live | خروج از جامعه "معلولان باوری" و خلق زندگی دلخواه

سلام بهترین استاد من، چقدر احساس نزدیکی میکنم بهتون آقای عباسمنش، چند شب پیش خواب دیدم کنار صاحل نشستیم و دارین برام صحبت میکنین.

بعد با هواپیما رفتیم یک جای دیگه و من از پنجره هوا پیما از بیرون فیلم میگرفتم و شما میگفتین بعدا برام بفرست تا بزارمش روی سایت😊

استاد بیشتر از سه ساله که دارم باشما زندگی میکنم و اصلا فکر نمیکنم که ازم دورین و منو نمیشناسین، چون هر روز حرفاتون تو گوشمه و دارین باهام صحبت میکنین.

من اصلا تو سایت نظر نمیزارم، نمیدونم چرا، شاید با تایپ کردن با گوشی راحت نیستم اما تمام خواسته هام و احساسات خوبمو توی دفترم مینویسم و دارمشون.

حال این روز های من مثل اون زمانیه که میگفتین تو خیابون راه میرفتم و اشک میریختم.

به برکت این بیماری مجبورم موقع پیاده روی ماسک بزنم و اشک ریختن برام راحت تره و خجالت نمیکشم.

استاد کلی اتفاقات بزرگ تو زندگیم افتاده و داره میفته، چون احساس میکنم به قانون ایمان اووردم و مثل روز برام روشن شده همه چی.

اینقدر به خواسته ها رسیدم که فکر میکنم الان خوابم و دارم رویا پردازی میکنم.

خیلی وقت به خودم میگم وقتشه که بری حداقل با یک پیام از استادت سپاسگذاری کنی اما باز میگم من چه بکنم چه نه، استادم خیرش رو تو زندگیش میبینه که من رو اینقدر به خدام نزدیک کرده و بهم یاد داده چطور از قدرت بی انتهای رببم استفاده کنم.

شاید نظر نزارم تو سایتتون اما همیشه از صمیم قلبم دوستون دارم و بهترین هارو واستون میخوام.

به امید دیدارتون.

شاگرد و همفرکانستون مهران😘😘😘