در این قسمت، استاد عباس‌منش از خلال تجربیاتی که دانشجویان در بخش نظرات قسمت قبل نوشته‌اند، این اصل مهم را به ما یادآوری می‌کند که:
اتفاقات به خودی خود هیچ معنای خاصی ندارند، اما این پیش‌فرض‌ها ذهن و باورهای ما هستند که به آن اتفاقاتِ خنثی معنا می‌بخشند و آن‌ها را به واقعیت زندگی‌مان تبدیل می‌کنند.
ما در تمام جنبه‌های زندگی خود، داریم اثر پیش‌فرض‌های ذهنی‌مان را تجربه می‌کنیم؛ در کسب‌وکار، در روابط، در سلامتی و…
بنابراین، حالا که می‌بینیم چطور پیش‌فرض‌های ذهن ما، رفتار و عملکرد ما را رهبری می‌کند و زندگی ما را — و حتی خود ما را — تحت کنترل دارد، باید حداقل در این موضوع تأمل کنیم که:
- آیا این پیش‌فرض‌هایی که خیلی راحت پذیرفته‌ام و هرگز درستی آن‌ها را زیر سؤال نبرده‌ام، به من کمک می‌کنند یا به من آسیب می‌زنند؟
- آیا در خدمت من و خواسته‌هایم هستند یا بر علیه من؟
- آیا این پیش‌فرض‌ها، باور به امکان‌پذیر بودن خواسته‌هایم را در ذهنم پرورش می‌دهند یا باور به غیرممکن بودن آن‌ها را؟
- آیا رسیدن به خواسته‌ها را برایم آسان می‌کنند یا سخت؟
مثلاً:
- پیش‌فرض‌هایی که درباره‌ی کسب‌وکار دارم، آیا به رشد کسب‌وکارم کمک کرده‌اند یا باعث شده‌اند که موفقیت شغلی را غیرممکن تصور کنم؟
- پیش‌فرض‌هایی که درباره‌ی روابط دارم، آیا موجب تجربه‌ی یک رابطه‌ی عاشقانه، محترمانه و پایدار شده‌اند یا من را به این باور رسانده‌اند که «پسر خوب» یا «دختر خوب» کم است و داشتن یک رابطه‌ی موفق و عاشقانه، اصولاً غیرممکن است؟
توضیحات استاد عباس‌منش و مثال‌های روشن ایشان را در این قسمت بشنوید،
و با توجه به نکات مطرح‌شده، تجربه‌های شخصی خودتان درباره‌ی پیش‌فرض‌های ذهنی و درسهایی که از این قسمت گرفته‌اید را در بخش نظرات همین قسمت با ما به اشتراک بگذارید.
منتظر خواندن تجربیات سازنده شما هستیم
مطالعه اطلاعات کامل درباره دوره «هم جهت با جریان خداوند» و نحوه خرید این دوره
درسهایی از توت فرنگی 19 دلاری | قسمت 1
درسهایی از توت فرنگی 19 دلاری | قسمت 2
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری درسهایی از توت فرنگی 19 دلاری | قسمت 3129MB34 دقیقه
- فایل صوتی درسهایی از توت فرنگی 19 دلاری | قسمت 333MB34 دقیقه
سلام دوستان عزیزم ..
قدرت تلقین خیلی مهمه مخصوصا از زبان کسی بشنوید که خیلی قبولش دارید..من بارها شده از بچگی حرف های بزرگتر رو وحی منزل می‌دانستم در صورتی که سن که میره بالا تازه می‌فهمیدم ای بابا من چند سال با این حرف بزرگ شدم بدون اینکه بهش فکر کنم بدون تحلیل قبول میکردم و چون باور میکردم مانند همون وارد زندگیم میشد ..مثلا یکیش فلان آدم چون حرف های خوب میزنه آدم بزرگیه به نطر من جز اولیا الله هست منم بدون تفکر میگفتم آره این آدم چون حرف های بزرگ بزرگ میزنه پس خیلی آدم بزرگیه در صورتی که ما نباید آنقدر آدم ها رو تو ذهنمون بزرگ کنیم این خودش شرک هست و گناه بزرگیه که هیچ ما دیگه چون این آدم رو بزرگ کردیم دیگه نمیتونیم باهاش ارتباط خوبی برقرار کنیم …قدرت دادن به آدم ها و قدرت از خدا گرفتن یه نوع شرک هست که خود خدا هم مخالف این قضیه است چون بارها در مورد شرک گفته خدا….خلاصه قدرت کلام قدرت دادن بدون تفکر درست نیست اگر اون افراد هم که توت فرنگی رو خوردن یه ذره فکر می‌کردند و هیچ حرفی رو نمی‌پذیرفتند و واقعا تست میکردن متوجه می‌شدند که این توت فرنگی با اون یکی هیچ فرقی نداره ….قدرت نگاه کردن قدرت توجه کردن رو همه دارند پس قدرت فکر کردن هم دارند …..ادامه