«گاریِ زهوار در رفته ی افکار محدودکننده» را رها کن - صفحه 6 (به ترتیب امتیاز)

سلام

این فایل نشونه ی هدایت امروز منه و متن زیر دریافتهاییه که من از شنیدن این مطالب، نوشته م.

ما زندگیمون رو در هر لحظه خودمون خلق می کنیم. در هر لحظه؛ با فرکانس هایی که خودآگاه و ناخودآگاه به جهان می فرستیم. ما فقط فرکانس می فرستیم. فقط. چه هدف مشخصی تعریف کرده باشیم و چه تعیین نکرده باشیم. اگر هدف واضح باشه که ارسال فرکانس و مداومت کار آسون تریه اما اگر تعیین نکرده باشیم در هر صورت این فرکانس های پراکنده به یک نقطه ی نامعلومی برخورد می کنن و ممکنه نعمتی که دریافت می کنیم زیاد محلی از اعراب نداشته باشه تو زندگیمون. یا بهتر بگم نشناسیم که به چه دردی میخوره. چون مبدائش رو آگاهانه مشخص نکرده بودیم. البته درین صورت هم راهی هست که میتونه ما رو راهنمایی کنه به منشا این نتیجه. اونم اینه که اون نتیجه خبر از چیزی مشابه در درون ما میده. میتونیم به این وسیله ناشناخته های وجودمون رو کشف کنیم و باورهای محدودکننده ای رو که باعث اون اتفاق شدند شناسایی و اصلاح کنیم و فرکانس های بعدی رو با کمک از این اکتشافات و اصلاحیات، دلخواه و دلپذیر بفرستیم. در هر صورت ارسال فرکانس یک عمل غیرارادیه. فقط دو وجه ازین ارسال ارادی و انتخابیه. این که آگاهانه جنسش رو معلوم کنیم و دیگه این که درین مسیر با تعهد صددرصدی مداومت و پشتکار به خرج بدیم. باقی کار به عهده ی جهانه. ما در مسیر دریافت فقط سرسپرده ی پیام های خداوندیم و هر آنچه رو که توسط ندای درونی و نشانه ها درک می کنیم انجام میدیم. ما به هیچ عنوان در چگونگی این مسیر دخالتی نمی کنیم چون به نفعمون نیست. اگر دخالت کنیم و بخوایم روش رو تعیین کنیم یا سرعت رسیدن و دریافت رو بالا ببریم با ایجاد مقاومت ناخواسته، خودمون سدی در برابر دریافت نعمات می سازیم. در نتیجه با تسلیم محض از سر راه هدایت الهی کنار میریم و با وسعت وجودی که هر روز با سرسپردگی در برابر خداوند پیدا می کنیم برای دریافت نعمات بی نظیر آماده میشیم. اگر مقاومتهای ذهنمون رو پیدا و رفع کنیم به همراه خواسته هایی که معین کرده بودیم نعمات بی شماری وارد زندگیمون میشن که اصلا انتظارشون رو نداشتیم. چون ما با یک مقاومت به ظاهر معمولی یا ناچیز راه ورود تمام نعمات همجنس اونها رو هم به زندگیمون می بندیم. مثلا وقتی مقاومت راجع به پول داریم یعنی یه عالمه باور محدودکننده داریم که در طی سالها به دنبال هم ساخته و پرداخته و ذخیره و محکم شدن. وقتی باور ساختن و داشتن پول در ذهن ما سخت به نظر بیاد پول کم و محدودی ساخته میشه و به دنبال اون خرج نکردن یا خرج کردن با نگرانی میاد که باعث خساست، طمع و حسادت میشه. این صفات به مرور در روابط مشکل ایجاد میکنن و در نتیجه تنهایی و انزوا و بخل و نفرت هر روز به عناوین مختلف رشد میکنه. اینها منجر به عصانیت، بدخلقی و ترس میشن که انواع بیماری ها رو بوجود میارن. بیماری هم ضعف و تنگدستی و حقارت رو می آفرینه. و در آخر هم دردناکترین مرگ. اینها سیر اجمالی از یک باور به ظاهر ساده س که البته به دلیل رواج عمومیش ساده به نظر میرسه؛ و میتونه زندگی نسل های پی در پی رو نابود کنه و میراث فاسد و بی ارزشی رو به جا بگذاره. پس با پاکسازی باورها از سر راه هدایت الهی کنار بریم و اجازه بدیم واقعا عبارت “اشرف مخلوقات” برازندمون باشه و با خسران، نعمت زندگی درین دنیا رو به کام خودمون و اطرافیانمون تلخ نکنیم. و بدین صورت ذهنمون رو کنترل کنیم که به هر چیزی اجازه ی ورود نده و اگر ورودی ناخواسته اتفاق افتاد بتونه آگاهانه پاکسازیش کنه.

و اما نکته ی ظریف دیگری وجود داره که مقاومت سازه و نامرئی. اون هم اینه که خواستن چیزی با چسبیدن به اون فرق داره. اگر خواسته ای رو مشخص می کنیم باید حواسمون باشه که همین تعیین به یک مانع تبدیل نشه. چون وقتی خواسته ای رو مشخص می کنیم طبیعتا منتظر وقوعش میشیم اما چون زمان دریافت اصلا معلوم نیست و ارتباط مستقیم با طرز برخورد ما در دوران انتظار داره، ممکنه ما رو دچار اضطراب و نگرانی از نرسیدن و شک به خواسته مون کنه. که همین خودش یه مقاومت اساسی و بنیان کنه. باید حواسمون به این نکته باشه که وقتی چیزی می خوایم صبر پیشه می کنیم و با تحسین و شکرگزاری و توکل و ایمان و اعتماد به خداوند که بهترین راه ارسال خواسته رو بلده؛ خودمون رو رها می کنیم و از زندگی با هرآنچه در اختیار داریم لذت می بریم و به این شکل زمان دریافت خواسته آماده ی پذیرش هستیم و بهترین استفاده رو از نعمت تازه وارد به زندگیمون می بریم.

