درسهای زندگی از یک بازی | قسمت 2

با سلام خدمت استاد گرامی و خانم شایسته گل و همه دوستان خوبم

کجاها توانستید به قانون تکامل عمل کنید و مسیر برای شما آسان و لذت بخش شد؟

در یکی از مسابقات کشوری که جایزه ش،سفر مکه بود و من خیلی انگیزه داشتم که حتما برنده بشم،و فکر میکردم که یه کتاب رو باید بخونم،اما وقتی برای دریافت کتاب رفتم،چندین کتاب بهم دادند که باید خط به خط یاد میگرفتم ،خوب اولش شوکه شدم که چجوری این همه کتاب رو بخونم ،اما خیلی زود گفتم برای برنده شدن باید شروع کنم،خلاصه برنامه ریزی کردم که مثلا اگر روزی فلان تعداد فصل از فلان کتاب رو بخونم ،میتونم چندین دور کتابها رو مرور کنم و کاملا مسلط بشم،و واقعا هم همین طور شد و من در امتحان کشوری نفر اول شدم و با یه نمره بالا قبول شدم،جوری که خانمی که برگه منو صحیح کرده بود میگفت پیش خودم گفتم لابد کلید سوالات رو داشتی،اخه تقریبا همه رو درست زده بودم .و واقعا از خوندن مطالب لذت بردم و قشنگ همه رو بلد شده بودم ،خب نتیجه شم عالی بود.

کجاها برعکس عمل کردید؟ یعنی به‌جای تمرکز بر بهبودهای کوچک اما مستمر و تقویت فونداسیون درونی خود در این مرحله، عجله داشتید بدانید در مرحله‌ی بعدی چه خبر است، یا به خاطر مقایسه با دیگران، نمی‌خواستید از قافله عقب بمانید. در نتیجه، به‌جای تقویت فونداسیون، بار اضافه‌ای بر آن گذاشتید و قبل از تکمیل ساختمان، آن را ویران کردید.

واقعا در بحث عجله کردن ،هزاران مثال دارم،از عجول بودن ،از عدم تکامل،در بحث یادگیری زبان ،رانندگی،دروس دانشگاهی،حتی دوره های استاد،یادگیری یه مطلب یا نرم افزار جدید

یعنی مثلا در بحث زبان انگلیسی،چون علاقه دارم،استعداد و پشتکار هم دارم،مثلا گرامر حال ساده رو یاد گرفتم،حالا مثلا به جای اینکه بیام هزاران بار با جمله های کاربردی که در زندگی روزمره به کار میبریم ازش استفاده کنم و بزارم قشنگ تو وجودم بشینه ،سراغ ده ها متد و اپلیکیشن و کلاس و استاد و …،میرفتم ،چون فکر میکردم با اون روش یا استاد یا کتاب ،من سریعتر به هدفم که مکالمه هس میرسم،خوب نتیجه شم این شد اصلا دلزده شدم و خیلی وقت ها دیگه پیگیرشم نباشم ،میخوام بگم من علاقه و استعداد داشتم ،ولی به خودم اجازه نمیدادم که با گوشت و پوستم یکی بشه و همش عجله داشتم ،چون خواهرشوهرم هم مدرس زبان برای بچه ها هس،دیگه منم میگفتم همین فردا منم باید شاگرد بگیرم و اصلا اینجوری فایده نداره،حالا صدتا کار دیگه هم در کنارش انجام میدادم که میخواستم توی همه شون بهترین بشم،نتیجه شم مشخصه دیگه.

ولی واقعا میبینم عجله فقط باعث شده که من پانصد بار تا نزدیک قله برم ،بعدش دوباره سُربخورم پایین.

اما حالا میگم همزمان که داریم به سال جدید نزدیک میشیم،باید و باید این شخصیت رو در خودم بسازم که هر کجا خواستم عجول باشم به خودم بگم دفعات قبل که عجله کردی به کجا رسیدی،خیلی مهمه که به خودم یادآوری کنم.

راستی چه دستگاههای جالبی که برای بازی ساخته شده بودند ،خیلی عالیع که شما میتونید هر وقت و هر مکان که حالشو داشتید بیایید و بازی کنید ،یعنی اون ربات که همیشه اماده بازی هس و چی از این بهتر،خدایا شکرت.

اما فضای زیبای خانه هم برام جالب بود و دوست دارم که استاد توضیحاتی راجب بهش بدن.

ممنونم ازتون