درسهای زندگی از یک بازی | قسمت 1

به نام خالق یکتا صاحب زیبایی ها

سلام بسیار گرم خدمت دو عزیز مهربانم فرشتگان نجات و بندگان خداجوی خودم

و سلام خدمت همه دوستان آگاه و خوش بین و روشنفکری که از کامنت ها و حضور گرمشان بسیار لذت می برم.

همه و همه فایل های زیبای شما درس است و نکته و عبرت برای من که در این مسیر خودشناسی و خداشناسی گام برداشته ام.

در ابتدا بسیار ممنونم که این قدر عاشقانه فعالیت می کنید و با شور و اشتیاق شماست که سایت هر روز پر بازدیدتر و پویاتر می شود.

ممنون از این همه زیبایی که به تصویر می کشید و در خلال این صحبت های انسان ساز خالق گوشه ای از تصاویر بسیار چشم نواز و زیبا هستید که به قول خودتان بایستی حداقل یکبار تصویر را و بار دیگر صوت را مورد توجه قرار داد.

بازی زیبای شما زمینه ساز بستری شد برای کسب درس و مهارتی که بتوانیم نکات بسیار زیبای آن را هوشمندانه درک کنیم و در عمل آنها را بکار بگیریم.

آنچه از محتوای کلی این فایل برداشت می شود اصل توانایی کنترل ذهن یا همان تقواست. جایی که مجالی برای ورود نجواهای شیطانی نمی گذاریم و با اقتدار در کنار این قدرت دست بشر حاضر می شویم .

افسار ذهن را به دست می گیریم و با مدیریت ذهن به سمت خواسته خویش قدمهای متوالی و بزرگ برمی داریم.

هر آنچه که در دنیای فیزیکی ساخته ایم حاصل باورها و افکار خودمان است و آنچه در بیرون از ما اما در مقابل چشمان ما قرار گرفته است، همان ذهنیت ماست.

محصول تفکرات و اندیشه ها باورها و حرف ها و بحث ها و صحبت هایی که کرده ایم و هر آنچه که به آن گوش داده ایم و گوش سپرده ایم الآنه در برابر چشمان امان صف آرایی کرده اند.

اگر خوب و دلخواه هستند و دوست داشتنی، محصول خودمان است و اگر نا جالب و نا خواسته و همراه با آشفتگی و پریشانی نیز به همین صورت. پس خودمان را دریابیم و به خود رجوع کنیم.

قرآن زیبای خداوند همواره صحبت از همین ها دارد و به بیان های مختلف آن را به صاحبان عقل و تفکر گوشزد می کند.

برایمان بارها پیش آمده که یا احساساتی شده ایم یا عصبانی شده ایم یا مضطرب شده ایم و زمینه محرومیت از نعمات خداوند را به وجود آورده ایم و این موضوع بسیار مبتلا به و فراگیر است. چرا که کنترل ذهن در هنگام مواردی که ذکر شد بسیار سخت و دشوار است و نیاز به آرامش و تمرکز و همین طور تکرار و تمرین دارد تا نهادینه شود اما باز هم ممکن است درگیر آن بشویم.

به طور مثال پیش آمده که با تمرین و کار بر روی باورها توانسته ام میزان ورودی پول و ثروت و ساختن پول را به یک مدار مناسب ارتقا دهم اما نجواها چنان خوره به سمت من آمده اند که همین مقدار هم تو را کفایت می کند مگر چه کار می کنی که نیاز به درآمد از این بیشتر هم داری؟ فقط داری خودت را خسته می کنی . همین مقدار بس است . و اینجاست که عدم احساس لیاقت را بصورت بسیار پنهان در خود ایجاد می کنیم و از دریافت نعمات بیشتر محروم می مانیم.

در بازی های مختلف بسیار دیده‌ایم اما از تجربه خودم بگویم درباره بازی فوتبال با تیم مقابل خودمان که مساوی بودیم و دقایق آخر صاحب توپ شدم و دروازه بان هم از من جا ماند و درست در چند قدمی دروازه خالی قصد حرکت نمایشی داشتم که این هم نوعی عدم تمرکز و غرور بیجا بود که باعث شد هم خودم به زمین بخورم و هم توپ به بیرون برود که البته بازی را بردیم اما این من نبودم که گل تمام کننده را زدم بلکه دوست من پاداش آن را گرفت و من از این نعمت به همین سادگی محروم شدم.

نکته بسیار جالب و پندآموزی که این روزها به آن دقت می کنم و آن را در فوتبال و در لیگ جزیره می بینم ذهنیت بسیار ارزشمند پپ گواردیولاست. مربی کارکشته ای که این روزها طرفداران من سیتی هم بابت آن نگران هستند از این نظر که او در حال تکمیل افتخارات خود در این تیم است و شاید برای فصل بعد به دنبال چالش جدید دیگری با تیم‌های دیگر باشد.