نکته ی دیگه ای که دریافت کردم این بود: مهمترین باور اینه که دنیا فقط خیر و نیکی و لذت و نعمت و عشق و شادی و سلامتی و عزته. اما چیزی که ضمانت میکنه این شرایط در زندگی موندگار بشن، آگاهی از اصل تضاده. هر کدوم ازین موارد نقیض خودشون رو با خودشون دارن. چون نقیض اونها باعث تشخیصشون میشه. همونطور که وقتی ما به صورت ارواح در جهان مجردات بودیم چون با خدا یکی بودیم حسی نداشتیم. یعنی احساسات از جدایی ما از خداوند و ورود به این جهان در ما بوجود اومده. یعنی وقتی ما حس خوبی داریم یعنی به منبع و مبدا آفرینش نزدیک و وصل هستیم و وقتی حس بدی داریم یعنی از مسیر دریافت نعمات که اصل و اساس آفرینشه دوریم. در جهان مجردات اصلا واژه ی خیر وجود نداشت چون نیازی به اون نبود. همه خداوند بودند و بس. اما زمانی که هر روح قرار شد به هدفی به عالم مادیات قدم بذاره و صفتی از صفات خالق اعظم رو رونمایی کنه نیاز به نقیضش داشت تا بتونه اون رو تعریف کنه. مثلا وقتی قراره بخشش شناخته بشه حتما باید کار ناخوشایندی انجام بشه که انسان مخیر سر دوراهی قرار بگیره و انتخابش باعث مشخص شدن عیار بخشش بشه. این دوراهی، دوراهی بخشش و انتقامه. انسان میتونه در جواب اون کار ناخوشایند یکی رو انتخاب کنه. چون این دو با هم جمع نمیشن. هرچند در هم تنیده هستند و هر یک بدون وجود دیگری معنی نداره. به همین دلیل برای پاکسازی باورها و کنترل ذهن لازمه تمام صفات و ویژگیهای روانمون رو دو به دو بپذیریم. چون اگر یکی رو بپذیریم و نقیضش رو دفع و یا باهاش مبارزه کنیم به این معنیه که اون رو بیشتر از صفتی که پذیرفتیم به زندگیمون راه دادیم و مشکلش اینه که چون مدام دفعش می کنیم مخفی میشه و به ظاهر از نظر ناپدید. اما مترصد و در کمین در سایه همیشه ما رو دنبال میکنه که در فرصتی مغتنم حضور خودش رو اعلام کنه. اغلب این اعلام حضور بدون اطلاع قبلیه و ما رو شگفت زده میکنه. و اغلب این شگفتی دلخواه و زیبا نیست. چون از نظر ما دور بوده و بدون هیچ آگاهی و قدرتی از طرف ما بروز کرده و اغلب خلاصی از مشکلی که درست میکنه کار آسون و بی زحمتی نیست. به همین خاطر عاقلانه ترین کار اینه که هر آفریده ای رو با تمام ویژگیهاش بپذیریم که این پذیرش به خودی خود هم شکرانه ی نعمته و هم این که به خاطر مخیر آفریده شدن از خدا سپاسگزاری کنیم. چون طبق مثال قبل میتونیم بین بخشش و انتقام یکی رو انتخاب کنیم که کار راحتی نیست اما نعمتیه که خداوند به ما داده. پس بهتره نهایت استفاده رو ازش ببریم. برای پذیرش تام و تمام ویژگیها لازمه هر صفتی رو با نقیضش ببینیم که بتونیم با سرعت زیاد و در لحظه انتخاب کنیم. مثلا بخشش و انتقام؛ عشق و بی حسی؛ سفید و سیاه؛ نور و تاریکی؛ خیر و شر؛ پاکی و آلودگی؛ صداقت و دروغ؛ شادی و غم؛ فقر و ثروت؛ و … به این شکل دیگه لازم نیست مدام از چیزی بترسیم یا فرار کنیم. بعد از مدتی هم به این شیوه عادت می کنیم و فقط در مسیر هر آنچه خوبی و نعمته قرار می گیریم. چون با این نگاه مدارمون تغییر کرده و دیگه لازم نیست برخی چیزها رو درخواست کنیم چون خودبخود در اون مدار وجود دارن و میتونیم برخوردار باشیم. مثل موردی که استاد عباسمنش درین فایل بهش اشاره کردن. این که اونقدر آگاهانه ذهنشون رو کنترل کردن و سره از ناسره رو با دقت جدا کردن که بعد از مدتی در مداری قرار گرفتن که سرشار از خواسته هاشون و حتی فراتر از اونهاس. اما همچنان این حفاظت و کنترل ذهن رو هر روز و هر لحظه انجام میدن. چون این دوراهی همیشه و تا وقتی زنده هستیم وجود داره و ما دست به انتخابیم. رمز انتخاب سالم و سعادتمند سرسپردگی محض به فرمان و ندای خداوند در مسیریه که انتخاب کردیم. این بهره مندی از تسلیم و حاکمیت و انجامشون باهم، از شگفتی های آفرینشه.

خدا رو شکر که درک این دریافتها رو نوشتم و از خدا میخوام در اجراشون هم کمکم کنه. آمین

سپاس از همه ی شما همراهان راه روشنایی