درسهای زندگی از یک بازی | قسمت 1

با سلام خدمت استاد عشق و مریم مهربان

خدایا ترا سپاس به خاطر همه نعمت هایی که به ما ارزانی داشتی و زبانمان قاصر از بیان این نعمت هاست

خدایا ترا سپاس به خاطر دوستان بی نظیری که در این مسیر توحیدی مشوق و راهنمای من هستند

خدایا ترا سپاس به خاطر اینهمه زیبایی، نعمت و برکت…

استاد عزیز من سال گذشته رو برای خودم سال لذت ، سفر و دیدن زیبایی ها نام گذاری کردم .آگاهانه میخواستم به خودم ثابت کنم که با توجه و تمرکز من شرایط من داره رقم میخوره.

از شروع سال گذشته با استارت قانون سلامتی من به یک اندام ایده آل و رویایی رسیدم و به خاطر علاقه ام به سرسبزی ، جنگل ، دشت و گل بارها و بارها به طبیعت گردی، صعود قله و دیدن بارها و بارها جاده چالوس، جنگل عباس آباد و طبیعت بی نظیر ماسال رویایی هدایت شدم

سفرها و مکان هایی که خود به خود برام جور شد چون من آگاهانه هرچه رو می دیدم به هرطبیعتی که میرفتم تحسینش می کردم و با دوستانم، خانواده و همکارانم اون رو بارها و بارها تکرار کردم و طبیعت بعدی که من میرفتم از قبلی زیباتر و با شکوه تر بود

من به این باور رسیدم که خودم با کانون توجهم دارم اتفاقات رو رقم میزنم ولی چی بگم از بازی ذهن از شیطان که دشمن قسم خورده انسان و از بهشت واست جهنم می سازه و من شاید خیلی اوقات یادم میره دشمنی دیرینه شیطان و جدی میگیرم نجواهاش رو و اجازه میدم احساسم رو بد کنه. گاهی وقتها اتفاقاتی که توی زندگی من میفته شاید خیلی بد هم نباشه ولی این ذهن چموش من چنان اون اتفاقات رو بزرگ میکنه و چنان افکار منفی رو به خوردم میده که به خودم میگم دیگه کارم تموهه.

یه اتفاقی چند ماه پیش برام افتاد و من تونستم احساس بدم رو کنترل کنم. من یک وقت دکتر توی پاسداران داشتم ولی می ترسیدم خودم رانندگی کنم می ترسیدم مسیررو گم کنم ولی با توجه به آموزه های استاد گفتم باید شجاعتم رو نشون بدم و برترسم غلبه کنم با کمک نرم افزار آدرس رو زدم و با ترس و لرز به رانندگی ادامه دادم یک جایی توی مسیر رو اشتباه رفتم ولی گفتم عیبی نداره و آدرس پرسیدم و دور زدم و ادامه دادم در حالیکه بارون میومد نزدیک مطب با وجوداینکه حال من عالی بود و داشتم از بارون لذت میبردم زدم به یک ماشین البته با سرعت کم اولش خیلی عصبانی شدم که چرا راننده سرعتش رو کم کرده و رعایت نکرده ولی وقتی به خودم گفتم باید بگردی دنبال یک نکته مثبت توی این ماجرا، متوجه موهای زیبای خانمی که راننده بود شدم و توی دلم تحسینش کردم و دختر خانم از ماشین پیاده شد و با عصبانیت شروع کرد به غر زدن و تهدید کردن و گفت الان زنگ میزنم به پلیس منم خودمو جمع و جور کردم و با آرامش گفتم باشه عزیزم اگه من مقصر هستم به پلیس زنگ بزن بعد از یه تایمی دختر خانم از پلاک ماشین من عکس گرفت و شماره من رو هم یادداشت کرد و بهم گفت من عجله دارم میرم و ماشین رو تعمیر میکنم و به شما خبر میدم پول رو واسم واریز بکنین منم با مهربونی گفتم باشه عزیزم و بعد به مطب رسیدم اونجا منشی گفت که امروز کار داره و نمی تونه کار منوانجام بده به من گفت برو چند خیابون پایین تر عکس بگیر بیار تا بعد .من ماشین رو پارک کردم و رفتم به محل عکاسی اونجا هم بسته بود من کم کم داشتم خونسردی خودم رواز دست میدادم ولی دوباره ذهنم رو کنترل کردم و فهمیدم خانم عکاس هم به خارج از کشور رفتند و کار من امروز انجام نمیشه. به ناچار پیاده برگشتم تا نزدیک ماشین یاد حرف استا افتادم که در هر شرایطی دنبال یه نکته مثبت بگردم تا احساسم کمی بهتر بشه. خلاصه در حین پیاده روی توجه کردم به بارون ریزی که میومد و گونه هام رو آروم نوازش میداد یه نفس عمیق کشیدم و به درختان دوطرف خیابون و گلها توجه کردم و لذت بردم و توی اون هوای سرد یه پیراشکی داغ خریدم و جاتون خالی کلی هم لذت بردم و برگشتم به خونه بدون اینکه هیچکدوم از کارهام انجام بشه تازه یه خسارت تصادف هم روی دستم مونده بود. ولی من سعی کردم مچ ذهنم رو بگیرم و احساس خودم رو خوب نگه دارم. از اون موقع چند ماهی میگذره و اون دختر خانم واسه گرفتن خسارت ماشینش هرگز با من تماس نگرفت و من متوجه شدم وقتی تو یه قدم برای احساس خوبت برمیداری خداوند هزاران قدم رو واست بر میداره.

به خدا همه خوشبختی و موفقیت همه ما در توانایی کنترل ذهن ماست اینکه از منظری به اتفاقات و شرایط نگاه کنیم که به ما احساس بهتری بده.

باید سعی کنیم با توجه به زیبایی های هرچند کوچیک دهن ذهنمونو سرویس کنیم. خفه اش کنیم و نذاریم این علف های هرز رشد کنند. این یه تجربه فوق العاده و بی نظیری بود که من از کنترل ذهنم داشتم و دوست داشتم با دوستان عزیزم به اشتراک بگذارم که با کنترل ذهن و توجه به نکات مثبت و زیبایی ها همه چیز ممکن می شود.

براتون آرزوی بهترین ها رو دارم در پناه خدای مهربان شاد و سلامت باشید.