درس‌هایی از انیمیشن گربه چکمه پوش

سلام مجید جان

خیلی زیبا نوشته بودی ، من از کامنت زیبات لذت بردم

به قول استاد که همیشه به این نقل قول تاکید میکنن که:

شرک مثل راه رفتن مورچه روی سنگ سیاه در دل تاریکی شبه

دقیقا همین ماجراس، ماجرای مغرور شدن به خود.. اینکه یه مدت بری جلو بعد یادت بره از چه مسیری اومدی

به خودت مغرور بشی

دیگه مسیرو یادآوری نکنی

دوباره بری تو در و دیوار…

«انا خلقنا الانسان من نطفه امشاج نبتلیه» [1]

 «ما او را از آب نطفه در هم آمیخته خلق کردیم تا او را بیازمائیم. » 

باید همیشه و هرجا نگاه کنم ببینم چجوری از عدم ،روح خدا در من دمیده شد و به قول استاد عزیزم سرمو جلوی خدای خودم پایین بگیرم..

گاهی وقتا به خودم یادآوری میکنم ، میگم تو انسانی ، روی زمین ، در این زمان و این مکان

میتونسی انسان نباشی و هرچیز دیگه ای آفریده بشی و یا همونطور که خودت گفتی ، ممکنه خدا منو قرن ها قبل می آفرید و نه در این زمان( واقعا دید زیبایی بود)

اما لایق بودی و لیاقت داشتی که انسان باشی ، باید تلاش کنی و خودتو ارتقا بدی..

یه چیز دیگم الان دلم خواست یه متنم اضافه کنم اونم اینه که :

معمولا مادر و پدرها یه سری خواسته ها برای فرزندشون دارن که فکر میکنن اون براش درست ترین کاره

در صورتی که ممکنه فرزندشون اصلا یه هدف دیگه ای داشته باشه یا یه فکر دیگه ای و خواسته های دیگه ای داشته باشد که کاملا متفاوته

تازگیا که داشتم درباره‌ی این نوع خواسته های خانوادم فکر میکردم یهو یه صدایی درونم خیلی خیلی بلند گفت :

تو بچه ی پدر و مادرت نیستی ، از همون ابتدا هم نبودی

یعنی انقدر صداش بلند بود که هرروز میشنوم…

بهم گفت تو باید راه خودتو بری ، خدا تورو آزاد آفرید.. فارغ از هرچیزی …

قُلْ هُوَ رَبِّی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ عَلَیْهِ تَوَکَّلْتُ وَإِلَیْهِ مَتَا.

… بگو او پروردگار من است،خدایى جز او نیست، بر او توکل کرده ام و بازگشت من به سوى اوست.