درسهای زندگی از یک بازی | قسمت 1

بنام آفریدگار زیباییها

سلام بر اساتید عزیزم

سپاسگزار خدا هستم که منو لایق دریافت این همه آگاهی کرد

من فایل رو بصورت صوتی گوش کردم و مطمئن هستم که تصویری آن هوش از سرم میبرد

چقدر نکاتی خوبی داشت توضیح در مورد تمرکز ، دیدن همان لحظه و نه پایان خط که چقدر در زمان مشکلات بما کمک میکند و ترس و نگرانی ما کم میشود ، ناامید نشدن ، غره نشدن به نتیجه ای که پایان نگرفته ، استمرار که میتوانی از هیچ به بالاترین درجه ها رسید و ورود به ترسها

پاسخ به سوالات مطرح شده :

مورد اول: رابطه بین احساس عدم لیاقت و از دست دادن نعمت ها:

در مورد نزدیکترین واقعه زمانی که برام رخ داده میگم : بعد از طی چند سال بصورت اتفاقی با شخصی وارد ارتباط شدم که از نظر فرهنگ و کشور و نوع جامعه با هم کلی متفاوت بودیم اما در عوض از هر نظر بسیار بسیار برازنده بود هم از بعد شخصیتی هم اجتماعی هم شغلی ، هم سیرت زیبا داشت هم صورت زیبا ، مهربان ، متعهد ، مسئولیت پذیر ، از نظر افکار و دیدگاه دقیقا مثل خودم بود و همان چیزی بود که در تصوراتم بدنبالش میگشتم حتی گاهی متعجب میشدم در طی این رابطه مدام از خودم میپرسیدم مگه میشه مگه داریم و گاهی احساس حقارت داشتم و میترسیدم که در برابر او کم بیاورم و دقیقا خودمو لایق این شخص نمیدانستم و نتیجه این عدم لیاقت این شد که این رابطه بی هیچ دلیل به یکدفعه کات شد

مورد دوم:احساس قربانی شدن

تا قبل از دوره عزت نفس و آشنایی با واژه احساس قربانی شدن دقیقا همیشه همین احساس را داشتم و این از بچگی با من بود از آنجا که فرزند اول خانواده پرجمعیت بودم همیشه فکر میکردم من باید همیشه سختی ها را بدوش بکشم ، من باید همیشه جور کش باشم و این من هستم که باید دیوار کوتاهه باشم و هیچ زمان هیچ خواسته ای نداشته باشم حتی در زمان زایمان یا بیماری که داشتم و حدود 10 روز کامل در خانه بودم به هیچ کس اجازه دادن حتی یک لیوان آب رو هم نمیدادم و فکر میکردم این خوبه در صورتیکه میخواستم حس ترحم بخرم

همیشه اولین نفر برای کمک به دیگران بودم و انقدر اصرار میکردم که بزارید من انجام بدم و نتیجه آن خستگی جسمی و فکری بود و زمانی که هیچگاه برای خودم نبود

یا اینکه در مورد مسائل و مشکلاتم خیلی صحبت میکردم تا همه بگن ای وای عجب زن فداکاری و این رویه هیچ زمان کمکی بمن نکرد فقط باعث سوء استفاده دیگران شد

اما کم کم چک و لگدی بود که از جهان خوردم و کم کم بهتر شدم و به روش اشتباه خود پی بردم ولی باز هم نمیدانستم که این یعنی احساس قربانی داشتن و چقد این حس به آدمها حس حق به جانب بودن میده ولی الان از این حس دوری میکنم و یادآوری کارهایم باعث چندش از خودم میشود و زمانی که آگاهتر شدم وارد دوره عزت نفس شدم و با این واژه آشنا شدم از آنزمان به بعد سعی میکنم به رفتار و گفتارم توجه کنم تا نخواهم بعنوان یک قربانی باشم .

در پناه جان جانان باشید

سلام آزاده جان

مرسی که کامنتم رو خوندی و خوشحالم که تونسته بهت یادآوری داشته باشه

من مجرد هستم و با پسر 22 سالم زندگی میکنم بدلیل عدم همفرکانسی از همسرم جدا شدم و بعد از تقریبا 9 سال با این شخص محترم که گفتم آشنا شدم که خوب بدلیل احساس عدم لیاقت که در خودم داشتم رابطه کات شد

آزاده جان آرزو میکنم در صورتیکه مجرد هستی فرد که در مسیرت قرار بگیره که هم مدار و هم فرکانس هم باشید که قطعا با بودن در این سایت و کار کردن روی باورها و داشتن اعتماد بنفس عالیترین ها در همه ابعاد برایتان رخ خواهد داد

سپاسگزارم دوست عزیز بابت مهربونیت

در پناه الله شاد و مسرور باشی

سلام فهیمه عزیز

سپاسگزار تو هستم که انقدر زیبا نوشتی سپاسگزار توهستم که جریان زندگیت و تاثیر نوشتن و کنترل ذهن رو در تشکیل یک رابطه موفق توضیح دادی

خیلی برات خوشحالم که یک ارتباط فوق العاده داری و برای ذهن من یک الگو شدی .

من از نوشتن میترسم ، مینویسم ولی همش میگم اینطوری نیست ی مدل دیگه ست و من دارم اشتباه مینویسم و با استمرار میدانم که یاد خواهم گرفت

عزیزم بهترین ها و عالیترین ها رو همیشه در زندگیت داشته باشی