درسهایی که از المپیک ریو آموختم

این فایل در مرداد ماه 1399 بروزرسانی شده است

ماجرای مایکل فلپس و بازگشتِ دوباره اش به المپیک ۲۰۱۶ و افتخاراتی که کسب کرد، درس هایی مهم از قوانین کیهانی را با خود داشت.

این ماجرا به ما یاد می دهد، هر چقدر هم موفق باشیم، باید نقشه ای برای رسیدن به موفقیت های بیشتر بکشیم.

هر چقدر که اهداف بزرگی را به تحقق رسانده باشیم، باز هم باید هدف بزرگتری برگزینیم.

به ما یاد می دهد که روزهای زندگی ما در این دو، سپری می شود:

یا در شور و شعف تکاپوی رسیدن به اهداف مان هستیم

یا سرگردان و پریشان، درگیر مشکلات بیهوده ای هستیم که جهان به خاطر نداشتن هدف و انگیزه برای حرکت و رشد، پیش رویمان گذارده است.

پس طبق توصیه قرآن:

“فَإِذَا فَرَغْتَ فَانصَب:  پس هنگامى که از کار مهمى فارغ شدى به مهم دیگرى بپرداز”، یادمان باشد که مهم ترین قدم حتی قبل از رسیدن به هدف، تعیین گامِ بعدی و هدف بعدی است.

پیام این آیه، یکی از مهم ترین موضوعات در تحقق خواسته ها است.. همان چیزی که مایکل فلپس و افرادِ موفقِ زیادی در جهان، به دلیل نادیده گرفتنش، درگیر مشکلاتِ بیهوده ای شدند که آنها را تا مرز سقوط پیش برد. همان اساسی که دوره راهنمای عملی دستیابی به رویاها به آن تأکید دارد.

در واقع سقوط مایکل فلپس نیز از لحظه ای آغاز شد که فکر کرد دیگر تمام مرزهای ممکن را طی و آنقدر موفقیت کسب کرده که دیگر چیزی بعنوانِ موفقیت بیشتر، برایش وجود ندارد.

اما جهان راه خودش را دارد. همواره در حال رشد و گسترش است، برایش رکود و سکون معنایی ندارد. فرقی نمی کند چقدر موفقیت کسب کرده باشید، زیرا هدف او رشد و گسترش بیشتر است.

زیرا قوانینش می گوید، هر چقدر که موفق باشید، باز هم می توانید موفق تر باشید.

هر چقدر ثروتمند باشید، باز هم می توانید ثروتمند تر باشید.

هر چقدر شاد باشید، باز هم می توانید شادی بیشتری را تجربه کنید.

زیرا ما به دنیا آمده ایم تا رشد کنیم و با رشدِ خودمان به گسترشِ جهان کمک کنیم.

پس یا با تعیینِ هدف مان، خود را با حرکتِ جهان، هماهنگ و به رشدش کمک می کنیم یا با دستِ خود، خود را در چاهی می اندازیم که به خاطر نداشتنِ هدف، در چرخه ای از مشکلات عجیب و غریب گرفتار آمده و مرتباً از یک مشکل به مشکل دیگر، از یک نگرانی به نگرانی ای دیگر، از یک شکست به شکستی دیگر، از یک اشتباه به سمت اشتباهی دیگر بر خورد می کنیم…

تا جایی که یا تسلیم شده، مانند مایکل فلپس پیام جهان را دریافت و هدفی بزرگتر برای خود دست و پا می کنیم و مانند او تصمیم می گیریم به جای پرداختن به مشکلاتی بیهوده که نتیجه ی بی هدفی مان بوده، از نیروی مان شور و اشتیاقی می سازیم تا موجب شود، هر صبحگاه به اهداف جدید و چالش های جدیدی که برای خود ساخته ایم، سلام کنیم

  • نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
  • دانلود با کیفیت HD
    293MB
    24 دقیقه
  • فایل صوتی درسهایی که از المپیک ریو آموختم
    22MB
    24 دقیقه
توجه

این فایل تا مدت محدودی به صورت رایگان قابل استفاده است. در صورت نیاز آن را دانلود کرده و روی سیستم خود ذخیره نمایید.

316 نظر
توجه

اگر می‌‌خواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، می‌توانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.

بازکردن همه‌ی پاسخ‌هانمایش:    به ترتیب تاریخ   |   به ترتیب امتیاز
    تعداد کل دیدگاه‌های «شهرزاد ممبینی» در این صفحه: 1
  1. -
    شهرزاد ممبینی گفته:
    مدت عضویت: 1793 روز

    بنام خدای مهربان

    سلام استاد عزیزم، سلام مریم جانم و سلام دوستان همسفر

    روز ۸۷ام سفرنامه

    در این فایل استاد به نکات ارزشمندی اشاره میکنن که بدلیل حضور مایکل فلپس در المپیک ریو متوجه اونها شدن.