این بسیار با ارزش است و به عینه دیدیم که چطور از تیم آرسنال که تا همین چند هفته پیش با اختلاف عقب بود خود را به صدر جدول رساند. و در نقطه مقابل می‌توان تیم آرسنال را دید که چگونه با عدم تمرکز حتی در آخرین بازی خود سه بر صفر نتیجه را به برایتون واگذار کرد و عملا قهرمانی را از دست داد.

یادم می آید بازی های والیبال تیم ملی خودمان را که چقدر خوب بازی می کردند و در ابتدای لیگ جهانی حتی از تیم‌های تراز اول دنیا پیشی می گرفتند اما با عدم به دست گرفتن توانایی هایشان در کنترل ذهن به تیم های پایین تر جدول نتیجه را واگذار می کردند.

اینکه چه افکاری به ذهن وارد می شوند تا احساس عدم لیاقت را بوجود آورند، می‌توان به عدم تمرکز به داشتن استعدادها و مهارت‌ها و توانایی‌های خویش اشاره کرد. جایی که نمی توانیم ذهن را به کنترل خود درآوریم و دچار پریشانی و اضطراب و آشفتگی و سراسیمگی می شویم و از محدوده آرامش خارج می شویم و ترس و دودلی و افکار، نجواها ما را به سمت عدم دریافت نعمات و عدم آرامش سوق می دهند.

آرامش، می تواند اولین ابزار ما برای کنترل ذهن در این مواقع باشد که صد البته نیاز به تمرین و تکرار و گوشزد کردن آن به خود شد و همواره آنرا یادآوری نمود.

ظرف ذهن ما به مانند همان لیوان شربت خاکشیر است که اگر آن را آرام کنیم محتویات آن ته نشین می شود و می توانیم زلالی آب را هم ببینیم اما اگر آنرا به تلاطم بیاوریم تمام ذرات آن به حرکت در می آیند و آب آن شربت را زلال نخواهیم دید.

ذهنیت برنده در این است که کنترل ذهن را به خوبی در دست گرفته و اجازه ورود عوامل بهم ریخته را به خود ندهیم.

یکی دیگر از عواملی که سبب از دست دادن نعمات و محروم ماندن از آنها می شود احساس قربانی شدن است.

یادم می آید سالها پیش در بازار مشغول بودم و همراه با یکی از دوستانم. بعد از مدتی متوجه شدم که دریافتی او از من بیشتر است در حالی که کار یکسانی داشتیم. احساس قربانی شدن به من دست داده بود و همین هم باعث پراکندگی افکار و نتیجتا هم اتفاقات بد برای من شد. این موضوع مربوط به خیلی سال پیش بود و خدا رو شکر در حال حاضر به این مسائل آگاه شده و در حال بهبود اوضاع هستم.

در همین جایی که مشغول به کار هستم هم تا همین سال‌های پیش بودند دوستانی که به علت افکار و باورهای بیمار خودم با آنها در مشاجره و ستیز و پیشامدهای بد بودم اما با کنترل ذهن ام و با ترمیم باورهای خودم زمینه ساز اتفاقات خوب شدم و همین اشخاص در حال حاضر در احترام با من هستند.

اینکه بتوانیم ذهن را کنترل و آن را مهار کنیم تا نجواها مدیریت آنرا به عهده نگیرند نیازمند یک تلاش و جهاد است تا کم کم در زندگی روزمره بتوانیم به بهترین شکل آنها را به کار بگیریم.

در رانندگی هم شخص بنده به آن مبتلا هستم و این نتیجه سالها رانندگی به شیوه اشتباه است. اینکه تمرین می کنم بوق نزنم. به دیگران راه بدهم با آرامش و حس و حال خوب رانندگی کنم. یا در مورد همسرم که ممکن است گاها عصبانیتی بوجود آید و البته که گریز ناپذیر است اما بسیار بسیار بهتر و آرام شده ام و اجازه ورود نجواهای شیطانی را نمی دهم. یا اتفاقات ریز و درشتی که در اطرافم رخ می‌دهند و با آرامش از کنار آنها عبور می کنم. یا اخبار مختلفی که ناخواسته به گوشم می‌رسند برای من که اصلا اخبار و تلویزیون را به لطف این آگاهی ها دنبال نمی کنم اما می توانم ذهن ام را با خارج شدن از آن محیط و دورشدن از آنجا و یادآوری بهترین اتفاقاتی که تجربه کرده ام به کنترل خودم دربیاورم و نتیجتا هم حس و حال خوب را بارها و بارها تجربه کنم.

جا دارد کمی هم که شده ریز بین تر باشیم و درسهای جالبی را که در اطرافمان رخ می‌دهد و جهان آنرا به ما گوشزد می کند آگاهانه دریافت کنیم و در جهت بهبود هر چه زیباتر آن گام برداریم.

خدایا شکرت اجازه دادی بازهم بتوانم کامنت بنویسم و ذهن ام را درگیر مطالب ارزشمند این فایل کنم.

استاد عزیزم و مریم خانوم مهربان از شما هم که مدیریت سایت و برنامه های زیبای آن را هدایت می کنید بسیار بسیار سپاسگزارم و صمیمانه برایتان بهترینها را از خداوند منان خواستارم.

عزت زیاد