live | رعایت قانون تکامل = هموار شدن مسیر رشد

به نام الله یکتا

سلام به شما استاد عزیزم

سپاسگزارم ازتون که اومدید و درمورد اصلی ترین قانون کیهان برای ما صحبت کردید.

قانونی که هیچ راهی برای دور زدنش وجود نداره.

چقدر زیبا گفتید که تکامل این نیست که حتما باید زمانش طول بکشه، یعنی اینکه وقتی ما آماده شدیم به خواسته مون میرسیم. حالا ممکنه این آماده شدن در مورد یه خواسته یکسان واسه دو تا آدم واسه یکی یک سال طول بکشه و برای دیگری یه ماه.

شاید هم اولش یه ذره طول بکشه، شاید کند پیش بره، شاید مثل یه لولایی که زنگ زده و قفل شده و تازه بهش روغن زدی خیلی کند و سخت حرکت کنه، ولی اگه هی ادامه بدی، به روغن کاری ادامه بدی، هی این لولا رو بچرخونی، اولا که فضای بیشتری باز میشه که بتونی راحت تر روغن کاریش کنی، بعدشم بالاخره شروع میکنه رند بشه، شروع میکنه سریعتر بچرخه و هرچقدر بیشتر ادامه بدی سریعتر و راحتتر میچرخه.

به قول استاد این ظرفیته هرچقدر بزرگتر بشه، سرعت اتفاقات بیشتر میشه. بوم بوم بوم.

میرسیم به قانون تصاعد. یعنی از یه جایی به بعد، این شیب همواره مثبت رو به بالا، بیشتر میشه، هی تند تر میشه و از یه جایی میره بالا. و اتفاقات خوب همینطور به دنبال خودشون اتفاقات خوب بعدی رو میارن.

اما اگه این قانون تکامل رعایت نشه، انسان به پوچی میرسه. میشه کسی که میخواد یه شبه کل کتاباشو بخونه و بره امتحان بده. میشه تیمی که میخواد از بدو زمان تشکیلش بره رئال مادرید و بارسلونا رو ۶ هیچ شکست بده.

میشه شیرجه زنی که به جای شروع از دو متری میره از بیست متری میپره و خودشو داغون میکنه.

میشه نویسنده ای که بخواد یه شبه یه کتاب بنویسه که میلیون دلاری بفروشه. میشه نمیدونم یه آشپزی که میخواد توی ۵ دقیقه یه بره کباب بپزه. میشه یه جراحی که میخواد توی ۵ دقیقه عمل قلب باز انجام بده. میشه ورزشکاری که میخواد توی یک ماه واسه المپیک آماده بشه و هزاران مثال دیگه که تهش اتفاقی که میفته اینه که آرزو میکنه ای کاش برمیگشت به همون اولی که هنوز این کار رو نکرده بود. آرزو میکنه صفر بشه تا اینقدر زجر نکشه.

حالا اصلا چرا میخواد تو ۵ دقیقه بره کباب بپزه؟ چرا میره روز اول از بیست متری میپره؟ چرا میخواد توی یه ماه واسه المپیک آماده شه؟

میخواد روی بقیه رو کم کنه. میخواد به بقیه ثابت کنه که میتونه اون کار رو بکنه. میخواد فلانی رو ضایع کنه و همین باعث میشه که دست به کارهای احمقانه بزنه.

باعث میشه که زجر بکشه.

باعث میشه هرلحظه از زندگیش بشه یه جهنم واقعی. که چی بشه؟ به اون هدفه برسه. هدفی که همش زجر و بدبختی بوده. بعد هم میگه همین؟ بعد هم راضی نیست از کاری که کرده. از مسیری که اومده. از هدفی که کسب کرده. بعد شاکی میشه از همه و به همه بد و بیراه میگه که چرا زجر کشیده.

به قول استاد گرچه اصلا کسی با زجر و احساس بد به جایی نمیرسه.

و به نظر من ، یکی از بهترین آگاهی ها رو علاوه بر تمام بهترین آگاهی هایی که استاد میگن رو، من شنیدم. به قول خانم شایسته این هرم داره برام از همه جهت ترسیم میشه. و اون هم این جمله استاد بود که گفتاگه داری زجر میکشی به خاطر حماقتته، نه به خاطر اینکه حقته

اصلا این جمله حجت رو تمام میکنه. چقدر آدما افتخار میکنن به اینکه کل زندگیشون زجر کشیدن و به بقیه پزشو میدن و سرکوفت میزنن به بقیه که بگن ما برتری داریم به شما چون مثلا زجر کشیدیم. میگن ما آدمیم شماها……. هستید چون ما زجر کشیدیم و به اینجا رسیدیم.

فقط ما خوبیم. شما ها هیچی نیستید.

در صورتی که زندگی قرار نیست زجر کشیدن باشه که!

زندگی جای صلحه، جای دریافت بینهایت نعمته به راحتی. زندگی لذتبخشه. ما اومدیم تا خلق کنیم واسه خودمون بهشت رو هم در این دنیا و هم در آخرت.

نه با قدرت دادن به رئیس جمخور. نه با شرک ورزیدن. نه با منتظر موندن واسه تصمیمات دیگری. چون در این صورت داریم شرک میورزیم و اینطوری اصلا نمیتونیم خوشبختی رو تجربه کنیم.

تا وقتی شخصیتمون اساسا تغییر نکنه، نتایج به صورت بنیادی تغییر نمیکنن.

تا وقتی این دندون حرص و طمع و عجله رو درست نکنیم، این بزرگترین اسلحه شیطان رو دور نندازیم، نمیتونیم تکامل رو رعایت کنیم و به خوشبختی برسیم. زندگی اونموقع روی خوشش رو به ما نشون نمیده.

باید روی خودمون کار کنیم.

باید هدف داشته باشیم. باید تکامل رو رعایت کنیم.

باید دور بشیم از بحث های چرت و پرت سیاسی که هیچ تاثیر توی زندگی هیچ کسی نداره و فقط چرت و پرت و وقت تلف کردنه و گرفتار شدن درش فقط آدمو بدبخت میکنه.

خدایاشکرت که این آگاهی هارو میشنوم و کمکم کن که درکش کنم و کمکم کن که مهمتر از همه بهش عمل کنم.

خدایاشکرت

دستتون در دست الله یکتا