درسهای زندگی از یک بازی | قسمت 1

سلام استاد خوبم سلام مهربونم سلام مریم جونم سلام به روی ماهتون

امروز میخوام بر این حسی که اجازه نمیده کامنت بنویسم غلبه کنم ببینم چمه چرا نمیتونم ؟!میخوام باورهای مخرب رو ازش بکشم بیرون من میخواممممممممم تغییییر کنم من از این همه آشغالی که توی ذهنم و وجودم لونه کرده خسته شدم بوی تعفن اینها نمیذاره لذت ببرم

میخوام لذت ببرم میخوام تغییر کنم میخوام زندگی رو زندگی کنم میخوام قوی باشم میخوام مومن باشم میخوام به همه آرزوهام برسم میخوام برای خودم آرزو بسازم و بهشون برسم !میدونید استاد من مدتهای مدیدی بود که هیچ رویایی نداشتم هیچ

آرزویی نداشتم من مرده بودم من زنده نبودم … همینکه آدم رویایی داشته باشه که بخواد بهش فکر کنه و بابتش شور و شوق و انگیزه داشته باشه بنظرم باید بابتش خدارو روزی هزاران بار شکر کنه ..

دارم فکر میکنم چرا من مدت زیادی هیچ کامنتی ننوشتم

1:چون احساس بی لیاقتی کردم چون فکر کردم من که روی خودم کار نکردم زیاد پس چی دارم بگم من همون یه ذره که روی خودم کار کردم رو نادیده گرفتم ….مریم جون حرف خوبی زدن گفتن من با هر بار بهبود کم باید خودم رو تشویق کنم با هر بهبود کم باید ذوق کنم همینکه یه کوچولو هم دارم روی قوانین کار میکنم همینکه گهگاهم میام نظرات رو میخونم همینکه فایلها رو گوش میدم همینکه یکم تو زندگیم دارم اجرا میکنم باید تحسین کنم خودم رو باید برای همین یکم کار کردن روی خودم هم از خودم تشکر کنم

باور دوم :من که حرفی برای گفتن ندارک که بیام بگم برای دوستان که براشون مفید باشه حالا میخوام همین مورد روبررسی کنم !اول اینکه من با کامنت نوشتن و ثبت طرز فکرم و روند رشد و بهبودم به خودم کمک میکنم دقت کن به خودم کمک میکنم من نباید فکر کنم من باید ناجی دیگران باشم یا اینکه باید نظری بذارم که کسی رو آگاه کنه !!!

من مسئول زندگی خودم هستم من باید اول و آخر به فکر بهبود خودم باشم اینکه ازخودم انسان بهتری بسازم انسانی که به فرکانس الهی نزدیکتر باشم اینکه خداگونه تر زندگی کنم اونوقت یکی از اثرات اینگونه زندگی کردن اینه که من آدمی میشم که ناخواسته میتونم روی زندگی هزاران نفر اثر بگذارم پس من این کامنت رو برای خودم مینویسم که من با اینکار به بهبود خودم و به تثبیت باورهای درستم کمک کنم و شاید یکی از اثرات اینکار این باشه که یک نفر این کامنت رو بخونه و از دل این کامنت نکته ای برای بهبود زندگیش پیدا کنه

3:باور سومم اینه که ریشه در کمبود عزت نفس داره اینه چون فکر میکنم باید کامنتی بنویسم که انقدر خفن باشه که همه برام کف و دست و سوت و هورا بزنن که بگن عجب تو خوب مینویسی عجب ما رو متحول کردی عجب قلمی و پر و بال سیاه رنگ و قشنگی !خوب این باورمم که دیگه معلومه چقدر داغونه …من بیشتر از اینکه فکر این باشم کامنتم منو روشن تر کنه خواسته هام رو برام واضح تر کنه و باورهای غلطم رو برام بکشه بیرون که باور درست جاش بکارم فکر ظاهر قضیه هستم …که خداروشکر متوجه شدم

باور چهارمم که: خیلی باید روش کار کنم اینه خیلی وقتا میگم من نتیجه خاصی نگرفتم که بخوام بیام حرفی بزنم و….

