً:
- پیش‌فرض‌هایی که درباره‌ی کسب‌وکار دارم، آیا به رشد کسب‌وکارم کمک کرده‌اند یا باعث شده‌اند که موفقیت شغلی را غیرممکن تصور کنم؟
- پیش‌فرض‌هایی که درباره‌ی روابط دارم، آیا موجب تجربه‌ی یک رابطه‌ی عاشقانه، محترمانه و پایدار شده‌اند یا من را به این باور رسانده‌اند که «پسر خوب» یا «دختر خوب» کم است و داشتن یک رابطه‌ی موفق و عاشقانه، اصولاً غیرممکن است؟
توضیحات استاد عباس‌منش و مثال‌های روشن ایشان را در این قسمت بشنوید،
و با توجه به نکات مطرح‌شده، تجربه‌های شخصی خودتان درباره‌ی پیش‌فرض‌های ذهنی و درسهایی که از این قسمت گرفته‌اید را در بخش نظرات همین قسمت با ما به اشتراک بگذارید.
منتظر خواندن تجربیات سازنده شما هستیم
مطالعه اطلاعات کامل درباره دوره «هم جهت با جریان خداوند» و نحوه خرید این دوره
درسهایی از توت فرنگی 19 دلاری | قسمت 1
درسهایی از توت فرنگی 19 دلاری | قسمت 2
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری درسهایی از توت فرنگی 19 دلاری | قسمت 3129MB34 دقیقه
- فایل صوتی درسهایی از توت فرنگی 19 دلاری | قسمت 333MB34 دقیقه
بنام خدا
سلام استاد عزیز و خانم شایسته گرامی
استاد خیلی فایل بی نظیری بود و کلی درس داشت برای من سپاسگزارم از شما
ی مثالی میزنم از خودم ک همین دیروز اتفاق افتاد
دیروز خونه پدر خانومم بودم ک داشتم با برادر خانمم پلی استیشن فوتبال بازی میکردم
یکی از دسته های بازی خراب بود و دسته سالمه دست من بود من بازی فوتبال رو از برادر خانومم بردم
برادر خانومم ک بازیشم از من بهتر بود بعد بازی گفت دسته خرابه دست من بود اگه مردی بیا با دسته من بازی کن و من با دسته تو بازی کنم
دسته های بازی رو عوض کردیم و چ اتفاقی افتاد
من قبل بازی همش ب خودم میگفتم اصلا دسته خراب نیست و بازی کردم
و اتفاقی ک افتاد این بود ک من بازی رو بردم با نتیجه بهتر از بازی قبل
حالا چرا بردم با این ک دسته خرابه دستم بود و حتی برادر خانومم بازیش خیلی خیلی از من بهتر بود
این بود ک : من توی ذهنم اون دسته سالمه انگاری دستم بود و ذهنم رو کنترل کردم و بهش جهت دادم ب سمتی ک من میخواستم
جوری ک ذهن من اصلا نمیدونست دسته خرابه دست منه
شاید ی اتفاق خیلی ساده بود ولی برای من خیلی درس داشت
ذهن همون چیزی رو میپذیره ک ما میخوایم
تمام اتفاق زندگی ما هم اینجوری اتفاق میوفته
هر چیزی ک ما توی ذهنمون پرورش بدیم همون رو ب صورت نتیجه فیزیکی توی زندگی تجربه میکنیم
تمام اتفاقات زندگی توی ذهنمون رخ میده
پس من باید همین اتفاق ب ظاهر ساده رو توی ذهنم بلد کنم و با خودم تکرارش کنم
استاد عزیزم سپاسگزار شما هستم ک با استفاده از آموزه های شما بهتر میتونم ذهنم رو بخونم و بدونم ذهن چجوری کار میکنه
در پناه الله باشید