live | خروج از جامعه "معلولان باوری" و خلق زندگی دلخواه

به نام خدای مهربان و روزی رسان

سلام و عرض ادب و احترام

گام17/خروج از جامعه “معلولان باوری” و خلق زندگی دلخواه

نگرانی من از بابت آینده به خاطر اینه که هنوز باور نکردم همه چیز دست خودمه و اگر من باورم این باشه که با احساس خوب و کانون توجه مثبت ,, (( یعنی چی کانون توجه مثبت ؟ یعنی صحبت کردن و فکر کردن و نوشتن و تجسم زیبایی ها و مثبت ها و اتفاقات قشنگ )) و سپاسگزاری بابت داشته ها ، من میتونم آینده دلخوام زو خلق کنم و دیگه اون وقت اصلا نگران اینده نیستم،، چون میدونم تا زمانی که دازم از قانون تحقق خواسته ها به نفع خودم استفاده میکنم ،، من هموار میشم بزای اسانی ها!!!

وقتی من اینقدر احساس لیاقت داشته باشم که بتونم خواسته هام زو تجسم کنم و راحبشون صحبت کنم و بنویسم ،، من دازم اینده ی دلخواهم رو خلق میکنم .

ولی باید بتونم در مرحله ی اول به نکات مثبت خودم توجه کنم و بابت خودم و بودنم از خدای خودم شکر گزاری کنم.. بابت چشمانی که میتونم دنیای زیبای خداوند رو باهاش ببینم.. مثلا امروز یه دختر بچه دیدم که موهای طلایی بلندی داشت و دستش توی دست مادرش بود و داشت ذوق ذوق کنان قدم میزد ،، من اون صحنه رو دیدم چقدر لذت بردم !! من میتونم بگم خدایا شکرت که دو تا چشم زیبا به من دادی و تونستم این صحنه رو ببینم..

یاد اون جمله از اون قسمت از سفر به دور امریکا افتادم :

when i count my blessings , i count you twice

وقتی نعمت هایم را میشمارم ،، تو رو دو بار میشمرم

و من اون موقع این جمله رو نوشتم توی کامنتم :

من میتونم بگم خدایا شکرت که دو تا چشم زیبا به من دادی !!!

سفر به دور امریکا واقعا به طرز معجزه اسایی داشت ذهنم رو زیبا میکرد ولی از مدارش خارج شدم !!!

تمرین ایینه رو درست و حسابی انجام نمیدم چون مشخصه باورش ندارم..

دوزه ی قانون افرینش خیلی خوب داشتم ذهنم رو پرورش میدم ولی از مدارش خارج شدم..

اینا همش به این دلیله که هنوز باور نکزدم سرنوشتم و زندگیم دست خودم و باورهامه !!! ولی جلسه ی 7 راهنمای عملی خیلی ذهنم رو باز کرد،، مخصوصا وقتی که ایده ی شبکه ی کیهانی به ذهنم خطور کزد که بابا من با ذهنم و افکارم و باورهام با شبکه ی کیهانی در ارتباطم و هوش کیهانی و شعور کیهانی با من صحبت میکنه !! اگر من حس لیاقت داشته باشم میتونم تمام سوالاتم رو از شعور کیهانی بپرسم و اون هم پاسخ میده !!!

تغییر زندگی از تغییر دزون و تغییر ذهن شزوع میشه،، وقتی که من اونقدز حس لیاقت داشته باشم که بتونم قبل از هر‌چیز به نکات مثبت خودم توجه کنم !!! اگر بتونم این کارو انجام بدم ،، اون وقت میتونم به نکات مثبت دنیای اطرافم توجه کنم ..

میدونی خیلی از ادم ها خودشون رو گم کردن و اصلا نمیدونن کی هستن ؟؟!! ادم ها اینقدر غرق در شبکه های مجازی و اخبار و اطلاعات چرت و پرت شدن اصلا نمیدونن از زندگی چی میخوان !! حتی بچه های کوچیک !! نه ارزویی دارن ،، نه هدفی دارن ،، نه دریم بوردی دارن ،، تمام فکر و ذکرشون شده اینستاگرام و تی وی و فیلم و سریال های چرت و پرت !!! اصلا نیاز به مسابقه و حتی نیاز به دویدن نیست.. چون خیلی از ادم ها اصلا چشم اندازی ندارن از زندگی و زندگی توی ذهنشون تعریف شده از زجر کشیدن و تقلی و مشکلات و اصلا هییییچ چشم اندازی ندارن از زندگی اصلا و نمیتونن یه متر جلوتر از خودشون رو ببینن و به زور جلوی پاشون زو میتونن ببینن !!!

ولی من دریم بورد دازم و توی دریم بوردم کلی رویاهای قشنگ دازم و میدونم بهشون میرسم. اینا رو دارم به خودم یاااداور میشم که بدونم با روزی چه میدونم نیم ساعت کار کردن در جهت علایقم میتونم کلی پیشرفت کنم و کلی از بقیه جلو بزنم و نیازی ندازم صبح و شبم زو بهم بدوزم اصلا !! اینا رو دازم به خودم میگم تا بدونم که نیاز نیست توی مسیر علایقم پدر خودم زو درارم و اصلا نیازی نیست به خودم سخت بگیرم . تا این حرف ها و این منطق ها باعث بشه دوباره انگیزه پیدا کنم و دوبازه در جهت علایقم حرکت کنم و بدونم و باور کنم که باااابااااااا اصلا لازم نیست خودم رو اذیت کنم و اصلا نیاز نیست خودم رو و بدنم زو تحت فشار بذازم. بله درسته ممکنه خیلی وقت ها ناامید و دلسرد بشم دلیلش اینه که خیلی به خودم سخت میگیرم و چون حس لیاقت ندارم و چون خیلی کمال گرام !!!

باید بدونم هدف فقط لذت بردنه ..

خب اینم از رد پای من از گام هفدهم،، خدایا کمکم کن گام ها رو تا انتها بردارم .

خدایا شکرت