«گاریِ زهوار در رفته ی افکار محدودکننده» را رها کن - صفحه 5 (به ترتیب امتیاز)

به نام خداوند بخشاینده و مهربان

روز 94ام از روزشمار زیبای تحولم

دیروز و امروز روزهای پرماجرایی بود برام. دو روز پیش بعد از گوش دادن به داستان فوق العاده تاثیرگذار رزا در گفتگو با استاد چنان هیجانی در وجودم برای پیدا کردن شغل دلخواهم ایجاد شد که از ته دل گفتم خدایا منم حاضرم کاری که برام میفرستی رو قبول کنم و دقیقا فردای اون روز بود که از یک شرکت بزرگ برای سمت کارشناس بازرگانی بهم زنگ زدن که برم برای مصاحبه. وقتی اونجا رفتم از دعای خودم پشیمون شدم با خودم گفتم خدای بزرگ, من برای شغل دلخوام کلی شرایط گذاشته بودم که اون لحظه ی احساسی بعدِ شنیدن صدای رزا همه رو فراموش کرده بودم. من میخوام تو جو محترمانه ای باشم. تو محیط کاری ای که همه با احترام با هم صحبت می کنن و آرامش برقراره. دلیل پشیمونیم این بود که وقتی منتظر مصاحبه بودم صدای بسیار بلند یه خانمی رو می شنیدم که با تلفن صحبت میکرد و حس اضطراب رو بهم منتقل می کرد. این معیارِ آرامش بدلیل تضادهایی که قبلاً باهاشون برخورد کرده بودم خیلی برام اولویت داشت. خلاصه نوبت من شد و همون خانم که یکی از سهامداران شرکت بود باهام مصاحبه کرد. به تمام سوالاتش عالی و قاطع جواب دادم و اجازه ندادم اضطرابم نمایان بشه. البته عدم تمایلم برای بعضی وظایف که مغایر با شخصیتم بود رو هم گفتم ولی باهاش بحث نکردم و وقتی دلایلی در مخالفت من گفت ترجیح دادم سکوت کنم. وقتی خونه برگشتم حال خوبی نداشتم و وقتی لحن و رفتار اون خانم یادم میومد بحدی عصبی میشدم که کمی گردنم میگرفت.این نشانه ها برام آشنا بود و بهم می گفت که این کار برام مناسب نیست. یکروز گذشت و امروز وقتی به گوشیم نگاه کردم دیدم کلی تماس از همون شرکت دارم. متوجه شدم که مصاحبه ی اولم پذیرفته شده و من رو برای مصاحبه ی دوم به جایی متفاوت از محل اول دعوت کردند. با اینکه از اون خانم دیروزی خوشم نیومده بود و اصلا دلم نمیخواست باهاش در تماس باشم تصمیم گرفتم برای تجربه هم شده مصاحبه ی دوم رو برم. در مسیر حالم خیلی بد بود و ذهنم پر از افکار منفی بود.فقط میدونستم که فرصت دارم ذهنمو کنترل کنم. شروع کردم به گوش دادن به فایلهای استاد. ولی اثر نداشت و حالم بهتر نمی شد. یاد جمله ی استاد افتادم که میگفتن تو بندرعباس خیلی با خدا صحبت می کردن. شروع کردم اول دعای یا مقلب القلوب …. رو خوندم کمی آروم شدم بعد شروع به صحبت با خدا کردم . جملاتی که رزا از استاد یادگرفته بود رو گفتم. گفتم خدایا من نمیدونم چی برام خوبه تو هدایتم کن تسلیم توام. فقط میخوام آروم باشم. وقتی به شرکت رسیدم و شیکی ساختمون رو دیدم خوشم اومد. پرسنل متواضعی داشت. کارمند کارگزینی من رو پیش سرپرست بازرگانی برد و محل کار رو دیدم. محیطی بسیار آروم که هر کسی مشغول کار خودش بود. خوشم اومد آروم تر شدم. مصاحبه م با خانم سرپرست بسیار خوب بود و از شخصیت آرومش خوشم اومد. هنگام برگشت از مسئول کارگزینی پرسیدم و مطمئن شدم که من با اون خانم دیروزی سر و کار ندارم و مدیر مستقیم من این خانم سرپرست هستن. نظرم 180 درجه عوض شد و کلی انرژی گرفتم و خدارو شکر کردم که هدایتم کرد که بااینکه حسم بد بود ولی همش رزا جلوی چشمم میومد که میگفت “استاد میگه عمل کنید شروع کنید” و من هم تلاشم رو کردم که عمل کنم و نظرم کلا عوض شد و خدارو کلی شکر کردم بخاطر این فرصت شغلی. نتیجه رو حتما میام و مینویسم. ممنونم استاد عزیزم که صحبتهاتون اینقدر باعث آرامشه🍀🍀🍀🍀🍀💖💖💖💖💖💖💖💖💖🍀🍀🍀🍀🍀🍀