    من برداشت خودم از صحبت‌های ایشون رو مینویسم.

    مایکل فلپس شناگر قهرمان آمریکایی چند سالی میشد که از ورزش حرفه‌ای خداحافظی کرده بود و کسی انتظار حضور اونو در المپیک ریو نداشت.

    این ابر قهرمان با کسب ۱۸ مدال طلا رکورددار طلای المپیک بود. شرکت او در المپیک ریو و کسب ۵ مدال طلای دیگه رکوردی رو رقم زد که بعیده حالا حالاها کسی بتونه اونو بشکنه.

    اما چه چیزی برای استاد جالب بود؟؟

    مایکل فلپس در اوج شهرت، ثروت، موفقیت و محبوبیت بود تا زمانی که هدفی والا داشت و زندگیش در راستای اون هدف برنامه ریزی شده بود. او با خداحافظی از زندگی ورزشی دچار افت شدیدی شد.

    رابطه های نامناسب، رانندگی در حال مستی، رفتن سراغ الکل و مواد مخدر از جمله عملکردهای اشتباه مایکل فلپس بود. در پی اون شهرت، اعتبار، محبوبیت و حتی ثروتش بسیار کم شد.

    استاد به خودشون و ما ( من عاشق این ویژگی شما هستم که با وجود استادی همیشه میگین اول به خودم میگم) این نکته رو یادآوری کردن:

    هرچقدر رشد و پیشرفت کردیم فکر نکنیم کافی هست. فکر نکنیم به آخرش رسیدیم، فکر نکنیم بسه.

    اگر بی هدف، بی انگیزه و بی تحرک باشیم جهان برخورد بدی با ما میکنه.

    جهان همانطور که حامی ما در رسیدن به آرزوهامون هست و شرایط رو برامون مهیا میکنه، حواشی رو ازمون دور میکنه، همینطور ما رو به سراشیبی سقوط میبره اگر متوقف بشیم. اگر هدفهای ارزشمندی که مارو توانمندتر و شکوفاتر میکنه نداشته باشیم.

    من خودم (استاد) یه مدتی بود احساس می‌کردم دیگه همه چیز دارم، دیگه سیر شدم، دیگه بسمه، اما دیدن و بررسی زندگی مایکل فلپس برای من یک بیدار باش به موقع بود. به خودم گفتم ببین این آدم با این حجم از شهرت، ثروت و موفقیت فقط بخاطر اینکه هدف جدیدی برای خودش انتخاب نکرد که در راستای اون فعالیت کنه چجوری دچار بحران شد. این باعث شد دیدگاهم تغییر کنه و استانداردهای بالاتری برای خودم تعریف کنم.

    تو کشور خودمون یه نمونه خوب و جاه طلب هادی ساعی هست. اون هدف شورای شهر شدن یا سوارکاری رو دنبال کرد. مثل بقیه نبود که تا به ثروت و شهرت رسیدن رها کنه. یا خود مایکل فلپس که اومد سمت ورزش گلف.

    هدفهای جدید میتونه اقتصادی، سیاسی، ورزشی، انجمن خیریه و امثالهم باشه. فقط یه هدفی داشته باشین که براش در حال رشد و یادگیری و لذت باشین وگرنه جهان شمارو درگیر حل مصائب میکنه. چون جهان اساسش بر رشد و گسترش و حرکت هست. حالا این تو هستی که انتخاب میکنی به کدوم سمت میخوای بری.

    هیچوقت نخواین بازنشسته بشین، بی حرکت بشین، بی هدف و انگیزه بشین. اگر اینطور بشین اونجا شروع نابودی و سقوط هست.

    بچه‌ها هدفهای بزرگ داشته باین، استاندارهاتون رو بالا ببرین و نزدیک به هدف و آرزوتون که شدین هدف و قدم بعدی رو انتخاب کنین. اینجوری زندگی رو زندگی میکنین.

    هدفها و دستیابی به اونها نیست که اهمیت داره، اون رشد و حرکتی که در مسیر رسیدن به اونها اتفاق میوفته حائز اهمیت هست.

    اینجوری هر صبح با شور و شعف بیدار میشین و با داشتن هدف و حرکت به سمت اونها رشد و خوشبختی رو تجربه میکنین.

    ممنونم استاد عزیزم 🌺🙏

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 3 رای: