درسهای زندگی از یک بازی | قسمت 1

به نام خالق زیبایی ها

با سلام و احترام خدمت استادان عزیزم

تجربه شخصی من در مورد حس قربانی شدن به 20سال قبل بر میگرده.اون موقع ک من دختر شهرستانی ساده ای بودم،ک اگر چه در شهر خودم موفق،تحصیلکرده،با خانواده ای با اصالت و نجیب و از هر لحاظ موجه بودم اما اعتماد ب نفس ضعیفم باعث شده بود ک خیلی خودکم بینی داشته باشم.مخصوصا زمانی که خواستگاری از تهران داشتم ،و او و خانواده اش توقعاتی نامعقول از من داشتند ،(مثل زندگی کردن در کنار آنها،همسفره بودن با آنها برای همیشه،و……‌‌)نمی توانستم نه بگویم .

من سالیان سال نزدیک به 8سال با آنها زندگی کردم.در تمام این مدت حس قربانی شدن داشتم.از خودم بدم می آمد.با اینکه همسرم نه تنها هیچ امتیازی بیشتر از من نداشت،بلکه بعد از مدتی ک صبوری و کم توقعی من را دید،رفتارش هم با من تغییر کرد ،کارش را هم از دست داد،و مرا بیش از پیش به خانواده اش وابسته کرد.(ار لحاظ مالی)

گرچه این کنار هم بودن ها خوبی هایی هم داشت ولی مرا از اصل زندگی ک لذت بردن از زندگی زناشویی و بهره گرفتن از نیروی جوانی برای رشد و ارتقای شخصی خودم بود عقب انداخت.

تا اینکه تصمیم گرفتم هر طور شده،از آنها جدا شوم،و طعم زندگی مستقل را بچشم و به همسرم هم بچشانم،چون همسرم بیشتر از من وحشت داشت.گرچه چیزی نمی گفت، من حس میکردم .با مخالفت های زیادی روبرو شدیم،خیلی می ترسیدم. روزهای متوالی بود ک از استرس نمیخوابیدم فکر و خیال این ک نکنه مجبور بشم برگردم رهایم نمی کرد.

اما نیرویی امیدبخش در قلبم گواهی میداد ک حرکت کن ..

الان سالیان است ک از آن روز ها میگذرد،ولی احساس قربانی شدن مرا ب یاد آن روزهای اول آشنایی با همسرم می اندازد.زمانی ک فکر میکردم اگر بگویم نه،من با این سبک زندگی مخالفم ،او را از دست میدهم.و میخواستم مهر تاییدی بر انتخاب آنها باشم و خودم و احساساتم را قربانی کردم.

بقول استاد،جهان گوشم رو پیچوندو گفت میخوای مورد تایید همه باشی؟میخوای همه دوستت داشته باشن؟میخوای دل همه رو به دست بیاری و به هیچ کی نه نگی؟؟؟

خووووووودددددت باش

به مرور زمان تونستم وابستگیمو کم کنم.و از زمانی ک با برنامه های سایت شما پیش میرم ،الحمد الله نه گفتن رو هم یاد گرفتم.و مخصوصا با قانون آفرینش و درخواست تونستم بیشتر تو این زمینه پیشرفت کنم.الان میفهمم ک حتی همون موقع هم میتونستم درخواست کنم ک مستقل بشم ،ولی خودم فکر میکردم ک نه اونا موافقت نمیکنن یا ناراحت میشن یا…..

متشکرم ک هستید و راه درست زندگی کردن رو به ما نشون میدید.

انشالله ک بتونیم به فرزندانمون منتقل کنیم ک مثل ما زندگی نکنن و از لحظه لحظه زندگی شون لذت ببرن.فداتون میشم.عاشقانه دوستتون دارم.