سرفصل آموزش های این فایل:
- چگونه دلیل اصلی نتایج را از یاد نبریم؛
- چگونه از مسیر عمل به قانون، خارج نشویم؛
- درمان معلولیت باوری و خلق زندگی دلخواه؛
- انسان فراموش کار است. نتایج، خیلی زود برای ما بدیهی می شود، خیلی راحت فراموش می کنیم که دلیل نتایج، کار کردن روی باورهایمان بوده است. در نتیجه از بهبود باورها غافل می شویم و دوباره به مسیر قبلی بر می گردیم. سپس اوضاع هم به همان شرایط نادلخواه قبلی بر می گردد؛
- سپاسگزاری ابزاری است برای خلع سلاح ذهن و دوباره برگشتن به مسیر خلق زندگی دلخوه؛
- وقتی با این باور که : احساس خوب = اتفاقات خوب ذهن خود را کنترل می کنی، فارغ از اینکه شرایط چیست، ورق به نفع تو بر می گردد؛
- چقدر ما توانمند هستیم برای اینکه شرایط زندگی مان را تغییر دهیم و چقدر راحت می توانیم این توانایی را فراموش کنیم و وارد روزمرگی و حاشیه ها شویم؛
- قانون تغییر مکان زندگی؛
برای دیدن سایر فایلهای این مجموعه کلیک کنید
- نمایش با مدیاپلیر کلاسیک
- فایل تصویری live | خروج از جامعه "معلولان باوری" و خلق زندگی دلخواه194MB26 دقیقه
- فایل صوتی live | خروج از جامعه "معلولان باوری" و خلق زندگی دلخواه25MB26 دقیقه
به نام خدا.
سلام عزیزانم.
داشتم فایلو مرور میکردم و به شکرگذاری فکر کردم.
من تقریبا 3 ماهی میشه شکرگذاری رو وارد روتینم کردم و تقریبا هر روز انجامش میدم.
داشتم به این فکر میکردم که استاد که اینهمه از اعجاز سپاسگذاری میگن، منی که 3 ماهه دارم شکر گذاری میکنم، چقدر تغییر کرده زندگیم، چقدر این کار برام نتیجه داشته؟
و راستشو بخواید اولش تو ذهنم گفتم تاثیری نداشته! من تغیییر خاصی نکردم، ولی من دقیق شدم، عمیق تر فکر کردم، گفتم من بابت چه موضوعاتی سپاسگذاری کردم؟ آیا تو اون زمینه ها تغییری کردم؟
بعد کم کم یادم اومد.
– من ورودی های مالیم خیلی بیشتر از قبل شده، میزان خلق ثروتم بیشتر شده، یجورایی برکت افتاده تو زندگیم،
– از لحاظ سلامتی، خیلی سالم ترم، انرژیم بیشتر شده، خستگی بعد از کارم از بین رفته و در کل حالم بهتره.
– تو این مدت اوضاع کاریم خیلی خوب شده، جوری که همیشه کار برام فراهم میشده اونم به راحت ترین شکل، و همیشه سر کار بودم.
– حالم، احساسم، آرامشم، خیییلی بیشتر از قبل شده، قبلا خیلی درگیر نجوا ها میشدن، ترس، غم، الان. تقریبا نزدیک به صفر شده.
– احساس عزت نفس و در صلح بودن با خودم که اصن داره غوغا میکنه، خودمو بیشتر از هر زمانی دوست دارم، برای خودم بیشتر از هر وقتی احترام قائلم.
– به شدت منظم ، متعهد، و با استمرار شدم، واقعا خستگی نمیشناسم، کار میرم میام، رو برنامم برای اهدافم کار میکنم، و این درحالیه که این ویژگی شخصیتی یه زمانی ارزوم بوده، دورانی که تنها خواستم این بود که متعهد بشم، بچسبم به کار ،ول نکنم، آخه همیشه کارا رو نصفه کاره ول میکردم، و به نتیجه نمیرسیدم. این تغییرم خیلی منو به فکر فرو برد، من واقعا تو کل دوران گذشتم همش یادمه خودمو سرزنش میکردم که چرا متعهد نیستم و واقعا آرزوم بود شخصیتمو بهبود بدم. و الان باورم نمیشه دارم بابت رسیدن به اون آرزوم شکرگذاری میکنم.
– و یه عالمه نتیجه دیگه
همین مرور دستاوردها و نتایج باعث شد ایمانم خیلی بیشتر بشه به مسیر و باورم قوی تر شد که خواسته های الانم هم یه روز به واقعیت میپیوندند و من یروزی بابت رسیدن به اونا شکرگذاری خواهم کرد.
واقعا که ما خیییلی فراموش کاریم. خیلی. یادمه استاد تو دوره قانون سلامتی میگفتن من باورم نمیشه یروزی وضعیت بدنم اونجوری بوده، ولی وقتی میرم عکس هام رو میبینم یادم میاد و ازین بابت شکرگذار تر میشم. و من این حرفای استاد رو اغراق میدونستم ولی الان میبینم من الان تغییر انقدر برام عادی شده که اصن یادم رفته یه زمانی این تغییرات آرزوم بوده و همین باعث شد بخام هر از گاهی یه چکاپ فرکانسی بگیرم از خودم و ثبتشون کنم، و کامنت هم بذارم که خودش یجور ردپا گذاشتنه.
خدایا خیلی ممنونم ازت
و خدا خیر بده اون دوستم رو که 3 سال پیش منو با استاد عزیزم آشنا کرد.
شاد و ثروتمند باشید.