درسهای زندگی از یک بازی | قسمت 1

بنام خدای فراوانی ها

سلام به استاد عزیزم ، مریم جان و همه اعضای خانواده صمیمی ام

تشکر میکنم ازین فایل فوق العاده ، فوق العاده یعنی نقاطی که ازش بیشترضربه می خوریم رو باز کردین و بهمون بازم یادآور شدین

مدت 1 سال هست که هر روز صبح طبق روتینم ورزش صبحگاهی ، یوگا و یه بازی ذهنی میکنم ( چون تنهام با خودم انجام میدم ) و دقیقا این تجربه هایی که شما تو بازی پینگ پونگ کردین رو تجربه کردم

مخصوصا این اواخر

و به این نتیجه رسیدم توی مهارت تو بازی و مهارت تو کنترل ذهن و احساس خوب داشتن حالا احساس امید داشتن ، اون کنترل ذهن میبره

می خوام چند تا از نتایجم رو بگم

چون با گوشیم هر روز 10 دقیقه بازی میکردم و یاد گرفته بودم وقتی عقبم احساسمو کنترل کنم و شرایط رو تغییر بدم و یه جورایی توش مهارت کسب کرده بودم ، یک روز یکی بهم پیشنهاد داد بازی تخته کنم باهاش در صورتی که من 3 سال بود بازی نکرده بودم ، و اون موقع ها هم بازیم معمولی بود ، دست اول 3-0 بردمش و چون وقت نداشتم بازی تا 5 نرفت ولی مطمئن بودم میبرم در صورتی که اون فردی بود که همه رو میبرد

چرا ؟ چون من اصل کنترل ذهن تو هر بازی رو یاد گرفته بودم ، اصلی که از مهارت بازی هم فراتره

و نمونه بعدی

هر روز 30 دقیقه میدوم و هر دفعه سعی میکردم ذهنم و جسمم رو پرورش بدم رکوردمو بهبود بدم و با افکارم بیشتر آشنا شم چون موقع دویدن هر صدایی جز صدای ذهنت قطع میشه ، تو دویدن هام قشنگ میشنیدم ذهنم میگفت حالا بسه به خودت فشار نیار ولش تا اینجا بیشتر نمیتونی لازم نیست ، بدنت جواب نمیده اصلا نمیتونی و ….ولی چون تعهد داده بودم ادامه دادم ، طوری که دیگه دستم اومده بود چطور ذهنم رو تو دویدم دستم بگیرم و ازش واسه رسیدن به هدفم استفاده کنم

یعنی میگفتم همین یه قدم تو میتونی ادامه بده میرسی برو من نمی خوام رکورد بزنم می خوام همین قدم رو با لذت برم آفرین و به همین منوال رکوردمو تو دویدم رسوندم به 5 کیلومتر تو 30 دقیقه

و همون روزا یه آقایی که خودش هم بدن آماده ای داشت از یه سربالایی با شیب تقریبی 40 اومد با من مسابقه بزاره ( مثلا منو ببره ) به اندازه 70-80 متر یا بیشتر ،

از اول مسیر داشت ازم جلو میزد ولی واسم خیلی جالب بود به جای اینکه نا امید شم یا بگم اون مرده تو زنی حتما میزاری ولش کن سعی خودتو نکن ، اومدم از روش کنترل ذهن استفاده کردم گفتم تمرکز روی خودت مهم نیست عوامل بیروتی ( تیکه کلام های شما ) تو میتونی دختر آفرین فقط تمرکز روی قدم بعدی و اینو تا آخر ادامه بده به هیچ هم فکر نکن تمرکز تمرکز. ، جالب اینکه ازش بردم خودش هم تعجب کرد در صورتی که توان جسمی من به عنوان یک خانم ازش کمتر بود و خدا می دونه اون روز چقد شاد شده بودم الان هم که فکر میکنم ذوق میکنم

تمرینات این فایل

1- احساس عدم لیاقت و تجربه هایی که با واسطه این احساس داشتیم

قبل آموزه های استاد خیلی زیاد و عمیق بود برام

و فکر میکنم کل شکست های زندگیم واسه این حس بود با اینکه مهارت هام خیلی خوب بود ولی تو حس بد عدم لیاقت گیر میکردم الان که فکر میکنم هنوز هم باهامه

و دلیلش فکر میکنم دوست ندارم از آدم های اطرافم فراتر برم و ازشون جدا شم

توی مسائل مالی وقتی خوب پول دربیارم استرس میگیرم نکنه حقم نباشه انقد راحت اخه چرا پس آدم های دیگه چی ، درد یک دفعه از دست دادن خیلی بدتره که ، پس خانواده ام چی انقد با عذاب و سختی ، یاد سختی های خانواده ام میوفتم و متاسفانه این حس اونقد قوی هست که غلبه میکنه و الان با این فایل بیشتر متوجه شدم ، اینکه اگه من راحت به خواسته هام برسم خانواده ام احساس قربانی بودن می کنن پس من نرسم تا اسن حس بد رو‌ اونا تجربه نکنن

به تجربه ام که نگاه میکنم میبینم رابطه عاطفی ، ماشین خوب و …. رو واسه این از دست دادم اصلا انگار نمی خواستم که داشته باشم ….. الله اکبر !!!!!

2- احساس قربانی بودن

به نظرم بازم به همون احساس عدم لیاقت ربط داره یعنی من فعالیت دارم نتیجه نمیگیرم به اندازه فعالیتم به دلیل همون احساس عدم لیاقت بعد اون موقع گیر میدم به خدا و عوامل بیرونی که نتیجه ای که حقم هست رو بهم نمیدن در صورتی که من لایق هستم و کمی میوفتم توی احساس قربانی بودن ولی چون دوره عزت نفس رو دارم نزاشتم توش بمونم ولی احساس میکنم اونقد سنگین هست این دوتا احساس که سرب شده تو پاهام هر چند که با کنترل ذهن اجازه نمیدم منو بکشه پایین تر ولی اون قد روش خوب کار نکردم که بتونم این سنگینی رو از خودم جدا کنم و سبک شم و بال پرواز هام باز شه

همون خدایی که دلیل مسئلمو اینطوری بهم فهموند ازش می خوام راه حلش و اراده حل کردن اساسیش و ریشه کن کردنش رو هم بهم بده