live | استفاده آگاهانه از قدرت تجسم خلّاق

سلام و درود فراوان به استاد عباسمنش بزرگوار و استاد شایسته نازنین و دوستان ارزشمندم 

داشتم برای درست کردن یکسری باورهام از منطق های قرآنی استفاده می کردم که گفتم بنویسم بد نیست

توی سوره طه حضرت موسی از خداوند یکسری درخواست هایی رو میکنه ، مثل همون درخواست هایی که همه آدم ها و ماها داریم از خدا می کنیم

حالا یکی درخواست یه تیکه نون میکنه یا یکی دیگه درخواست داشتن یک لباس قشنگ از خدا میکنه یا یکی درخواست آب خوردن از خدا میکنه یا یکی درخواست رابطه های زیبا و آرامش بخش از خدا میکنه یا یکی درخواست مهاجرت و حرکت کردن میکنه یا یکی درخواست پول به مقدار فراوان از خدا میکنه در کل هر کسی هر روز که از خواب بیدار میشه تا شب که میخواد بخوابه از خدا درخواست هایی رو میکنه

مثل من که هر موقع سرمو روی بالشت میذارم از خدا درخواست میکنم: خدایا ازت میخوام یک خواب بسیار آرام و الهام بخشی رو از جانب شما داشته باشم که یه موقع هایی مثل امروز صبح از خواب بیدارم میشم متوجه میشم خدا توی خواب به من گفت: زمین قانون داره ، که حالا من متوجه شدم منظورش چیه

خب خدا هم اصلاً کارش اجابت کردن درخواست هایی که بهش میشه هستش دیگه ، براش فرقی که نمیکنه ، مثل کسی میمونه که تو ازش درخواست یک لیوان آب میکنی اون دیگه اهمیتی نداره براش که چرا مثلاً نوشابه ازش درخواست نکردی! نه ، میره همون یک لیوان آبی که ازش درخواست کردی رو برات میاره یا اینکه میری رستوران ، هممون تجربه داشتیم دیگه که هر موقع مثلاً کباب کوبیده سفارش میدیم این نیستش که طرف برای شما بگه میخوام بهت حال بدم برات سلطانی بیارم یا برگرده بهت بگه خب چرا کباب برگ سفارش نمیدی هیچ گارسونی در رستوران اینکارو که نمیکنه اون فقط چیزی که بهش سفارش دادی رو برات میاره 

دقیقاً خدا هم به همین صورته

البته از اونجایی که خدا بالاتر از خواسته هامونه معمولاً با کیفیت تر از اون چیزی که ازش درخواست می کنیم رو برامون اجابت میکنه

بابت همین براش فرقی نمیکنه یک خونه 60 متری بخوای ازش درخواست کنی یا یک زمین 20 هکتاری مثل پارادایسی که استاد عباسمنش داره

برای خدا فرقی نمیکنه ولی برای منو شما فرق میکنه

فرق ما با خدا توی باورهامونه

همون چیزی که استاد در جلسه پنجم قدم ششم بهش میگه پایه های منطقی ذهن

وقتی پایه های منطقی ای که در ذهنت باعث محدودیتت شده اون موقع حتی اگر از خداوند که منبع خیر و برکت و فراوانی در دنیا هستش درخواست یکسری چیزها رو هم میکنی نمیتونی چیزهایی که بهت آزادی و احساس نامحدود بودن رو میده درخواست کنی فقط میتونی یه کوچولو بالاتر از اون چیزی که هستی و در اصل باورش در ذهنت ساخته شده درخواست کنی که البته همانطوری که پایه های منطقی محدودکننده در ذهنمون به صورت ناآگاهانه ساخته شده میتونیم به صورت آگاهانه پایه های منطقی درستی رو در ذهنمون بسازیم که به ما آزادی بیشتری میده که همین هارو استاد عباسمنش داره در دوره 12قدم یاد میده که منم دارم روی خودم کار میکنم که البته در تمام دوره ها و فایل های استاد و حتی کامنت ها و بخش عقل کل هست که میتونیم برای ساختن باورهای درست ازشون استفاده کنیم و روی خودمون کار کنیم

مثلاً من خودم اون زمان هایی که کارمند شرکت های مختلف بودم ، خب محدود به زمان و مکان شده بودم دیگه

