live | رعایت قانون تکامل = هموار شدن مسیر رشد

متن روز (۸)

«حتما به صلاحم نیست پولدار بشم،اگه به صلاحم بود خداوند بهم ثروت میداد!!!!!!!!! حتما به صلاحم نیست که این ازدواج به نتیجه برسه!!!!!!!حتما سرنوشت من این بوده که همیشه بیمار باشم!!!!!!!»

آیا امکان داره که من به دلیل اینکه میخوام به نحوی مسولیت انتخاب ها،تنبلی ها،اقدام نکردن ها،ترس از تغییر و به نتیجه نرسیدن هامو گردن خداوند بندازم این حرف رو میزنم و این فکر رو میکنم؟!

مشیت یا همون صلاح خداوند چیزی نیست جز قوانینی که خداوند بر این جهان وضع کرده. اگر من این قوانین رو بشناسم و یا نشناسم اونها کار میکنن ، هر انسانی با توجه به موضعی که آگاهانه و یا ناآگاهانه از طریق باورهای عمیق ذهنیش با این قوانین میگیره ، زندگیشومو رقم میزنه.

این اصلا اهمیت نداره که بابت باوری که در پس ذهنم دارم که میترسم اقدام کنم ، نتیجه نگرفتنمو گردن خداوند میندازم،این قوانین بدون ذره ای خطا همیشه درحال عمل کردن هستند.

رابطه من با جهان پیرامونم ، از کوچکترین اتفاق تا بزرگترین اتفاق و هر شرایطی که برام به وجود میاد به صورت فرستنده(خودم) و گیرنده(جهان پیرامونم)عمل میکنه.به این معنی که من در هر لحظه با نوع نگاهی که به جهان دارم که تولید شده توسط باورهایی است که بهش اعتقاد دارم ، فرکانس هایی رو به جهان هستی میفرستم و جهان هم با به وجود آوردن شرایطی همسنگ و هم معنا با درخواست هایی که نه زبانی ، بلکه با احساس فرستاده شده جواب میده.

و این بده و بستان ، همون خلق کردنی هست که خدا وعده اش رو به من داده و من بخاطرش اینجا هستم.

اگر نگرانی از هزینه های مالی جز ثابت زندگی منه،اگر روابط عاطفی آشفته ای دارم ، اگر هر سال تصمیم میگیرم که ماشین جدیدی تهیه کنم یا به یک سفر دلخواه برم و در آخر سال ، همون ماشین فرسوده رو دارم و پول کافی برای تهیه ماشین جدیدی ندارم و اجاره خونم به تعویق افتاده همه و همش بخاطر اینکه از سال پیش هیچ تغییری در اساس باورهام که مولد فرکانس ها یا همون درخواستهایی هستند که به جهان هستی میفرستم اتفاق نیفتاده .

و من هیچ تغییر محسوس و پایداری برای بهبود شخصیتم انجام ندادم.

برای جهان فرقی نمیکنه که من این موضوع رو قبول کنم یا نه

جهان کاری با کلمات من نداره،جهان باورهای منو میشناسه و به اونها پاسخ میده.

بهترین راه برای اینکه باورهامو بشناسم اینکه به نتایجم در حوزه مالی،روابط و سلامتیم نگاهی بندازم،اگر اون نتایج رو دوس ندارم یعنی در اون مورد باورهای محدود کننده ، غالبافکار و کانون توجه منو به مسائل تشکیل داده،

صلاح خداوند معنیش اینکه نتایج زندگیم همون هایی باشن که کانون توجه منو تشکیل دادن ، یعنی اگر همش به بیماری فکر میکنم و اخبار بیماری رو دنبال میکنم و با هر کسی که صحبت میکنم در مورد بیماری باشه ، در واقع کانون توجه من روی این موضوعه ، پس از جهان درخواست بیماری دارم و جهان هم طبق مشیت الهی به من همون چیزی رو میده که با اساس فرکانسی که فرستادم منطبق باشه.

این نهایت عدل خداونده که چیزی رو وارد زندگی من نمیکنه مگر اینکه درخواستشو داشته باشم ، درخواستی که زبانی نیست بلکه جنسش از احساسه و تولید کنندش همون باورهایی هستند که من بهشون اعتقاد قلبی دارم.