درسهای زندگی از یک بازی | قسمت 1

بنام رب و فرمانروا و صاحب اختیار تمام جهانیان خداوندی که بخشنده و مهربان عادل و وهاب است

سلام

سلام ویژه به استاد عشق و آگاهی به استاد عباس منش عزیزم و مریم باندی واقعا شایسته که با طرح سوالات عالی و جواب آنها آگاهی‌های بی نظیری را به ما نشون میده

سلام به هم فرکانس‌های عزیزم در سایت بی‌نظیر فرکانسی

این فایل و تونستم با وقفه 5 دقیقه ده دقیقه نگاه کنم و فرصت نشد چند بار نگاه و گوشش بدم ولی با همین یکبار بی نهایت ترمز رو برای من باز کرد استاد عزیزم بابت ای فایلهای بی نظیر هزارتن بتر ازت ممنون و سپاسگزارم ه رکدوم از این فایلها درسهایی داره که ارزش یه محصول جدید رو داره که باید براش بها پرداخت بشه وشما چه سخاوتمندانه این اگاهیهارو به شاگردان میدید معلم و پیامبر زمان زندگیت توام با شادی و سلامتی

چقدر فضای ساحل زیبا بود رنگ آبی دریا و موجهای کف آلود و سفیدش آدم و به وجد می‌آورد وقتی موجها میومدن و با ادمهای کنار ساحل برخورد می‌کرد خودمو در اونجا حس میکردم و دقیقا احساس می‌کردم اوم موجها به ساق پاهای من میخوره و من و به جلو حل میده چقدر آدمها زن و مرد و کوچک و بزرگ شاد بودن و با خود در صلح بودن مثلا چند تا خانم بسیار چاق اونجا بودن که با لباس ساحلی وبون اینکه در نظر بگیرم چه اندامی دارند داشتن از لحظاتش کمال استفاده و لذت رو میبردن ساحل بسیار تمیز با شنهای سفید و چار ها و سایبانی زرد و سورمه ای کنتراست زیبایی و ایجاد کرده بود و من لدت بردم از این همه نعمت و فراوانی و اینکه چقدر اون آدمها آزادی مکانی و زمانی و مالی دارن که اینگونه در این فضا عشق میکنن خدایا شکرت برای این همه زیبایی جت‌های جنگی که اسمشم وحشتناکه اما چه آرامشی به ساکنین میداد و اون پیام و در آسمان به نمایش در می‌آورد چقدر از دیدن لین فایل لذت بردم هر چقدر در مورد زیبایی فراوانی نظم و تمیزی این فضا بگم کمه همه چیز عالی بود

و اما در مورد موضوع اول راجع به عدم لیاقت

بارها و بارها شده که من لی احساس عدم لیاقت و تجربه کردم مثلا وقتی سال قبل متاسفانه من به فاصله سه ماه مادر و پدرم و از دست دادم و فامیل و دوستان و خانواده ام از من تشکر میکردن و بهم میگفتن که خیلی برای مامان و بابام زحمت کشیدم و کاراشونو انجام دادم با اینکه حرفشون درست بود تو ذهنم میگفتم من وطیفه ام و انجام داده نیاز نیست این همه از من تعریف بشه من لیاقت این همه تعریف و تمجید و ندارم

و یا اینکه وقتی جایی میرم که خیلی بهم خوش میگذره و یا چیزی میخرم که اطرافیانم قدرت خرید اونو ندارن احساس خوبی ندارم و می‌گم کاش نمیخریدم کاش فلانی هم شرایط خوب منو داشت و این باعث می‌شد من از اون اتفاقات خوب لدت واقعی و نبردم و احساس عدم لیاقت بکنم و اینکه حتی بعد از گذشت 7 ماه از فوت پدر و مادرم هنوز وقتی شاد هستم زود نگرانی و ناراحتی میاد سراغم که کاش پدر و مادرم بودن و این شادی و تقسیم میکردم و نکنه اونا ناراحت بشن و روحشون آزرده بشه از اینکه من دارم لدت میبرم و دیگه اونارو فراموش کردم و زود تو احساس غم فرو میرم

و بارها از اینکه کسی از اخلاقم و توناییهام ازم تعریف کرده باور نداشتم و تو ذهنم عدم لیاقت فعال میشه که من اینقد ها هم خوب نیستم اینا دارن اشتباه میکنن از من تعریف میکنن

که البته بر میگرده به نداشتن عزت نفس