live | خروج از جامعه "معلولان باوری" و خلق زندگی دلخواه

سلام و درود بر استاد نازنین

مثل همیشه عالی بود..

من مدت ها میخاستم بعد اینکه به تمام خواسته هامون برسیم چی میشه ، استاد کدوم تمارین انجام میده بعد این همه سال ها…

◼️ متوجه شدم که :

▪️تسلیم شدن

▪️شکرگزاری

▪️تحسین کردن

▪️تمرین اعتماد بنفس ( تکرار زیبایی و توانایی خود)

▪️لذت بردن از لحظه حال

این سه تمرین باید همیشه تو چنته خود داشته باشیم چه برسیم به خواسته هامون چه نرسیم ، شاید به نوشتن و عبارت تاکیدی زیاد لازم نداشته باشیم ،

ولی این ۴ تا نیاز داریم تو این مسیر زندگی زیبا و لذت بخش…

• مخصوصا اعتماد بنفس ، شکرگزاری که مثل موتور یا ترانز میمونه تو هر تمرینی باید همراهش کنی با ترانز شکرگزاری که انرژی بگیره ،

▪️کسی که میخاد شکرگزاری براش جواب بده ، باید چرای شکرگزاری بپرسه تا ذهنش ساکت شه و احساسش خوبه بشه

مثلا ، خدایا شکرت بابت نعمت چشمام ، چرا اگه این دوتا لنز خوشگل نبودن من زندگی تاریک بود ، هیچ لذتی نداشتم ، فقط صداها میشنیدم و چیزی نمیدونشتم… . دقت کنید تا این چرا بپرسید ، هموم لحظه ذهنت میره تو چرای که پرسیده و ساکت میشه و قدر نعمت میدونی و احساست خوب میشه…

دقیقا مثل کارهایی که ذهن میکنه ، راجب بدبختی و مشکلات و اتفاقات ، مثلا میگی تصادف ، میره وارد تصادف میشه و تصویرش میبینه که حست بد میکنه ، حالا تو شکرگزاری باید تصویر بودن و نبودن نعمت ببینی تو ذهنت ، که حس تولید بشه ، هر چیزی واردش بشی احساس تولید میشه ،

چطور برای منفی ها چرا میپرسید ولی برای شکرگزاری و خواسته هاتون چرا نمیپرسید… !!

• باید تو شکرگزاری و نکات مثبت زیبایی و توانایی هاتون چرا بپرسید که ذهن خودش جوابش بده که احساستون خوب بشه ، بدون چرا اصلا ذهن وارد نمیشه ، خدایا شکرت بابت نعمت سلامتی ، ذهن میگه باشه بابا تو فلان مشکل دتری ولی اگه جرا بپرشی که چرا که خیلیا تو بیمارشتانن سال ها بستری هستن ، شریع ذهن درگیر نعمت میشه و احساست خوب میشه

▪️بچه ها تمرین اعتماد بنفس خیلی جدی بگیرید ، چون ذهن بیشتر درگیر جسم میشه تا ثروت و روابط ، چون روابط از ما دوره یا زیاد استفاده نمیشه ولی زیبایی و توانایی و جسم همیشه چسپیده و با خودمون حمل میکنیم…

▪️مورد سوم که اول لایو استاد بهش اشاره داشت ، اینکه خسلی بعد مدتی یا بعد از اینکه رسیدن به خواسته هاشون همه چی رها میکنن ، استاد نکته مهمی اشاره داشتن

بنظر من باید هدف اصلی مون لذت بردن و احساس خوب داشتن ، و هدف دومی مون خواسته هامون ، چون مثلا بعد به خواسته هامون میرسیم و میگیم دیگه رسیدم و تموم شد ، ولی وقتی هدف احساس خوب و لذت بردت باشه ، دیگه همیشه دنبال این احساس خوبه میریم و چیزای جدید خلق میکنیم و چون احساس خوب تکراری نمیشه و تمومی نداره تا اخر عمرمون میریم دنبال این احساس و کمتر از مسیر خارج میشیم ،

▪️فرض کنید من قبل خواب تکرار کنم تصادف تصادف ، من دارم تصویر تصادف میبینم تو ذهنم نه فقط تکرار میکنم به زبون تا وقتی تصویر نیاد احساس تغییر نمیکنه ، من تو نوشتن ذهنم خیلی بازی میکنه تو نوشتن شکرگزاری برای همین دیگه نمینویسم فقط حرف میزنم ، مخصوصا هنگام راه رفتم و پیاده روی و حرف زدن ، نوشتن چون میشینی و اکه دستخطط بد باشه که هیچ دهنت بازی میکنه خیلی راحت نمستونی جلوش بگیری ،

فقط کسی که از نوشتن لذت میبره و دستخطش خوبه شکرگزاری بنویسه با اینکه حرف زدن خیلی لذت بخش تر از نوشتن و همه از با حرف زدن لذت میبرن ولی نوشتن خیلی ها لذت نمیبرن ازش