محبوبه تو نتیجه خاصی نگرفتی ؟؟!خیلی نامردی

خب بنویس !من خدارو پیدا کردم ..خدا در حد فهم خودم رو البته ..من بیگانه بودم با خدا

من جواب خیلی از سوالاتم رو گرفتم …یکی از سوالهایی که خیلی اذیتم میکرد تو ذهنم این بود که چرا ادمهایی که دلسوزن مهربونن خیر خواهن چرا بلا زیاد سرشون میاد …در حد فهم خودم متوجه شدم که بخاطر اینکه زیاد میرن توفاز غم و غصه دیگران انگار که بخوان جای خدای نامهربون که توذهنشونه برای دیگران مهربونی کنن …اینکه کمک کردنهاشون خیلی وقتها بدون اینکه بدونن بوی شرک میده اینکه فرکانسهای خیلی بدی میفرستن ووو…همین یک نکته خیلی کمکم کرد که حواسم باشه که کمک کنم با احساس خوب دلسوزی ممنوع مهربون بودن فقط باید باا احساس خوب باشه تو داری به یه هم پاره از خودت هم پاره از خدا ..مهربونی میکنی …یک هم پاره از خدا نیازی به ترحم کردن نداره …اگر مهربونی میکنی و کمکی میکنی فقط برای گسترش خودت باید اینکا رو کنی یعنی حتی انفاق کردن ما هم فقط برای خودمون هستش …

یه مورد دیگه اینکه تازه معنی مومن رو فهمیدم اینکه فهمیدم یه مومن واقعی همیشه شاد…وای همین موضوع انقلابی در باورهای من ایجاد کرد …مومن شاد؟؟؟ چرا شاد؟ اخه چطور یه ادم مومن باید همیشه شاد باشه ؟؟پس اینهمه تو ذهنممون فرو کرده بودن که من فکر میکردم آدمهایی که به خدا نزدیکن همش در حال گریه وزاری و غم و غصه دیگران خوردن و خودشون روفدای دیگران کردن هستن …پس اون چی میگفت ! چرا انقدر داغون بودن اون باورها !مومن شاد چون خدارو باور داره چون قدرت خدا رو باور داره چون سنتهای تغییر ناپذیر الهی رو میشناسه چون از قانون شاد بودن آگاهه ….اخه مگه میشه یه نفر پشتش به خدا پر باشه و مومن واقعی باشه و شاد نباشه کدوم خدا ؟همون خدایی که فقط خیر مطلق هست که فقط برامونشادی و سلامتی لذت ثروت و بهشت این دنیا و اون دنیا رو میخواد …همون خدایی که برای بنده اش کافیه… این فلسفه ی شاد بودن یک مومن هستش …

من فهمیدم باید در لحظه زندگی کنم من فهمیدم سرمایه من ثروت و موجودی بانک نیست سرمایه من تخصص من در شغلم در باورهام در نگرشم در انسان بودنم در بهبود هر روزه شخصیتم در ایمان و توکلم هست من باید اینها رو ارتقا بدم ثروت مادی لاجرم میاد …همین چند باور که نوشتم کلی نتیجه توی زندگی من اورده …میام و مینویسم ..ادامه داره …فعلا برم سراغ دختر کوچولوم …خدایا هزاران بار شکرت …..مممنونم ازت خداجونم ممنونم ازت استادعزیزم برای این فضایی که اینجا فراهم کردی الهی همیشه خیر ببینی و شاد و تندرست کنار خانم شایسته مهربون باشید …

سلام مرضیه جون من از شما ممنونم که باعث شدی فکر کنم و یه مثال توی ذهنم متجلی بشه که یک تلنگر برای من باشه که مواظب باش تو بالنی حواست باشه باید از مناظر لذت ببری حواست باشه باید قانون شادی و زیستن در لحظه رو همیشه عمل کنی وگرنه که اون آتیش خاموش میشه وسقوط میکنی.. عزیزم برات بهترین ها رو ارزو میکنم وانشالله همیشه در مسیر قانون شادی حرکت کنی