live | رعایت قانون تکامل = هموار شدن مسیر رشد

بنام خداوند بخشنده و مهربان

سلام به استاد سخاوتمندم، مریم مهربان و دوستان عزیزم

پروژه خانه تکانی ذهن

گام دوازدهم

انگار هر چی بیشتر فایل تماشا میکنم، کامنت میخونم و کامنت میگذارم بیشتر، بهتر و عمیق تر اصل و مفهوم را درک میکنم.

از زمانی که با استاد اشنا شدن و در سایت ثبت نام کردم تا به الان، نمیدونم چند لول، اما خیلی مفاهیم رو عمیق تر میفهمم و عمل میکنم.

اوایل به این صورت نبود.فقط جنبه حال خوش کن و اینکه زمانم یکجورهایی سپری شود می امدم.یک فایلی میدیدم و میرفتم.

انگار یک حالت اضافه کردن اطلاع عمومی بود.نه درک درستی، نه تعقل و تدبری، نه خواندن کامنتی و نه ارسال بازخوردی.هییییچ…

فقط در لول شنیدن بودم.انهم خیلی سطحی و گذرا.بعد از حدودا یکسال مدت زمان بیشتری وقت صرف هر فایل میکردن.بیشتر بهش فکر میکردم.

کمی بعد تجسم میکردم.

بعد ترش شروع به خواندن کامنتها کردم

چند ماه که گذشت، خودم هم شروع کردن به کامنت گذاشتن.البته جسته گریخته

از زمان شروع پروژه خانه تکانی، شروع کردم به نوشتن و خلاصه نویسی و یادداشت کردن قسمتی از کامنتهای دوستان که منو تحت تاثیر قرار داد.

اقا دقیقا یکی از بزرگترین قوانین جهان هستی که قانون تکامل باشه توی همین سایت هم میتونم کانلا احساسش کنم.

این قانون در همه چیز وجود داره.

یادمه در قانون سلامتی که بودم، اوایل راه، به خاطر مصرف نکردن یکسری مواد معدنی و شروع فست های طولانی مدت، یکشب انچنان حالم بد شد، که کلمه ای نمیتونستم حرف بزنم و کسی رو خبردار کنم.

دیگه گفتم دارم میمیرم

استاد خیلی دقیق گفتن که هر کدومتون چندین و چند بار به خاطر رعایت نکردن این قانون، ضربه های زیادی خوردین و خواهین خورد.

وقتی میشینم و واضح فکر میکنم، میبینم که واقعا همینطوره.

خود بنده نسبت به قبلم خیلی بهتر شدم.مثلا خود عجله کردن.میدونستم کار درستی نیست. و ظاهرا هم عجله ای رفتار نمیکردم، اما حالا که تصمیمات گذشته ام رو موشکافی میکنم ، میفهمم که خیلی از تصمیماتی که گرفتم، خیلی از راه هایی که انتخاب کردم، تماما ریشه در داشتن عجله و داشتن باور کمبود وقت و زمان بوده.

دوستان وقتی رفتارهای خودمون رو بیشتر دقیق میشیم، میتونیگ خیلی از باورهای مخرب رو پیدا کنیم.

اصلا زمانی نمیمونه برای اینکه تمرکز مون رو روی دیگران بزاریم.

یه مثال هم دارم برای طمع و حرص،

چند وقت پیش یک جلسه ای بود با من،همسرم و یکی از مستاجرهامون.همسرم به ایشون گفتن که میخوام دفتر کارم رو اجاره بدم.

اقای مستاجر پرسید مبلغ اجاره تون چقدره؟

همسرم گفت x تومان پول پیش و x تومان هم اجاره

اقا ایشون نه گذاشت نه بردلشت.گفت میخوای به اجاره ای 10 برابر این مقدار در ماه برسی؟

همسرم با کمال خوشحالی گفت البته.چطوری؟!

اون بنده خدا گفت بیا با هم کار کنیم.کار از من، ملک و سر زدن روزانه با شما.انقدر درامد کسب میکنیم که این عددها بازیچه اس.

خلاصه چندین ماه گذشت.هنسرم هر روز میرفت، اونحا مینشست و نظارت داشت.اما عملا هیچ سررشته ای از کار ایشون نداشت.

بعد از یکسال، گفت اقا چی شد؟مت که هیچ سودی ندیدم، هیچ حساب کتاب درستی هم نیست.

اقای مستاجر مدام وعده وعیدهای سرخرمن میداد و امروز و فردا میکرد.

به قول استاد همون ترفند پنزی همیشگی

ایشون نه حساب کتابها رو بست

نه سودی بابت کارکرد دفتر داد

نه کارشون رو درست و واضح توضیح داد

اصلا هیچی به هیچی

اخر سر نشست و گریه زاری کرد

خانه ای هم که مینشست، خالی کرد و رفت.البته اجاره های خانه اش را تماما پرداخت کرده بود.

خلاصه یه مثال اشکار در زندگی خانواده ام که تهش به پوچی و پشیمانی رسید رو همیشه جلو چشمم میزارم که هیچوقت دچار حرص و از و طمع و عجله نشوم.

خداوند همه ی ما را در مسیر توحید هدایت کند