درسهای زندگی از یک بازی | قسمت 1

سلام وقت بخیر خدمت استاد عباس منش عزیز و همسر عزیزشون

من دوسال هست که با شما آشنا وحدود تقریبا یک سال هست که عضو سایت شما هستم اما به طرز عجیب و باور نکردنی حدود 4 روزه هدایت شدم به سایت و تازه بعد از دو‌سال دارم فایل ها رو دونه به دونه گوش میدم و‌میدونم که انتهای این مسیر به یه زندگی فوق العاده میرسم هرچند که این مسیر پایانی نداره اما از این که تو مسیر صعودم ‌و‌تو‌همین‌چند روز میبینم که فرکانسم تغییر کرده خیلی حال خوبی دارم

من یک عمر پیش هر روانشناسی که میرفتم و پیش هرکسی که صحبت میکردم و پیش خودم تو درون خودم نمیتونستم بفهمم که این حس چیه که تا یه اتفاق خوبی برام میوفته بلافاصله ذهنم میگفت خب حالا نوبت اتفاق بده هست و خب دیگه طبیعتا نمیشه یه هفته مدام‌ حالم‌خوب باشه توی جلسات تراپی هم نمیتونستم حسمو بیان کنم (چون خودمم نمیدونستم دقیقا این چه حس بدیه که یک عمر هست بامنه) ، ونه تراپیست پی میبرد به این مسئله… سالیان به خاطر افکار و باور های غلط با این حس تلخ زندگی کردم و جالبه که اولین بار که وارد سایت شدم، استاد در مورد احساس عدم لیاقت احساس نالایق بودن صحبت میکردن که یه دوره هست به همین نام که تصمیم دارم بگیرم یه امید خدا ..

بعد از 34 سال الان 4 روزه که فهمیدم من عمیقا توی احساس عدم لیاقت دست و پا میزنم ….

و چقدر عجیبه و چقدر عجیبه این حس که ، کل زندگی منو با حس غم و ترس و ناامیدی تلخ تلخ کرد هر لحظه.

و اینکه چرا الان دارم متوجه میشم رو نمیدونم و چرا زودتر ذهنم به این سمت هدایت نشد ، با اینکه میگم دو سال هست آشنا شدم با شما اما حتی یک بار هم سر نزدم به این سایت طلایی .. و الان که دارم این حرفارو میزنم فعلا فقط دارم گوش میدمو توی مسیر قرار گرفتم و فقط میخوام بشنوم قطعا هدایت خواهم شد همونجور که الان توی مسیر دارم هدایت میشم آروم آروم، و تجربه حس های منفی و مثبت رو با هم دارم. یه وقتایی شک میاد نا امیدی میاد امید میاد انگیزه میاد که فکر میکنم طبیعی هست برای من که اول راهم پس میخوام فقط ناظر و شنونده باشم … ممنون از استاد عباس منش بزرگوارم سلامت باشید در کنار عزیزانتون الهی