من امدم هر روز تجسم می کردم که از صبح تا شب و شب تا صبح در اختیار خودم هستم و آزادی مو دارم که در تجسماتم خودمو میدیدم که در کشورهای مختلف دارم سفر میکنم ، هنوزم این تجسم رو میکنم 

چون کسی که این تجسم رو میکنه در اصل آزادی زمانی و مکانی و مالی میخواد تجربه کنه دیگه

یعنی اگر میخوای در زندگیت آزادی داشته باشی می تونی تجسم کنی که در کشورهای مختلف دنیا داری میگردی و حال میکنی مثل زمانیکه استاد توی بندرعباس که بود اینکارو می کرد

خلاصه همین تجسمات باعث شد که به لطف الله من الان آزادی مکانی و زمانی رو دقیقاً همون جوری که میخواستم داشته باشم یعنی از صبح تا شب و شب تا صبح در اختیار خودم هستم و دارم در مسیر کاری مورد علاقه ام پول میسازم و قدم برمیدارم

کجا بودیم!!

آهان 

درخواست از خدا

حضرت موسی از خدا طبقِ آیه های سوره طه درخواست هایی رو میکنه و خدا بلافاصله به موسی میگه:

قَالَ قَدْ أُوتِیتَ سُؤْلَکَ یَا مُوسَىٰ (آیه 36 طه)

خدا فرمود: ای موسی! به یقین خواسته ات به تو عطا شد

وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَیْکَ مَرَّهً أُخْرَىٰ (آیه 37 طه)

و ما بار دیگر به تو نعمت فراوان داده‌ایم

آیه 37 یکم منو به فکر فرو برد

اینکه خدا میگه یکبار دیگه درخواست تو رو اجابت کردیم 

این نشون میده که اجابت و برآورده کردن درخواست هامون از سمت خدا یکبار برای همیشه نیست در اصل این کاریه که خدا همیشه انجام میده

حتی در مورد اینکه من باید از چه مسیری برم ، که حالا در کامنت های مختلف در مورد درخواست هایی که از سمت خدا برای من اجابت شده رو نوشتم اینجا دیگه نمی نویسم

در ادامه آیه خدا میاد برای اینکه این موضوع برای موسی منطقی بشه مثال میزنه ، میگه چی؟

إِذْ أَوْحَیْنَا إِلَىٰ أُمِّکَ مَا یُوحَىٰ (آیه 38 طه)

آن زمان که به مادرت آنچه را که باید الهام می شد، الهام کردیم

أَنِ اقْذِفِیهِ فِی التَّابُوتِ فَاقْذِفِیهِ فِی الْیَمِّ فَلْیُلْقِهِ الْیَمُّ بِالسَّاحِلِ یَأْخُذْهُ عَدُوٌّ لِی وَعَدُوٌّ لَهُ ۚ وَأَلْقَیْتُ عَلَیْکَ مَحَبَّهً مِنِّی وَلِتُصْنَعَ عَلَىٰ عَیْنِی (آیه 39 طه)

که او را در صندوق بگذار، پس او را به دریا بینداز تا دریا او را به ساحل اندازد، تا دشمن من و دشمن او، وی را برگیرد. و محبوبیّتی از سوی خود بر تو انداختیم تا با مراقبت کامل من پرورش یابی

در این دو آیه نکات خیلی طلایی رو داره میگه

اولاً اینکه در آیه 38 خدا داره یک اصل بسیار مهمی رو با ما در میون میذاره

اون اصل چیه؟

همون اصلی که استاد بخاطرش حتی یک فایل تخصصی گذاشته روی سایت

اینکه در طول زندگیمون هر درخواستی که از خدا داشتیم و خدا درخواست هامون رو اجابت کرده یا به هر کدوم از خواسته هامون رسیدیم هر روز باید با خودمون یا بهتره بگم با خدا در موردش صحبت کنیم که آره مثلاً من دوست داشتم یک جفت کتونی اورجینال داشته باشم بعدش به راحتی خریدمش یا دوست داشتم یک خونه بزرگتر از جاییکه هستیم رو داشته باشم که بعدش دقیقاً همون شد یا دوست داشتم توی کارم این پیشرفت رو داشته باشم بعدش به راحتی از طریق هایی که انتظارشو نداشتم این اتفاق افتاد

