درسهای زندگی از یک بازی | قسمت 2

سلام سمانه ی عزیزم

ازت می‌خوام که در این مسیر ثابت قدم باشی و جا نزنی و ناامید نشی سن اصلا مهم نیست اگر خداوندو باورش کنی همه چیز بی اهمیت میشه

یادم میاد یه روز خودم با گریه داشتم به خواهرم میگفتم کاش من توی این سن کم چنین آگاهی هایو نمیفهمیدم

وقتی نگاه میکردم به دوستام میگفتم چقدر دغدغه های چرتی دارن و این در حالیه که من هی بدو بدو میکنم که به خواسته هام برسم پول بسازم خدارو بشناسم ادم بهتری باشم صادق باشم یک‌ رو باشم در جایی که هیچ‌کس وقتی عصبانی میشه دیگه هیچی حالیش نیست و همه کار میکنه و همه حرفی میزنه من سعی کنم خشممو کنترل کنم و در تمام حالات احترام اطرافیانمو داشته باشم

و خب حالا دوستام :

چیکار کنیم فلان پسر ازما خوشش بیاد

چی مده چه لباسی از مد رفته و از این چرت و پرتا

و من زار میزدم چون اونقدری سعی کرده بودم به حرف های استاد گوش بدم که به تظاهر رسیده بود و این چون اشتباه بود من حالم بد شده بود

ولی اون روز گذشت و باز همممم من تونستم با اموزه های استاد خودمو جمع و جور کنم

و الان که اون روز گذشته و من به درک یکم بهتری از حرفای استاد رسیدم پایه ثابت شکر گذاریام اینه:

خدایا شکرتتتتتتت که منو توی این سن کم لایق شنیدن آگاهی های این سایت قرار دادی

تازه به طرز هدایتی و برگ‌ ریزونی با مسئول کتابخونه ی شهرمون دوست شدم و ایشونم سنشون بالاست و با استاد اشنا بودن و یعنی اون روزو یادم نمیره رفته بودم کتابخونه درس بخونم و وقتی این موضوعو فهمیدم دیگه اصلن درسو بی‌خیال شدم نشستم با این خانم همینجوری به حرف زدن در مورد حرف های استاد و درکی که ما دو تا از این حرفا داشتیم

و یه جمله ی طلایی گفتن :

تو با دونستن این قوانین میتونی خیلی راحت دانشگاهی که دوست داری قبول بشی در حالی که خودشونم توی همون دانشگاه درس خوندن

و منم که به خودم قول داده بودم که هر وقت هر کس از نشدن خواسته هام حرف میزنه کَر باشم و هر وقت هر کس از شدن برام میگه هی برای خودم اون حرفو تکرار کنم دیگه هر وقت احساس میکنم نمیشه یاد حرف ایشون میفتم و میگم دقیقن همینه این حرف درسته و همین‌ خیلی به من کمک میکنه

دقیقا داستان همینه سمانه که طوری به قضیه نگاه کنی که بهت احساس خوب میده و با داشتن احساس خوب فاصلت با خواسته هاتو پر کنی

تو یه کار معنوی کردی که به جای به نون خشک راضی بودن هدف های مهم برای خودت قرار دادی

میدونی!

من احساس میکنم اگه من در فقر و بدبختی بمیرم خدا میگه ببین من چقدر نعمت داشتم و تو چی ؟؟؟….

تو چه زندگی رو در زمین تجربه کردی؟؟؟…

احساس میکنم به خدا بر میخوره اگه از قدرتی که در ما قرار داده استفاده نکنیم

پس برای اینکه بهش بر نخوره خودشم بهمون کمک میکنه که از نعمت های بینهایتش در زمان حیاتمون بهره ببریم فارغ از اینکه در چه سنی باشیم

و چقدر از سال های زندگیمون در تاریکی گذشته باشه

امیدوارم حرف های من بتونه بهت کمک کنه و من سعیم همین بود

با وجود اینکه صادقانه ذهنم میگفت این خانم چرا باید حرف های توی بچه ی دبیرستانی بهش کمک کنه

اما با قلبم نوشتم

در پناه خداوند مهربان میسپارمت و دوست دارم یه روز از نتایج بزرگت برامون بنویسی