یعنی یادآوری خواسته هایی که بهشون رسیدم باعث تقویت و قوی تر شدن باورهام برای رسیدنِ به خواسته های دیگه ام میشه که نشونه ی احساسیش حسِ اطمینان خاطر هستش حس رهایی که میشه همانطوری که قبلاً شده

حتی در زمانیکه خواسته ام اجابت شده و من بهش رسیدم همون لحظه به خودم بگم دیدی شد ، دیدی من فلان چیزو میخواستم الان اتفاق افتاد ایناهاش دیدی

میشه گفت من هر روز خواسته هایی که بهشون رسیدم یا در اصل از سمت خدا اجابت شده رو به خودم یادآوری میکنم ، بیشتر توی سپاسگزاری های روزانه ام مینویسم

مورد بعدی که در آیه 39 سوره طه خوندم باعث شد یکم بهش فکر کنم ، یک نوزاد توی یک تیکه چوب گذاشته میشه و بعد روی آب میندازش

خب مسلماً هیچ نوزادی توانایی نگه داشتن حتی گردنِ خودش رو هم نداره چه برسه به اینکه بخواد پارو دستش بگیره و پارو بزنه یعنی به احتمال خیلی خیلی زیاد اینجوری بوده که نوزاد روی آب فقط داشته به سمت آسمون نگاه می کرده و فقط داشته از اون تکون هایی که میخورده و حرکتی که داشته خودبخود می کرده لذت می برده و بعدش هم خیلی جالبه که چند لحظه ی بعدش بیوفتی وسط یک زندگی پر از ثروت و نعمت و امنیت

خیلی درس ها میتونه داشته باشه این آیه به نظر من که به قول اون شعر معروفی که استاد بارها و بارها خوندتش: 

باید پارو نزد وا داد

باید دل رو به دریا داد

خودش میبردت هر جا دلش خواست

به هر جا برد بدون ساحل همونجاست

به خدا همین الان مو به تنم سیخ شد که این حقیقت محضه 

هر چقدر بخوای دست و پا بزنی 

هر چقدر بخوای قلدر بازی در بیاری و روی عقل خودت حساب کنی خیلی زندگی سختی خواهی داشت

ولی وقتی خودمو در جریان هدایت های خدا رها میکنم مثل همون رودخانه ای که موسی توش داشت حرکت می کرد بدون اینکه بخواد یا اصلاً توانایی اینو داشته باشه کاری کنه به ساحل ثروت و نعمت و خوشبختی رسید

اتفاقاً همین نکته خیلی مهمیه که اصلاً توانایی ما در مقابل توانایی ای که خداوند داره خیلی خیلی محدود و ناچیز هستش پس عاقلانه اش اینه که من خودمو وِل بدم توی جریان هدایت های خدا و فقط از مسیرم لذت ببرم چون خدا منو از هر جایی که ببره اونجا زیباترین و پر خیر و برکت ترین جاهاییه که تا حالا ندیده باشم هستش

مثل همین زندگی که الان دارم تجربه میکنم زندگیِ سرشار از آرامش و آسایش و حالِ خوب و این احساس خوب باز هم اتفاقات خوب رو برام میاره

باید بیشتر پایه های منطقی درستی در مورد خدا و قدرت های خدا و توانایی و آگاهی نامحدود خدا و ارتباط سازنده ام با خدا از طریق منطق های قرآنی درست کنم تا به قول استاد عباسمنش بدونم که جایگاه من کجاست و جایگاهی که خدا داره کجاست اون موقع برای اینکه خدا کارهامو انجام بده و هدایتم کنه مقاومت کمتری دارم

واقعاً خیلی خنده داره ها که یک همچین نیرویی میخواد کارهامو انجام بده بعد ما بخواهیم مقاومت کنیم بگیم: نه من خودم میخوام انجام بدم

ای خدا ، امان از این باورهای محدودکننده که جزء محدود کردن ما حتی در رابطه با خدا برامون چیزه دیگه ای ندارن

همانطوری که خیلی از باورهامو درست کردم قطعاً به راحتی با استمرارم میتونم باورهای توحیدیمو که اصل داستانه درست کنم

به امید روزهای پر از آزادی زمانی و آزادی مکانی و آزادی مالی و آزادی در روابط و آزادی در پوشش در زندگیمون

در پناه نور آسمان ها و زمین باشید